علی بهادریجهرمی، سخنگوی دولت روزگذشته به دعوت بسیج دانشجویی دانشگاه علامه برای شرکت در یک نشست دانشجویی به دانشکده حقوق و علوم سیاسی در پردیس مرکزی دانشگاه علامه طباطبایی رفت و حدود 90 دقیقه به سوالات آنان پاسخ گفت. البته ماجرای حضور او به همین جلسه ختم نمیشود و پس از آن، دقایقی با دانشجویان حاضر در مقابل دانشکده گفتوگو کرد، دغدغههای آنان را شنید و به سوالاتشان پاسخ گفت. نشست آقای سخنگو، حاشیههایی پررنگتر از متنی داشت که از جوانب مختلفی میتوان آن را بررسی کرد.
1-وضعیت چند هفته اخیر برخی دانشگاههای کشور نیاز به توضیح و تفصیل ندارد. از ابتدای آغاز سال تحصیلی، دانشگاههای بزرگ کشور جسته و گریخته محل برگزاری تجمعات اعتراضی بود که در برخی از آنها اگرچه با جمعیت محدود اما هنوز هم تداوم دارد. برخی از این تجمعات هم آهنگ تندی به خود گرفت و شعارها و رفتار عدهای از حاضران خارج از شکل معمول دانشگاه توهینآمیز شد. با این تفاسیر از دانشگاهها، حضور سخنگوی دولت که پس از وزیر علوم و رئیسجمهور، سومین شخصیت دولتی است که به دانشگاه رفته قابل تحسین بود و از نفس آن باید تقدیر کرد.
2-تجربه برگزاری تریبونهای آزاد و نشستهای گفتوگومحور در دانشگاهها چند آورده مهم و تاثیرگذار دارد. مهمترینش آنکه تصویر روشن و واقعی از سردرگمی برگزارکنندگان در بیان انتشارات و توقعات را پدیدار میکند. وضعیتی که به دنبال آن، جز خروج از شکل تعامل و بههمزدن فضای گفتوگو مسیر دیگری را پیش پای این افراد نمیگذارد. اتفاقی که دیروز هم در دانشگاه علامه تکرار شد. عدهای در شروع نشست بهادری جهرمی، با وجود آنکه حتی تذکر مجری درخصوص طرح سوالات به شکل مکتوب و صرفا از طریق سامانه اعلامشده توسط سخنگوی دولت رد شده و امکان بیان سوالات به شکل شفاهی هم فراهم میشود، شعارهای یکطرفه را بر طرح سوال و شنیدن پاسخ ترجیح دادند و در فضای بیرون دانشکده تجمع کردند.
3-نمیتوان از اصل اعتراض گذر کرد. دانشجویان حاضر در دانشگاهها به مسائل مختلف کشور سوالات و ابهامات و اعتراضاتی دارند که در فضای پرتنش اخیر، جدیتر هم شده است. اگرچه حاضر به برهم زدن نظم دانشگاه نیستند و نمیخواهند شان خود را با طرح شعارهای آهنگین و کممحتوا پایین آورند اما مطالبههای جدی خود را هم فراموش نمیکنند. سوالات آنها نیازمند پاسخ صریح و توضیحات روشنی است. نه اینکه این مساله، اتفاق تازهای باشد؛ مطالبه پرتکرار رهبری است که در طول سالهای اخیر در دیدارهای دانشجویی خطاب به مدیران و کارگزاران مطرح شده است. جای خالی حضور مسئولان در اتفاقات یک ماه اخیر دانشگاه بهشدت احساس میشود. آنها که امروز از تریبون رسانهها بر ضرورت تعامل با جوانان صحبت میکنند، امروز به جای مصاحبه تلفنی، باید دانشجو و دانشگاه را دریابند. دانشگاه تشنه شنیدن است، با دانشگاه حرف بزنیم.
4-نشست روز گذشته به میزبانی بسیج دانشجویی دانشگاه برگزار شد. پیشتر به اهمیت نقشآفرینی تشکلهای رسمی در این ایام پرداخته بودیم. تشکلهای مختلفی این روزها تلاش کردند تا باب گفتوگو را در فضای دانشگاه ایجاد کنند و بستر مطالبهگری و آرمانخواهی دانشجویان را به شکل مطلوب به دور از حواشی بسازند. مطالبه حضور مسئولان در دانشگاهها و گفتوگو با اهالی دانشگاه نیاز به خلق موقعیتی است که امروز باید تشکلها برای آن برنامهریزی کنند.