ولز تیمی ترسناک یا متزلزل؟

امید نظری گوهر، خبرنگار:در روزهایی که کشورهای گوناگون از قاره‌های آفریقا، آمریکا، اقیانوسیه و آسیا درگیر برگزاری دیدارهای تدارکاتی در فیفا دی سپتامبر هستند شرایط در قاره سبز متفاوت است و تیم‌های این ناحیه همچون فیفا دی‌های گذشته درگیر برگزاری رقابت‌های سومین دوره لیگ ملت‌های فوتبال اروپا هستند. فارغ از نتایج ضعیف انگلیس در این تورنمنت که باعث سقوط آنها به سطح دوم لیگ ملت‌ها شد، به دلیل تقابل 4 آذر شاگردان کارلوس کی‌روش برابر شاگردان راب پیج در تیم ملی ولز نتایج اژدهایان نیز برای فوتبال‌دوستان ایرانی حائز اهمیت است. 
این کشور در دوره دوم لیگ ملت‌ها بعد از کسب پنج پیروزی و یک تساوی توانست بالاتر از تیم‌هایی مثل فنلاند، ایرلند جنوبی و بلغارستان در رتبه نخست گروه b4 قرار گیرد و جواز حضور در سطح نخست این رویداد را کسب کند، اما شاگردان سرمربی 48 ساله در روزهای اخیر با متحمل شدن شکست‌های دو  بر یک و یک بر صفر در مقابل بلژیک و لهستان دوباره به سطح دوم این تورنمنت سقوط کردند تا طبق شواهد و قرائن 54 روز مانده به دیدار نخست ولز برابر آمریکا در بیست‌ودومین دوره جام‌جهانی اقتدار و زهر ولزی‌ها برای رقابت‌های جذاب پیش رو زیر سوال برود. 

از طلسم‌شکنی تا ابهام
بدون شک ولز تحت هدایت رابرت پیج را می‌توان یکی از برترین و تاثیرگذارترین نسل فوتبالی این کشور دانست چون دستیار اسبق رایان گیگز به پشتوانه بازیکنانی همچون گرت بیل، آرون رمزی، دنیل جیمز و جو آلن توانست با قرار گرفتن در رتبه‌ای بهتر نسبت به کشورهای جمهوری چک، استونی و بلاروس با قرار گرفتن در جایگاه دوم گروه e به مرحله پلی‌آف جام‌جهانی صعود کند و سپس با عبور از سد اتریش و اوکراین شاهد قطعی‌شدن بلیت سفرش به قطر باشد. 
عبور از سد اوکراین جنگ‌زده باعث صدور جواز دومین حضور این کشور در جام‌جهانی بعد از 64 سال یعنی 16 دوره شد و مهر بطلانی به تلاش ناموفق مربیانی سرشناسی همچون جان توشاک و مارک هیوز و بازیکنان سرشناسی مثل رایان گیگز، ایان راش و گرگ بلمی زد تا بعد از سال‌ها روزهای مصادف با برگزاری جام‌جهانی رنگ و بوی دیگری برای مردم ولز داشته باشد. اما اوضاع ولزی‌ها در لیگ ملت‌ها متفاوت بود و ارمغان دومین حریف ایران در جام‌جهانی در این تورنمنت کسب تنها یک امتیاز، متحمل شدن پنج شکست و رقم‌خوردن ضعیف‌ترین عملکرد بین 16 تیم حاضر در سطح نخست لیگ ملت‌های اروپا بود تا اتفاقات اشاره شده باعث ایجاد ابهامات زیادی درباره توانایی‌ها و قدرت اژدهای قاره اروپا شود تا حتی صحبت‌های سرمربی 48 ساله ولز در مورد تمرکز این تیم روی تقابل برابر آمریکا، ایران و انگلیس و فرصت دادن به مهره‌های جوان نتواند از نگرانی‌ها بکاهد. 

نتایج اخیر سطح واقعی ولز رانشان می‌دهد؟ 
براساس نشانه‌ها به نظر می‌رسد فوتبال‌دوستان، بازیکنان و کادرفنی تیم ملی باید برای حداقل یک بار چشم‌های خود را از آمارها و جداول بردارند و برای غافلگیر نشدن در مستطیل سبز ورزشگاه احمدبن‌علی الریان به مطالب بازگو شده توسط سرمربی ولز بیش از گذشته اعتماد کنند. از یک‌سو نباید تاثیر غیبت بازیکنانی مثل آرون رمزی، هری ویلسون، بن دیویس، جو آلن، ایتان امپادو و کریس مپام که به ترتیب 75، 39، 74، 72، 37 و 33 بار برای ولز به میدان رفته‌اند اما در تقابل روبه‌روی لهستان در لیست این تیم حضور نداشتند را کم‌اهمیت تصور کرد. 
همچنین برای درک افکار مربی 48ساله ولز باید تفاوت‌های ترکیب اصلی شاگردان پیچ در دیدارهای پلی‌آف جام‌جهانی و لیگ ملت‌ها را بررسی کنیم. ولز در دیدار برابر لهستان که در تاریخ 11 خرداد برگزار شد 9 تغییر نسبت به دیدار 15 خرداد برابر اوکراین در مرحله پلی‌آف جام‌جهانی داشت و این تغییرات در رقابت 18 خرداد برابر هلند در حضور 7 بازیکن خلاصه می‌شد؛ موضوع اشاره‌شده نشان می‌دهد ولز هم‌چون تیم‌های فرانسه، آلمان و انگلیس که در سومین دوره لیگ ملت‌های فوتبال اروپا نتایج قابل قبولی نگرفتند در این رویداد قصد داشت برنامه‌های آماده‌سازی خود را برای حضور شایسته در بیست‌ودومین دوره جام‌جهانی دنبال کند. 
با رصد تمام زاویا باید تیم‌های تحت هدایت گرگ باهالتر، کارلوس کی‌روش و گرت ساوتگیت به انتظار تیمی بنشینند که در لیگ ملت‌های فوتبال اروپا با سیستم‌هایی همچون 1-2-4-3 و 2-5- 3 که کمتر در دستور کارشان قرار داشت به میدان رفت و این آرایش‌ها را سنجید و به بازیکنانی هم‌چون برنان جانسون، ریس نورینگتون دیویس، بن کابانگو، وس برنزو سوربا توماس که پیش از این کمتر در ترکیب ولز قرار گرفته‌اند در تورنمنت اشاره شده به‌عنوان مهره اصلی به آنها اعتماد کرد و با بازیکنانی نه‌چندان نامدار در مستطیل سبز حاضر شد. به‌طور قطع درک این اهداف می‌تواند فوتبال‌دوستان اهل آمریکا، ایران و انگلیس را با واقعیت‌های تیم ملی فوتبال ولز آشنا کند. ولزی‌ها حاضر شدند به قیمت سقوط به سطح دوم لیگ ملت‌های فوتبال اروپا با ایجاد تغییر در ترکیب اصلی‌شان نفراتی جدید را به شاکله تعیین‌کننده خود اضافه کنند که همین موضوع شانس اژدهایان را برای رقم‌زدن اتفاقاتی همچون جام‌جهانی 1958 یعنی حضور در مرحله حذفی بزرگ‌ترین تورنمنت فوتبالی جهان بیش از ماه‌های گذشته می‌کند.