نسیم شیرازی، خبرنگار:نازنین عیدیان در مسابقات دوومیدانی نوجوانان آسیا طلای ماده ۴۰۰متربامانع را گرفت تا نامش در دوومیدانی ایران بدرخشد. این طلا از آنجایی بسیار با اهمیت است که او توانست نامش را بهعنوان یک تاریخساز در تاریخچه دوومیدانی ایران بهثبت برساند. نازنین اولین مدال طلای آسیایی دوومیدانی ایران در بخش دختران در تمام ردههای سنی را بهدست آورد تا از این بهبعد نگاه به آینده دوومیدانی دختران ایران پرامیدتر باشد. نازنین عیدیان که با تلاش و استعدادیابی مربیاش ایمان روغنی سالبهسال عملکرد بهتری از خودش بهنمایش گذاشت و رکوردشکنی کرد. اینبار در رقابتهای کویت هم دوباره رکورد خودش را شکست تا رکورد تازهای در بخش نوجوانان و جوانان بهثبت برساند و از حالا برای مدالهای خوشرنگتر مسابقات و شکستن رکورد بزرگسالان خیز بردارد. انگار میل به قهرمانی و بالارفتن از پلهها در وجود نازنین ریشه دوانده است و میل به پیروزی را از تکتک جملههای او میتوان شنید. حالا باید دید این استعداد کشف شده توسط ایمان روغنی مربی سازنده دوومیدانی ایران که بههمراه همسرش سپیده توکلی چند سالی است درحال پایهگذاری نوینی برای دوومیدانی هستند طی سالهای آینده چه رکوردهایی را از آن خود میکند. نازنین نوجوانی است که هنوز سالهای زیادی را برای کسب مدالهای خوشرنگ پیشرو دارد. در ادامه گفتوگوی«فرهیختگان» با تاریخساز دوومیدانی دختران ایران را میخوانید.
تاریخسازی کردی و اولین مدال طلای آسیا را بهدست آوردی. از احساست برای ماندگاری نامت در تاریخ دوومیدانی ایران بگو.
من بعد از رسیدن به پایان خط واقعا با تمام وجودم خوشحالم بودم از اینکه هم توانستم اولین دختری باشم که برای ایران مدال طلا بهدست آوردم و هم توانستم رکورد ایران را بزنم که این برایم خیلی خوشحالکننده بود، حتی قبل از مسابقه هم هیجان بسیار زیادی برایش داشتم و دوست داشتم زودتر مسابقه شروع شود تا بتوانم نتیجه تلاشم را ببینم.
برای رسیدن به این موفقیت چه مسیری را طی کردی؟
خودم، خانوادهام و مربیانم خیلی زحمت کشیدند و من گوشه کوچکی از اینکار را انجام دادم و بخش اصلیاش را خانوادهام و مربیانم انجام دادند. من خیلی تلاش کردم و تابستان سختی را پشت سر گذاشتم، خیلی مسابقه دادم و تمرینات خیلی فشردهای در یک ماه آخر داشتم و حتی بعضی روزها، هم صبح و هم عصر تمرین میکردم که خدا را شکر همه اینها نتیجه داد.
جدیترین رقیبانت از کدام کشورها بود؟
از کشورهای چین تایپه و قزاقستان در این مسابقات رقبای سرسختی داشتم که خوشبختانه توانستم بالاتر از آنها قرار بگیرم.
در مسیر رسیدن به قهرمانی با چه چالشها و سختیهایی روبهرو شدی؟
ما در پیست آفتاب انقلاب و در گرما، سرما و هر شرایطی که فکرش را بکنید تمرین کردیم. در گرمای خیلی طاقت فرسای تهران تمرین کردیم و زمستان سال گذشته بعضی وقتها که تمریناتم در فضای باز بود واقعا در هوای سرد سخت بود و بهنظر من گرما و سرمای زیاد بهخصوص گرما بزرگترین چالش تمرین برای من است.
برای ادامه موفقیتت به چهچیزهایی نیاز داری تا بتوانی تاریخسازیهایت را ادامه بدهی؟
من نیاز به حمایت فدراسیون دارم تا به مسابقات بینالمللی بیشتری من را اعزام کنند تا بتوانم تجربه بیشتری بهدست بیاورم و در مسابقات بیشتری شرکت کنم.
الگوی ورزشیات چه کسی است؟
فرزانه فصیحی برای من یک الگوی تمام عیار است. ایشان واقعا هم اخلاقی و هم ورزشی جایگاه خیلی ویژهای برایم دارند و امیدوارم من هم یک روز مانند فرزانه فصیحی بتوانم در المپیک باشم و برای کشورم افتخار بهدست بیاورم.
مسئولان ورزش بعد از تاریخسازیات تماس گرفتند؟ حمایتشان را داری؟
خانم خزعلی و آقای بهادریجهرمی از دولت بعد از مسابقه تبریک گفتند و خانم کاظمیپور مسئول ورزش بانوان وزارت ورزش هم با حضور در فرودگاه از من استقبال کردند و تبریک گفتند. البته ما جلسهای هم طی چند روز آینده با آقای سجادی خواهیم داشت.
فوتبالی هم هستی یا تماشا میکنی؟
درحقیقت زیاد طرفدار فوتبال نیستم.
چرا دوومیدانی و ماده ۴۰۰متر را انتخاب کردی و آیا میخواهی در همین رشته و ماده قهرمانی را ادامه بدهی؟
علاقهام به این رشته است و اینکه برادرم در دورهای دوومیدانی کار کرده بود باعث شد من بهسمت این رشته کشیده شوم. ابتدا هم رشتهام ۴۰۰متربامانع نبود ولی بعدش مربیام از من یک تست گرفت و در آن تست خیلی خوب عمل کردم و مربیام فردایش به من گفت که از اینبهبعد ۴۰۰متربامانع تمرین کنم و اینطوری وارد این رشته شدم و البته ۴۰۰متر هم میدوم. واقعا دلم میخواهد در همین ماده قهرمانیهای خیلی زیادی را بهدست آورم و بتوانم رکوردهای خیلی خوبی از خودم بهجا بگذارم.
دوست داری حضور در باشگاه کدام کشور را بهعنوان لژیونر تجربه کنی؟
دوست دارم حضور در باشگاههایی که از لحاظ تجهیزات و امکانات کاملا بهروز باشند و در رشته دوومیدانی هم پیشرفتهای خوبی کرده باشند را تجربه کنم.
حرف آخر دختر تاریخساز دوومیدانی برای این گفتوگو؟
خیلی خوشحالم و خوشحالم که توانستم این مقام و این تاریخسازی را برای ایران بهارمغان بیاورم و امیدوارم بازهم با کمک مربیان خوب و خانوادهام بتوانم در میادین بزرگتر تجربههای خوبی کسب کنم و بتوانم برای ایران مدالهای خوشرنگی را بهارمغان بیاورم.