امیدنظری گوهر، خبرنگار:هفته یازدهم لیگ برتر در حالی با رقم خوردن 18 گل به اتمام رسید که طبق شواهد یکی از جذاب‌ترین و پرمهره‌ترین رقابت‌های این هفته روی کاغذ یعنی تقابل شاگردان محمد ربیعی و ژوزه مورایس برخلاف انتظارات هماوردی جذاب نشد و لقب تنها دیدار بدون گل هفته را بعد اعلام سوت پایان بازی توسط یاسر هماهنگ به تصاحب خود در آورد. توقف سپاهان در ورزشگاه شهدای مس به معنای کسب هشتمین تساوی فصل مس رفسنجان بود که البته حداقل در این مسابقه نتیجه خوبی مقابل تیم مدعی اصفهانی به شمار می‌رود اما به طور کلی این سبک محافظه‌کارانه با ابزارهای نامداری مثل حامد لک، مهدی حسینی، فرشید باقری، محسن آذرباد، لوسیانو پریرا و گادوین منشا همخوانی ندارد تا نتوان به عملکرد سرمربی 41 ساله در 11 هفته گذشته نمره قبولی داد.

 سدی بزرگ برابر آرزوهای رفسنجانی‌ها 
همواره در طول تاریخ 22 ساله لیگ برتر رویکرد تیم‌های تازه صعودکرده به سطح نخست فوتبال ایران در دو مقوله خلاصه می‌شد، برنامه‌محور و صرف‌حضور. طبق نشانه‌ها مس رفسنجان که با موفقیت در نبرد با آلومینیوم اراک و مس کرمان تحت هدایت رسول خطیبی و مجتبی حسینی توانست عنوان قهرمانی فصل 1399-1398 لیگ آزادگان را به‌دست آورد برخلاف تیم‌هایی همچون شاهین بوشهر و فجرشهید سپاسی به دلیل پشتوانه مالی مناسب و اهداف بلندمدت مدیرانش هدفی فراتر از حضور در لیگ برتر را در دستور کار خود گنجانده  و بعد از جذب بازیکنان نام‌آشنا و کارنامه‌داری مثل حامد لک، رامتین سلیمان‌زاده، مرتضی منصوری، فرشید باقری، لوسیانو پریرا و ایمان سلیمی قصد دارد به جایگاهی مناسب‌تر نسبت به ششم و هشتم تکیه بزند که در ادوار بیست‌ویکم و بیستم لیگ برتر ارمغانش بود.
نمی‌توان کتمان کرد فارغ از برنامه‌های مهندسی‌شده و دقیق بخش عمده‌ای از راه بزرگ شدن و در کانون توجهات قرار گرفتن از موفقیت در تقابل با تیم‌های بزرگ می‌گذرد. مس رفسنجان از زمانی که نشان تیم لیگ برتری را دریافت کرد در رقابت‌های مختلف‌های 15 بار برابر سه تیم بزرگ فوتبال ایران یعنی سپاهان، استقلال و پرسپولیس قرار گرفته که ماحصل آن کسب یک برد، سه تساوی و 11 شکست بوده است. تنها برد شاگردان ربیعی در هفته شانزدهم فصل فوتبالی 1401-1400 برابر تیم تحت هدایت محرم نویدکیا به‌دست آمد که رفسنجانی‌ها در ورزشگاه  شهدای مس بعد از فرو ریخته شدن زودهنگام دروازه‌شان توسط شهریار مغانلو با دو گل گادوین منشا و تک گل محسن آذرباد سپاهان را با شکست سه بر یک بدرقه کردند. نارنجی‌پوشان در وضعیتی این رکورد را رقم زده‌اند که تیم دوم فصل 1399-1398 لیگ آزادگان یعنی آلومینیوم اراک به دلیل سبک و سیاق بهتر در تقابل با بزرگان دستاوردش در بازه اشاره شده کسب آمار سه پیروزی، هشت تساوی و شش شکست بوده است. به طور قطع نباید به راحتی از کنار کسب برد برابر تیم‌های نامداری همچون فولاد  عبور کرد اما رنگ و بو و مرغوبیت پیروزی روبه‌روی سرخابی‌های پایتخت و زردپوشان دیار نصف‌جهان با تیم‌های دیگر متفاوت است و آنها برای گام گذاشتن روی سکو پرشی بلندتر باید نکاتی را از اردو خود حذف کنند؛ معضلاتی که بر اساس 1380 دقیقه تقابل برابر سپاهان، پرسپولیس و استقلال در خیلی مواقع فنی نبوده است.

 رختکنی که شورانگیز نیست
تجربه 11 شکست به تنهایی می‌تواند یک باشگاه را سرخورده و ناراحت کند اما رفسنجانی‌ها باید به یک دلیل مشهود بیش از حس معمول ناکامی، نگران و مضطرب باشند. آنها در بسیاری از تقابل‌های بزرگ  به علت اشتباهات فاحش تدافعی نتیجه را واگذار کردند. برای مثال همین موضوع در تقابل هفته بیست‌وسوم سپاهان و مس رفسنجان که در فصل فوتبالی 1400-1399 برگزار شد روی شایستگی‌های شاگردان ربیعی سایه افکند و کمتر کسی به حملات زهردار تیم مهمان پرداخت و تمام اذعان معطوف به اشتباهات فاحش حسن جعفری، قائم اسلامی‌خواه و تغییر سرنوشت بازی شد. از سوی دیگر رفسنجانی‌ها تنها تیمی بودند که در لیگ بیست‌ویکم موفق شد دو بار دروازه استقلال را فتح کند اما به دلیل اشتباه بزرگ عقیل کعبی که با توپ‌ربایی امین قاسمی‌نژاد همراه شد شایستگی اشاره‌شده نتوانست گره‌ای از کار شاگردان ربیعی باز کند.
بدون شک اگر لغزش‌های دفاعی مس رفسنجان در چند نمونه اشاره‌شده خلاصه می‌شد، می‌توانستیم آن را یک تزلزل سهوی بدانیم که تمام تیم‌های دنیا کم و پیش آن را تجربه می‌کنند اما معضل اشاره‌شده نکته تلخ جدایی‌ناپذیر نارنجی‌پوشان در اکثر رقابت‌هایی است که با  سه تیم بزرگ فوتبال ایران انجام داده‌اند. اشتباهاتی که پیاپی از سوی عقیل کعبی، حسن جعفری، حامد نورمحمدی، رامتین سلیمان‌‌زاده و مهدی ترکمان در مستطیل سبز به نمایش گذاشته شد و تغییر شاکله دفاعی مس رفسنجان مشکل این تیم را کم کرد اما هنوز برای تیمی که در لیگ برتر موفقیت را دنبال می‌کند چشمگیر و غیرقابل قبول است تا فرضیه ضعف محمد ربیعی و دستیارانش مس رفسنجان بابت آماده‌سازی روحی و روانی بیش از گذشته محتمل به نظر برسد.

 ظرفیت‌هایی که نباید نادیده گرفته شوند
11 دیدار شاگردان ربیعی در بیست‌ودومین دوره لیگ برتر حاکی از تغییر ایدئولوژی‌های سرمربی 41 ساله برای به حداقل رساندن اشتباهات و رسیدن به اهداف مدنظرش است. مس رفسنجان که یکی از تیم‌های پر سر و صدای لیگ ما در یکی دو فصل اخیر از نظر هزینه کردن بوده از تیمی که در لیگ بیست‌ویکم از حیث گشودن دروازه حریفان  با 39 گل به همراه استقلال قرار گرفت تبدیل به تیمی شده است که تا پیش از آغاز هفته دوازدهم فصل فوتبالی 1402-1401 از نظر گلزنی به همراه صنعت نفت بدترین خط آتش بیست‌ودومین دوره لیگ برتر را دارد. همچنین دهمین و پنجمین خط دفاعی مشترک  فصل فوتبالی 1401-1400 و 1400-1399 به پشتوانه سنگربانی که سابقه 299 حضور در رقابت‌های لیگ برتر و ثبت 110 کلین‌شیت را دارد با دریافت پنج گل به همراه آلومینیوم اراک تبدیل به دومین خط دفاعی برتر رقابت‌های جاری شده است.
فارغ از تحسینی که باید نسبت به سنگر غیرقابل رخنه رفسنجانی‌ها انجام  شود به نظر می‌رسد نگرش‌های  جدید هجومی ربیعی این باشگاه را به سر منزل مقصود نمی‌رساند. آنها در خط حمله‌شان از بازیکنانی همچون لوسیانو پریرا و گادوین منشا سود می‌برند که بر اساس آمارها از بازیکنان با پتانسیل سالیان اخیر فوتبال ایران هستند. رفسنجانی‌ها در خط هافبک‌شان از مهره‌هایی همچون محسن آذرباد، قائم اسلامی‌خواه، مهدی حسینی و مهرداد رضایی سود می‌برند که استراتژی‌های جدید ربیعی عملا خلاقیت آن را حبس کرده و این بازیکنان 32، 27، 29 و 32 ساله تنها از قدرت تخریب‌شان مستطیل سبز استفاده می‌کنند که عملا این اتفاق را می‌توان یک فرصت‌سوزی بزرگ دانست. طبق ظواهر ایجاد تغییراتی در نقشه‌های فنی مس رفسنجان را می‌تواند همچون تقابل هفته نهم  از تیمی محافظه کار تبدیل به حریفی ترسناک کند. به طور قطع تعطیلات پیش روی فوتبال ایران را باید برای  تیم‌هایی مثل پرسپولیس، استقلال و سپاهان به دلیل آمادگی نسبی‌شان یک تهدید پنداشت اما در همین روزها باشگاهی همچون مس رفسنجان می‌تواند به طور کامل تمام نکات منفی‌اش را به دست فراموشی بسپارد و خون تاثیرگذار جدیدی به پیکره‌اش تزریق کند.