ستاره‌ای برای آینده تیم ملی

امید نظری گوهر، خبرنگار:همواره در 15 سال اخیر تقابل امیر قلعه‌نویی با باشگاه محبوبش یعنی استقلال تهران از جذاب‌ترین وقایع فوتبال ایران بوده است اما دیدار شنبه نمایندگان استان تهران و کرمان فارغ از نکته اشاره شده از منظری دیگر نیز حائز اهمیت بود. درخشش محمد محبی در لباس آبی‌پوشان پایتخت که اخبار پیوستنش به باشگاه استقلال در روزهای نقل و انتقالات تابستانی تبدیل به خبری تکراری و فرسایشی شده بود باعث فرو ریختن دروازه گل‌گهر شد تا اسم سیرجانی‌ها بعد از نساجی مازندران به‌عنوان دومین باشگاه در لیست قربانی‌های محمد محبی سیاهه شود. 
 به‌طور قطع کمتر فوتبال‌دوست ایرانی می‌توانست درخشش و تاثیرگذاری مستقیم بازیکنی که فصل گذشته روزهای خوشی را در سانتاکلارا پرتغال نگذرانده بود در 7 هفته نخست فصل فوتبالی 1402-1401 را متصور شود موضوعی که می‌تواند خبری ناراحت‌کننده برای سجاد شهباززاده، آرمان رمضانی، ارسلان مطهری و حتی پیمان بابایی باشد که تا این لحظه توقعات را برآورده نکرده‌اند. از سوی دیگر محبی توانست برابر تیمی بدرخشد که سرمربی‌اش پیش از آغاز لیگ نوزدهم استعداد و ظرفیت‌های فنی بازیکن بوشهری را در باشگاه شاهین دید و او را به جمع شاگردانش در تیم سپاهان اضافه کرد که همین موضوع سرنوشت زندگی ورزشی محبی را تغییر داد.

 بازیکن محبوب ژنرال
شماره 77 آبی‌پوشان در حالی پیش از آغاز فصل فوتبالی 1399-1398 به جمع شاگردان ژنرال اضافه شد که کمتر علاقه‌مند باشگاه سپاهان می‌توانست با وجود خریدهایی مثل محمدرضا حسینی، سروش رفیعی، مرتضی منصوری، گئورگی گولسیانی، امید نورافکن و مهره‌های به‌ارث‌رسیده از فصل گذشته همچون کی‌روش استنلی، سجاد شهباززاده ولادیمیر کومان، محمد کریمی، سعید آقایی، پیام نیازمند، محمد ایرانپوریان و عزت‌الله پورقاز حدس بزند ستاره فصل جاری آنها محمد محبی است. بازیکن بوشهری بعد از جلب اعتماد قلعه‌نویی توانست در همان هفته نخست به‌عنوان بازیکن فیکس دروازه تیم اسبق خود یعنی شاهین را بگشاید و بعد از رقم زدن عملکردی قابل دفاع برابر ماشین سازی، فولاد، نفت مسجدسلیمان، پرسپولیس و ذوب‌آهن تنها 48 روز بعد از اولین بازی لیگ برتری‌اش پیراهن تیم ملی تحت هدایت مارک ویلموتس را بر تن کند و روی 3 گل شاگردان مربی بلژیکی برابر کامبوج تاثیر بگذارد. 
 درخشش ستاره لیگ نوزدهم برابر کامبوج باعث نیمکت‌نشینی وحید امیری و حضور محبی به‌عنوان بازیکن فیکس برابر بحرین شد که البته حاصل خوشایندی برای تیم ملی به همراه نداشت و بحرینی‌ها با گل محمد الحردان موفق شدند یوزها را شکست دهند. برخلاف خیلی از مهره‌های فعلی فوتبال ایران حضور در تیم ملی نتوانست شماره 20 زردپوشان را قانع کند تا او با تاثیرگذاری روی 3 گل سپاهان برابر گل‌گهر و پارس جنوبی، ویلموتس را مجاب کند وی را در روزی که وحید امیری، مهدی ترابی و علی قلی‌زاده روی نیمکت بودند برابر عراق تحت هدایت سرجیو کاتانچ به‌عنوان 11 بازیکن اصلی راهی مستطیل سبز کند تا او بتواند زمینه‌ساز گل احمد نوراللهی برابر شیرهای بین‌النهرین شود.

 تکاپوی ناموفق برای خروج از بحران
بازیکن مورد وثوق ویلموتس و قلعه‌نویی در ادامه رقابت‌های لیگ برتر پیش از تعطیلی مسابقات به دلیل بیماری کرونا موفق شد دروازه شاهین بوشهر و فولاد را باز کند اما نتایج سپاهان در هفته‌های بیست‌ودوم تا بیست‌ونهم و حذف زردپوشان برابر استقلال در مرحله یک‌چهارم نهایی جام حذفی باعث جدایی ژنرال شد تا سرآغازی بر روزهای افول محبی باشد. با حضور محرم نویدکیا افکار و استراتژی‌های متفاوتی نسبت به رویکردهای قلعه‌نویی به شاکله زردپوشان تزریق شد که بدون شک بزرگ‌ترین برنده این تغییرات سجاد شهباززاده بود و محمد محبی بیشترین ضرر را از تحول اشاره شده دید. 
بازیکن 186 سانتی‌متری در حالی موفق شد در لیگ بیستم با عقبه 1440 دقیقه حضور در مستطیل سبز دروازه ذوب‌آهن، آلومینیوم اراک و پرسپولیس را فتح کند که در فصل فوتبالی 1399-1398 ارمغانش 2127 دقیقه پوشیدن پیراهن سپاهان و ثبت آمار 6 گل و 4 پاس گل بود. محبی برای خروج از زیر سایه بازیکنانی مثل شهباززاده و حسینی به تیم سانتاکلارا پیوست تا دوباره بتواند در لیست سرمربی تیم ملی قرار گیرد. اما معادلات روی کاغذ محبی با اتفاقات درون مستطیل سبز بسیار متفاوت‌تر بود و او همچون شهریار مغانلو نتوانست شایستگی‌هایش را در تیم شهر پونتا دلگادا اثبات کند و بعد از 10 بار عدم‌حضور در لیست بازیکنان اصلی و ذخیره، 5 بار به پایان رسیدن رقابت به‌عنوان بازیکن نیمکت‌نشین، 440 دقیقه حضور در مستطیل سبز و گشودن دروازه تیم‌های موریرنزه، ژیل ویسنته و بنفیکا هشتادوهشتمین دوره لیگ پرتغال را به پایان رساند.

 تلاش برای تغییر نظر سرمربی پرتغالی
بدون شک یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های مربیان خارجی تازه وارد فوتبال ایران در تصمیمات صحیح و گره‌گشا نقل و انتقالاتی خلاصه می‌شود. ساپینتو نیز در روزهای پیش از آغاز لیگ بیست‌ودوم با چالش اشاره شده دست و پنجه نرم کرد اما شناخت سرمربی فصل گذشته موریرنزه از مهره هجومی فصل گذشته سانتاکلارا پرتغال باعث شد براساس ظواهر و آنالیزها یک همکاری موفق بین محبی و استقلال صورت گیرد که تا این لحظه برای هر دو طرف ماجرا سود به همراه داشته است. از یک‌سو استقلالی‌ها توانستند بازیکنی با قابلیت حضور در پست وینگر چپ، راست و حتی مهاجم نوک را به جمع خود اضافه کنند و از منظری دیگر محبی (که ماجرایش با شهباززاده در استقلال برعکس شده است) با پوشیدن پیراهن استقلال یک قدم به حضور در تیم ملی نزدیک‌تر شد و در لیست بازیکنان داخلی مد نظر کارلوس کی‌روش قرار گرفت. 
در هفته‌های اخیر یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌ها استقلالی‌ها به افت روحی محبی بعد از قرار نگرفتن در لیست بازیکنان اعزامی به اردوی اتریش برمی‌گشت؛ نکته‌ای که شماره 77 آبی پوشان با گشودن دروازه محسن فروزان به آن مهر بطلان زد تا همین موضوع را بتوان وجه تمایز محبی نسبت به بسیاری از بازیکنان داخلی دانست که خط خوردن از لیست تیم ملی آنها را سر خورده می‌کند و روی عملکرد کوتاه‌مدت و حتی بلندمدت آنها تاثیر مستقیم می‌گذارد. طبق شناخت از افکار سرمربی 69 ساله تیم ملی و عملکرد 180 دقیقه‌ای یوزهای ایرانی برابر اروگوئه و سنگال به نظر می‌رسد محبی کار سختی برای تجربه حضور در بیست‌ودومین دوره جام‌جهانی به دلیل استانداردهای بالا علیرضا جهانبخش، علی قلی زاده، مهدی طارمی و وحید امیری در پست وینگر چپ و راست پیش روی خود می‌بیند و ظرفیت‌های فعلی فنی محبی نمی‌تواند از او بازیکنی قابل اعتنا در پست نوک مهاجم بسازد. اما محبی می‌تواند با تداوم عملکرد هفته‌های گذشته‌اش و رقم زدن عملکردی درخشان‌تر نسبت به شهباززاده، بابایی، مطهری و رمضانی یکی از بازیکنانی باشد که بعد از پایان جام جهانی 2022 به شاکله تیم ملی اضافه شود تا همچون پیش از جام ملت‌های 2015 و 2019 که بازیکنان جوانی مثل مرتضی پورعلی‌گنجی، سردار آزمون، علیرضا بیرانوند، رامین رضاییان، علی قلی زاده به ترکیب تیم ملی اضافه شدند دوباره شاهد یک پوست‌اندازی باشیم.