این چند ثانیه فیلم از رختکن بازیگران-ببخشید بازیکنان-آبی در فضای مجازی وایرال شده است، مدیرعامل میگوید پاداش این برد سه برابر بقیه بازی هاست و بازیکنان سوت و کف می‌زنند، درست چند دقیقه قبل یا بعد از شوآفی که در زمین داشتند، وقتی به سبک صاحب عزاها در زمین حاضر شدند و بعد از بردن جام خوشحالی نکردند.
  • ۱۴۰۱-۰۸-۱۵ - ۰۹:۳۰
  • 00
‍ دوربین مخفیه؟

محمد زعیم زاده، جانشین سردبیر:این چند ثانیه فیلم از رختکن بازیگران-ببخشید بازیکنان-آبی در فضای مجازی وایرال شده است، مدیرعامل میگوید پاداش این برد سه برابر بقیه بازی هاست و بازیکنان سوت و کف می‌زنند، درست چند دقیقه قبل یا بعد از شوآفی که در زمین داشتند، وقتی به سبک صاحب عزاها در زمین حاضر شدند و بعد از بردن جام خوشحالی نکردند.
در سطحی ترین لایه تحلیلی این اقدام ریاکارانه است اما در لایه ی عمیق تر همه چیز سر جای خود است. اگر خوب نگاه کنیم، صدور مجوز این ریاکاری و بی اخلاقی خیلی پیچیده نیست.
انفجار اطلاعات، انفجار شهرت و انفجارسرمایه، این سه ضلع مثلث مخربی است که در یک دیالکتیک خانمان افکن مدام خود را بازتولید می کنند، منطق این بی اخلاقی منطق سرمایه است، هم آن شوآفِ جامِ غم در تمنای شهرت و سرمایه است هم این سوت و کف زدن برای مکیدن سه برابر از بیت المالِ حکومت توتالیتر و سرکوبگر و بوگندو و اخ و پیف!
تعجب نکنید همه چیز با هم هماهنگ است.آنطرف هم وضع به همین منوال است مربی قرمزها هم که این فصل به اندازه تیم های متمول عربی برایش هزینه شده و بساط سورچرانی آرکا و رفقا هم از خزانه حکومت توتالیتر!برقرار است، وقتی تیمش بدترین بازی ها را ارائه می دهد و با آژان کشی و ضرب و زور حریف فانوس بدست هایی مثل ملوان و مس می شود، ره افسانه می زند و خودش را شبیه گاندی می کند، که ببینید ما داغداریم، پس پاپیچ بازی خوب و حساب کتاب مالی ما نشوید.
اشتباه نکنید من از آنهایی نیستم که اهمیت فوتبال را نفهمم من می دانم که غرور ملی ایرانی ها بعد از حماسه ملبورن اصلا قیمت ندارد، من می‌فهمم برد پرتاب دست بیرانوند بعد از مهار پنالتی کریس از برد فاتح و قائم هم بیشتر است، من می دانم هم طرازی طارمی با مسی و امباپه در لیگ قهرمانان کم از حماسه های جنگ ندارد، من اثر اجتماعی شادی دیبالایی شجاعی بعد از حذف النصر سعودی را می دانم، من می فهمم رقص جام بر دستان فرهاد چه دلی از آبی‌های ایران می‌برد، من درک می کنم صعود فولاد در آسیا از معدود بهانه های لبخند خوزستان است...و من می دانم که همه اینها خرج دارد، اینکه خرجش اینقدر هست یا نه فعلا محل بحث ما نیست، اما اینها را گفتم که بدانیم پشت صحنه این تئاتر ها چه می گذرد، بدانیم که این چگواراها و اسطوره های مبارزه اینستاگرامی پس پرده بیشتر راکفلرند،من با فوتبال مخالف نیستم، با استحمار مخاطب مخالفم.
در عصر کمّی شدن منزلت، در دنیای سرمایه شدن فالوور، دستگاه تحلیلی خودمان را دربست در اختیار مخدرهای هیجانی قرار ندهیم.

مطالب پیشنهادی
نظرات کاربران
تعداد نظرات کاربران : ۲