محمدرضا حاجی‌عبدالرزاق، خبرنگار گروه ورزش: رقابت‌‌های کشتی آزاد قهرمانی جهان روز‌های 24 تا 27 شهریورماه به میزبانی شهر بلگراد صربستان برگزارشد و در پایان آمریکا با 198 امتیاز قهرمان شد و تیم ایران با 150 امتیاز (2 طلا، 3 نقره و 2 برنز) نایب‌قهرمانی را از آن خود کرد. در رقابت‌های کشتی فرنگی نیز شاگردان محمد بنا که سال گذشته با کسب 4 مدال طلا و دو مدال برنز به‌عنوان نایب‌قهرمانی دست پیدا کرده بودند، امسال و در غیاب روسیه نتوانستند عملکرد خوب سال گذشته خود را تکرار کنند و با کسب 2 مدال نقره، یک مدال برنز و 81 امتیاز در رتبه چهارم مسابقات قرار گرفتند. این رقابت‌ها درحالی به‌پایان رسید که برخی انتقادها در کشتی فرنگی به محمدبنا به اوج رسیده. ضمن اینکه در کشتی آزاد یک‌باردیگر حسن یزدانی نتیجه را به تیلور واگذار کرد تا به مدال نقره رقابت‌ها بسنده کند. درخصوص این رقابت‌ها پای صحبت‌های سیدحجت کریمی، سرپرست تیم‌های ملی نشستیم. این درحالی است از آنجایی که کریمی عضویت هیات‌مدیره استقلال را هم همزمان برعهده دارد، از وی درخصوص این تیم هم سوالاتی را مطرح کردیم. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با کریمی را در ادامه می‌خوانید.

صحبت را از نتایج ملی‌پوشان ایران در رقابت‌های جهانی بلگراد 2022 آغاز کنیم.
بالاخره بچه‌ها زحمت خود را کشیدند. چه کشتی‌گیران فرنگی و چه آزاد، هر دو گروه بیشترین سعی تلاش و زحمت را برای موفقیت در این رقابت‌ها متحمل شدند. هر رقابتی سختی‌های خاص خود را دارد، این در حالی است که همیشه در رقابت‌های جهانی، بهترین‌های جهان گرد هم جمع می‌شوند تا بهترین کشتی‌گیر جهان در هر وزن انتخاب شود. در هر صورت بعد از المپیک این رقابت‌ها معتبرترین رقابت به شمار می‌رود. بنابراین همه کشتی‌گیران ما زحمت خود را کشیدند و حتی حسن یزدانی هم که به مدال نقره بسنده کرد زحمت خود را کشید و توانست با کسب مدال هشتم خود در تاریخ ورزش کشور جاودانه شود. انشاالله در رقابت‌های بعدی او این عنوان را با کسب عنوان قهرمانی جهان و المپیک جبران می‌کند.

در کشتی آزاد بعد از آمریکا به‌عنوان نایب قهرمانی جهان بسنده کردیم. به نظر شما عملکرد موفقی بود؟
بالاخره هر دو طرف برای برد و قهرمانی جهان به بلگراد آمده بودند. در هر صورت باید یک طرف حریفش را شکست بدهد دیگر. پارسال نتایج بر وفق مراد ما بود و در رده‌بندی مدالی ایران قهرمان شد و امسال هم این عنوان به آمریکا رسید. همه دنیا تلاش خود را می‌کنند تا در این رقابت‌ها بهترین نفرات خود را اعزام کنند و این‌طور نیست که فقط ما تلاش کنیم و بقیه در خواب باشند و تمام کشتی‌گیران برای کسب عنوان به رقابت جهانی می‌آیند. با این حال این اتفاق چیزی از ارزش‌های کشتی‌گیران ایرانی کم نکرده و این نتایج و مدال‌ها هم جای قدردانی و تشکر دارد و مطمئنا آن‌ها در سال‌های بعدی با کسب تجربیات امسال می‌توانند بهترین نتایج را کسب کنند.

در این بین خیلی از پیشکسوتان بحق یا ناحق به نتایج کسب‌شده در بلگراد خیلی انتقاد کردند. خصوصا در بخش فرنگی.
انتقاد پیشکسوتان بجا و بحق است. بالاخره آنها دلسوزان کشتی هستند اما وقتی که وسط میدان نباشید نمی‌توانید شرایط را به‌درستی درک کنید و از سختی‌ها خبردار شوید. آن زمانی هم که آنها در صحنه بودند از این اتفاقات کم نیفتاده است. آن زمان هم از این بردوباخت‌ها زیاد داشتیم و پیشکسوتان قبلی از این عزیزان انتقاد می‌کردند. همچنین در هر دوره و نسبت به پست مدیریتی نیز، مدیران قبلی از مدیران وقت انتقاد می‌کردند و هنوز هم انتقاد می‌کنند و این یک چیزی هست که مرسوم شده است. البته این انتقادها قابل احترام و برای پیشرفت کشتی است چون خدای‌ناکرده هیچ‌کدام از روی قصد و با زاویه انتقادی نکرده‌اند. بچه‌ها، مربیان، تیم کادرفنی و هم رئیس فدراسیون و تیم مدیران زحمات زیادی را کشیدند این در حالی است که در این چند ساله زیرساخت‌های خوبی توسط مدیران وقت فدراسیون آماده شده است. شما حساب کنید این زیرساخت‌ها با زیرساخت‌های قدیم اصلا قابل مقایسه هستند؟ اما برخی انتقادات به همین مساله هم وجود دارد. امروز روی این زیرساخت‌ها کار شده و خیلی از اماکن بازسازی یا از نو ساخته شده است. همه برنامه‌ریزی ما برای المپیک پاریس است و ان‌شاءالله بتوانیم در المپیک 2024 بهترین نتایج را کسب کنیم. در رقابت‌های جهانی بلگراد هم مهم این بود که یک تیم همدل، منسجم و یکدست داشتیم و این بزرگ‌ترین نقطه قوت تیم ملی ما بود.

عموزاد و قاسم‌پور با شکست کشتی‌گیران آمریکایی کولاک کردند، هرچند حسن یزدانی توقعات را برآورده نکرد.
شاید حسن توقعات را برآورده نکرد اما حریف او هم مثل همیشه خیلی آماده بود تا جایی که به او لقب جادوگر را داده‌اند. اما از عموزاد هم کسی انتظار نداشت به قهرمانی جهان برسد این در حالی است که همین کادرفنی این پسر را تربیت کرده که امروز با اقتدار قهرمان جهان می‌شود. کامران هم واقعا زحمت کشید. او هم پسر بسیار خوب و زحمتکشی است و توانست به بهترین شکل ممکن دل مردم ایران را شاد کند. مطمئن باشید اگر مدیریت‌های قبلی بودند اصلا اجازه نمی‌دادند چنین پدیده‌ای در کشتی ظهور کند و نمی‌گذاشتند او کشتی بگیرد. همین که به این بچه‌ها اعتماد کردند و آنها هم به این اعتماد به بهترین شکل پاسخ دادند، جای شکر دارد. اما تاکید می‌کنم اگر قبلی‌ها بودند اصلا اجازه نمی‌دادند خیلی از این بچه‌ها رشد کنند و دیده شوند تا اینکه بخواهد امروز به این رقابت‌ها برسند.

قهرمانی ارسلان با لباس صربستان هم انتقاداتی را برای محمد بنا به همراه داشت.
اینها مسائل شخصی مربوط به کشتی‌گیر است که می‌خواهد با دوبنده کدام کشور کشتی بگیرد. ما که نمی‌توانیم در این مورد تصمیم‌گیرنده باشیم. ضمن اینکه واقعا بنا هم چنین کاری را نکرده و این تصمیم خود ارسلان بود. بنا در قبال این کشتی‌گیر هم زحمات خود را کشیده بود اما او خواست که برود، در هر صورت برخی حرف‌ها همیشه وجود دارد. مثلا اگر کیمیا علیزاده رفت، آیا مقصر این اتفاق مربی‌اش بود؟ شرایط طوری بوده که خودش دوست داشته برود. حالا هم برخی لطف دارند و حرف‌هایی را مطرح می‌کنند که اصلا جنبه واقعیت ندارد.

درباره محمد بنا هم صحبت زیاد است. برخی می‌گویند باید برود و برخی عقیده دارند باید بماند و بنای فرنگی را بازسازی کند. نظر شما چیست؟
محمد بنا مرد خاص کشتی است و باید بماند. او برای کشتی فرنگی خیلی زحمت کشیده و کارنامه‌اش گویای همه چیز است.

برخی منتقدانش می‌گویند به روزمرگی افتاده و به کمی استراحت نیاز دارد.
این حرف‌ها اصلا مطرح نیست. ایشان بالاخره برای کشتی فرنگی خیلی زحمت کشیده و باید بماند. حداقل به نظر من باید حتما بماند، حالا دیگر خودش چه تصمیمی بخواهد بگیرد جداست و به خودش بستگی دارد. اما در هر صورتی باید احترام او خیلی بیشتر از این حرف‌ها حفظ شود و نباید این‌طور باشد که خداوکیلی یک نفر را با یک باخت این چنین نابود کنیم و به سمت وی هجمه وارد کنیم. درست مانند کاری که در فوتبال کردند و با یک باخت، دل سرمربی را شکسته و او را بیرون کردند و یک نفر دیگر را آوردند نباید در کشتی چنین اتفاقاتی بیفتد. کشتی ورزش اول کشور و ورزش پهلوانی است و ورزش نامردی نیست. در کشتی هم مثل هر رشته‌ای بردوباخت و بالاوپایین زیادی وجود دارد. همان‌طور که در المپیک لندن فوق‌العاده بودیم، در ریوی برزیل نتیجه خوبی به دست نیامد و در المپیک توکیو هم نتایج نسبتا خوبی به دست آمد. روزی که بنا از صمیم قلب می‌خندید همان‌قدر ارزشمند است که وقتی اشک‌هایش جاری شد همه ورزش‌دوستان ایرانی ناراحت شدند و همه اینها به خاطر این است که او بیشترین تلاش و زحمت را می‌کشد و نمی‌خواهد ناکامی شاگردانش را ببیند. او هر کاری می‌کند تا کشتی‌گیرانش در میدان سربلند باشند و شکست آنها دل او را هم می‌شکند.

پس معتقدید تحت هر شرایطی باید محمد بنا بماند و ادامه بدهد؟
بله. او باید بماند و ادامه بدهد. من از نزدیک شرایط را می‌بینم و اگر انتقادی هم می‌شود باید نقد درست و مردانه باشد و نباید نامردی کنیم و با قصد و غرض حرف بزنیم. او زحمت زیادی برای تیم ملی می‌کشد. وقتی 3 ماه از خانواده دور باشی و برای موفقیت تیم ملی تلاش کنی، نتیجه‌اش این حرف‌هایی نیست که مطرح می‌شود. باید همه مردم این واقعیات را بفهمند و بدانند. مردم 6 دقیقه از رادیو و تلویزیون کشتی را می‌شنوند و می‌بینند اما برای همین 6 دقیقه‌ها، فردی مثل بنا 3 ماه در اردو از زن و بچه‌اش می‌زند و از آنها دور است. او در این مدت شبانه‌روزی بالای سر بچه‌ها صبح تا شب کار کرد و حتی یک دقیقه هم از سالن بیرون نرفت. این‌هاست که می‌گویم باید قدردان زحمات این عزیزان و انسانی مانند بنا بود. جالب اینکه خیلی‌هایی که امروز به بنا و نتایج کشتی‌گیران فرنگی ایران انتقاد می‌کنند یک درصد او هم برای تیم ملی و کشتی فرنگی زحمت نکشیده‌اند و از شرایط خبر ندارند. ای کاش اگر حرفی زده می‌شود و با بی‌رحمی انتقادی می‌شود، ابتدا خودمان را جای آن فرد بگذاریم و همه جوانب را بسنجیم. مطمئن باشید در این صورت خیلی از این صحبت‌هایی که امروز مطرح شده اصلا زده نمی‌شد. من کار ندارم دیگران از دور در مورد چهره‌هایی مثل محمد بنا چه فکر می‌کنند و چه می‌گویند. من به‌عنوان کسی که ماه‌ها را در کنار او در اردوهای مختلف تیم ملی سپری کردم، میزان حساسیتش روی تغذیه، تمرین، آنالیز و رعایت موارد اردویی را دیدم و می‌دانم این مربی در این مدت چه شرایطی داشت، بنابراین فقط می‌گویم: آقای بنا! خیلی مردی! کمتر کسی را دیدم ایران و کشتی را اندازه تو دوست داشته باشد.

با همه این صحبت‌ها بحث پاداش 80 میلیون تومانی به ملی‌پوشان یک مقدار وجهه خوبی ندارد.
این مسائل ارتباطی ندارد. بنا اصلا انسان پولکی نیست و اگر میلیاردها تومان هم به او پول بدهید برایش اهمیتی ندارد. من روحیه او را می‌شناسم و اصلا در مباحث مالی خیلی ورود نمی‌کند.

برای المپیک پاریس قول بهترین شرایط و نتایج را از حالا می‌دهید؟
ان‌شاءالله همین‌طور باشد و امیدوارم بچه‌ها در المپیک پاریس جبران کرده و دل مردم را شاد کنند. آنها با درس گرفتن از تجربیات رقابت‌های جهانی می‌توانند در پاریس نتایج فوق‌العاده‌ای را کسب کنند. بخش عمده‌ای از این نفرات جوان هستند و تا آن زمان می‌توانند به پختگی لازم برسند و امیدوارم کشتی ما در المپیک بعدی آقایی و پرچمداری کند.

کمی هم درباره استقلال و نتیجه این تیم در بازی آخر مقابل نساجی صحبت کنیم.
به نظرم بازیکنان همه تلاش خود را کردند تا این نتیجه به دست آمد. کادرفنی هم تدابیر خوبی را برای این بازی اندیشیده بود. تازه به نظرم نساجی خوش‌شانس بود در غیر این صورت شاید یکی از سنگین‌ترین شکست‌ها را متحمل می‌شد، اما با همه این تفاسیر استقلال خیلی امیدوار‌کننده ظاهر شد و امیدوارم که این روند و نتایج ادامه داشته باشد. استقلال روزبه‌روز و در هر مرحله آماده‌تر می‌شود و امیدوارم با این شرایط بتوانیم از عنوان قهرمانی فصل گذشته دفاع کنیم. این کار اگرچه سخت است اما با تلاش و همتی که از بازیکنان سراغ دارم اصلا نشدنی نیست و اگر این روند ادامه داشته باشد می‌توانیم یک بار دیگر دل هواداران را شاد کرده و باز هم به موفقیت برسیم.

درباره ساپینتو و عملکرد این مربی پرتغالی چه صحبتی دارید؟
در هر صورت باید به هر مربی زمان بدهید تا افکار خود را به بهترین شکل ممکن در تیم پیاده کند. ساپینتو در همین مدت کوتاه چشمه‌هایی را از خود نشان داده است و مطمئنم اگر مورد حمایت قرار بگیرد می‌تواند موفق عمل کرده و کارهای بزرگی انجام بدهد. این در حالی است که وقتی یک مربی خارجی برای اولین بار راهی ایران می‌شود، نه با روحیات ایرانی‌ها آشنایی دارد و نه از فرهنگ کشور ما چیزی می‌داند. این که می‌گفتند صد تا فیلم دیده تا شرایط را بفهمد اصلا چنین چیزهایی معنایی ندارد. اگر قرار باشد کسی با فیلم دیدن بازیکن یا مربی شود یا از شرایط فرهنگی و اجتماعی یک کشور سردربیاورد که خیلی‌ها صبح تا شب فیلم می‌بینند و می‌توانند از این طریق به هدفشان برسند، اما واقعا این شکلی می‌توان به هدف رسید؟ پس با فیلم دیدن نه کسی فوتبالیست می‌شود و نه مربی و نه کسی از شرایط یک تیم تا از نزدیک با آن کار نکند و با بازیکنانش ارتباط نگیرد؛ آگاه می‌شود. آن اوایل می‌گفتند که او فیلم‌های زیادی از استقلال دیده و با شناخت کامل به تهران می‌آید، اما باید برای موفقیت ابتدا به تیم نزدیک شد و شرایط و وضعیت را از نزدیک دید. در هر صورت او هم به تهران آمد و کار خود را با استقلال آغاز کرد و تا بخواهد با شرایط تیم آشنا بشود؛ اینها همه زمانبر هستند. بالاخره این زمان صرف شد تا همه چیز دستش آمد و به فوتبال ایران مسلط شد تا جایی که دیدید که تیم در بازی اخیر تا چه اندازه متحول شد و استقلال چه نتیجه‌ای را کسب کرد و امیدوارم این نتایج تداوم داشته باشد. البته من هم شنیدم که از روز اول بازیکنان را به اسم کوچک و به ریز آمار می‌شناخت اما تا یک مربی یا بازیکن در یک محیط از نزدیک قرار نگیرد نمی‌تواند کارایی و عملکرد خود را به بهترین شکل نشان بدهد. همین جمعیتی که به‌عنوان هوادار به استادیوم آزادی می‌آید و استقلال را تشویق می‌کند، هر بازیکن یا مربی را به وجد می‌آورد و تحت تاثیر قرار می‌دهد، پس باید حتما در محیط باشید تا بتوانید از نزدیک با شرایط آشنایی پیدا کنید.

البته بعضا رفتار او باعث می‌شود دردسرهایی هم برای خودش و استقلال ایجاد شود.
این مربی پرتغالی فوق‌العاده احساسی و هیجانی است و ان‌شاءالله خودش را کنترل کند و برخی مسائل بعدا پیش نیاید تا علیه استقلال هجمه ایجاد شود.