شاگردان پیج؛ زهردار در دوئل‌های هوایی و ضدحملات

امید نظری گوهر، خبرنگار:بعد از شکست 6 بر 2 تیم ملی ایران برابر انگلیس در نخستین دیدار گروه B جام‌جهانی حالا شاگردان کارلوس کی‌روش نگاه‌شان به نتیجه‌گیری در دو بازی بعدی برابر ولز و آمریکا خواهد بود. گره خوردن صعود ایران به کسب امتیازی‌های لازم در 2 دیدار بعدی باعث شد نگاه کارشناسان و فوتبال‌دوستان بیش از گذشته معطوف به تقابل دوشنبه شب آمریکا و ولز شود. تقابل تیم‌های تحت هدایت گرگ برهالتر و راب پیج فارغ از نتیجه خوشحال‌کننده‌اش برای تیم ملی ایران حاوی نکات جذابی نیز بود که به دلیل در پیش بودن دیدار ایران برابر ولز می‌توان به نقاط ضعف و قوت اژدهایان اروپایی بیشتر و بهتر پرداخت. 

استراتژی ناموفق
تیم ملی ولز با کسب جواز حضور در جام‌جهانی 2022 توانست طلسم 64 ساله تلاش‌های ناموفقش در راه صعود به بزرگ‌ترین تورنمنت فوتبالی جهان را بشکند البته حداقل عملکرد نیمه نخست آنها برابر یانکی‌ها نشان‌دهنده تیمی نبود که با پیروزی برابر اتریش و اوکراین موفق شده گامی بلند برای اعتلا و اثبات شایستگی‌های فوتبالش بردارد. جدا از بازدهی پایین گروهی از ستارگان شاخص ولز درون مستطیل سبز ورزشگاه احمد بن علی بزرگ‌ترین ایراد تیم نوزدهم رده‌بندی فیفا که پیج را مجبور به تعویض پیش از آغاز نیمه دوم کرد در نوک پیشانی خط حمله این تیم دیده شد. با تشخیص سرمربی 48 ساله سیستم و استراتژی‌های ولز در نیمه نخست روی حضور دنیل جیمز 171 سانتی متری در پست مهاجم نوک پی‌ریزی شده بود که طبق شواهد تصمیم اشاره شده از قدرت آنها در دوئل‌های هوایی کاسته بود. همچنین تلاش‌های جیمز 25 ساله برای اختلال در بازی‌سازی آمریکا از عقب زمین حاصلی به جز ناکامی همراه نداشت تا بر همین اساس در ابتدای نیمه دوم کیفر مور جایگزین بازیکن فعلی فولام شود. 
برای بررسی بیشتر و بهتر شرایط ولز، به سراغ اردلان آشتیانی، کارشناس فوتبال رفتیم تا در مورد وضعیت این تیم در نیمه اول نظرات خودش را اعلام کند. بازیکن اسبق پرسپولیس در مورد نکات اشاره شده گفت: «ولز در ابتدا پرس از جلو انجام نمی‌داد تا آمریکایی‌ها بتوانند بازی‌سازی از عقب زمین را انجام دهند و بیشتر مالکیت توپ را برعهده داشته باشند. جیمز در پرس‌ها نمی‌توانست خوب کمک کند و بازیکنی که جایگزین او شد بیشتر در زمین دوید و موفق شد بهتر از جلو پرس انجام دهد.» 
خلأ خلاقیت در میانه میدان
شاگردان راب پیج در تقابل‌شان برابر یانکی‌ها اثبات کردند حتی با وجود بازیکنان نام‌آشنایی همچون گریت بیل، آرون رمزی، نکو ویلیامز، دنیل جیمز و بن دیویس نمی‌توانند فوتبال مدرنی که مبتنی‌بر استفاده از تمام فضای مستطیل سبز، خلاقیت و دریبلینگ است را به خوبی در میدان نبرد پیاده کنند. اژدهایان در طول نبردشان برابر یانکی‌ها موفق نشدند مطابق انتظارات از لایه‌های دفاعی یانکی‌ها بگذرند که البته بخش عمده‌ای از این معضل به دلیل فقدان حضور بازیکنان خلاق در تیم پیج احساس شد تا این تیم ناچار به سود بردن از ارسال پاس‌های بلند زمینی و هوایی شود. 
آشتیانی در مورد نقشه‌های فنی شاگردان راب پیج می‌گوید: «استراتژی ولز روی دوئل‌های هوایی پی‌ریزی شده است. آنها در مرحله پلی‌آف جام‌جهانی مقابل اوکراین نیز به همین شکل ظاهر شدند. ولزی‌ها بیشتر از پاس‌های بلند استفاده می‌کردند و این توپ‌ها در یک‌سوم دفاعی آمریکا ریخته می‌شد. اگر ایران برابر ولز پرس انجام ندهد خط دفاعی حریف به راحتی می‌تواند پاس بلند هدف دار ارسال کند که همین اتفاق برابر انگلیس نیز اتفاق افتاد.»
آشتیانی در مورد تاکتیک‌های ولز برای غلبه بر دفاع فشرده آمریکا افزود: «در نیمه اول آمریکا یک بازی مالکانه را انجام داد. در نیمه دوم ولزی‌ها بیشتر از پاس‌های بلند استفاده می‌کردند تا توپ‌ها را در یک‌سوم دفاعی آمریکا به مالکیت خودشان درآورند. ولزی‌ها قصد داشتند با این نقشه از توپ‌های سوم استفاده کنند تا بتوانند موج دوم حمله‌شان را آغاز کنند. دفاع کردن آمریکا در 20 دقیقه پایانی بازی امری طبیعی بود چون آنها می‌خواستند از گل‌هایشان محافظت کنند. شاید مربی این تیم به بازیکنانش دستور داده باشد کمی عقب بنشینند و پرس‌هایشان را در این فضا انجام دهند. موارد اشاره‌شده استراتژی‌هایی است که در بازی پیش می‌آید. در ثانیه‌های آخر بعضی از رقابت‌ها ناگهان یک تیم 7 الی 8 ارسال روی دروازه حریف ارسال می‌کند که در این مواقع بازی به سوی فضای احساسی می‌رود. ایران برای موفقیت برابر ولز نیازمند پرس از جلو است که برابر انگلیس این اتفاق رقم نخورد.» 

نقطه قوتی که برای ایران ترسناک است
جدا از نقاط تاریک عملکرد شاگردان راب پیج باید به نقاط مثبت عملکرد این تیم نیز اشاره کرد تا نگاهی عادلانه به عملکرد ولزی‌ها داشته باشیم. اژدهایان به‌هیچ‌وجه نتوانستند با پاس‌های کوتاه و خلاقیت باعث ایجاد دردسر برای آمریکا شوند اما همین تیم به‌شدت در ارسال‌های بلند و دوئل‌های هوایی خطرناک ظاهر شد. شاید اگر کمی دقت چاشنی مهارت می‌شد، در لحظه دمیده شدن سوت بازی توسط عبدالرحمان جاسم به جای حک شدن تساوی روی اسکوربود شاهد پیروزی ولزی‌ها بودیم. این نکته برای تیم فوتبال ایران حائز اهمیت است چراکه شاگردان کی‌روش برابر انگلیس نشان دادند راهبردهای فنی مناسبی برای کاستن از زهر تیم تحت هدایت گرت ساوتگیت در دوئل‌های هوایی ندارند. 
آشتیانی درمورد موضوعات اشاره‌شده و راه مهار حربه ولزی‌ها گفت: «تیم ولز بازیکنان فیزیکی زیادی به‌خصوص در میانه میدان دارد. جلوی انگلیس بازیکنان ایران در نبردهای هوایی افرادی نبودند که بتوانند به هری کین و هری مگوایر غلبه کنند. برای دیدار برابر ولز باید از بازیکنانی استفاده شود که در دوئل‌های هوایی مقتدر ظاهر می‌شوند.» 

نیازی که باید مدیریت شود 
نتایج 2 دیدار ابتدایی گروه B به‌گونه‌ای رقم خورد که شاگردان کی‌روش نمی‌توانند همچون گذشته در پیله تدافعی فرو روند و به انتظار ضدحملات و اشتباه حریفان بنشینند. بدون شک کسب نتیجه مناسب مقابل ولز می‌تواند بخشی از راه صعود ایران به مرحله یک‌هشتم نهایی را هموار کند تا به همین علت در جدال روز جمعه یوزهای ایرانی بیش از همه در حالت تهاجمی قرار گیرند؛ نکته‌ای که اگر مهندسی‌شده پیش نرود تیم بیستم رده‌بندی فدراسیون جهانی را با دردسر مواجه می‌کند. عملکرد ولز برابر آمریکا به فوتبال‌دوستان اثبات کرد این کشور به همان میزان که در دوئل‌های هوایی تبحر دارد، مترصد فرصتی است تا از اشتباهات میانه میدان حریف و آرایش نامناسب آنها، زمینه یک ضدحمله را فراهم کند. آشتیانی در مورد ضدحملات ولز و راه‌های مقابله با آن گفت: «ولز از یک‌سوم دفاعی پرس می‌کند و روی ضدحملات برنامه‌ای ویژه دارد. اگر تیم‌ها 4 دفاعه بازی کنند و به دفاع راست و چپ اجازه نفوذ دهند معمولا یک هافبک دفاعی در خط دفاعی نگه داشته می‌شود تا در مواقع ضدحمله تعداد نفرات در دفاع بالا باشد. البته ایران هیچ‌وقت نمی‌تواند دفاع‌هایش را تا نیمه زمین جلو بیاورد و فکر می‌کنم تعداد نفرات‌مان آنقدری بالا باشد که در ضدحمله آسیب نبینیم. ایران می‌تواند به آمریکا ضدحمله بزند چون دفاع چپ و راست این تیم همواره در حال نفوذ هستند و فضای پشت سر این بازیکنان فضای خیلی خوبی برای این نقشه است. ایران معمولا عقب بازی می‌کند و به همین علت درگیر ضدحمله نمی‌شود. گلی که رشفورد به ایران زد در کانتر پرس یعنی از دست رفتن توپ در پرس متقابل رقم خورد و این اتفاق را نمی‌توان ضدحمله حساب کرد.»
آشتیانی همچنین در مورد روش غلبه بر دفاع 3 نفره ولز افزود: «وقتی 2 مهاجم برابر 3 مدافع قرار می‌گیرند آن 3 فرد برتری عددی چندانی به مهاجمین ندارند. ایران اگر با 2 مهاجم بازی کند یا به سیستم 1-4-1-4 که در حمله تبدیل به 3 مهاجم می‌شود، بازگردد با این سیستم‌ها می‌تواند حریف ولز شود. ولز تیم آن‌چنان قوی و گردن‌کلفتی نیست، در بازی ولز و اوکراین کل 90 دقیقه در اختیار اوکراینی‌ها بود و روی یک ضربه ایستگاهی ولزی‌ها توانستند به گل برسند.»