معمای حملات رژیم‌صهیونیستی به سوریه چگونه حل می‌شود؟
سید مهدی طالبیسیدمهدی طالبی، خبرنگار گروه بین‌الملل: حملات رژیم‌صهیونیستی به سوریه با وجود گذشت تقریبا یک‌دهه از آغازشان، همچنان ادامه دارند. در آخرین مورد صهیونیست‌ها یکشنبه‌شب شهر دمشق پایتخت سوریه و همچنین شهر بندری طرطوس را هدف قرار دادند.
خبرگزاری رسمی سوریه به نقل از یک منبع نظامی اعلام کرده است رژیم‌صهیونیستی در ساعت ۲۰ و ۵۰دقیقه از سمت جنوب شرق بیروت پایتخت لبنان به برخی مناطق در حومه دمشق حمله کرده و همزمان حملات دیگری را از سمت دریا به برخی نقاط در جنوب استان طرطوس انجام داد.
ابن منبع نظامی می‌گوید پدافند هوایی سوریه با برخی موشک‌های مهاجم مقابله کرده و تعدادی از آنها را در آسمان منهدم کرده است.
با وجود این منابع محلی می‌گویند دست‌کم صدای سه‌انفجار بزرگ را در اطراف منطقه الرادار در جنوب طرطوس شنیده‌اند. بنابر اعلام منابع رسمی، حملات یکشنبه‌شب به سوریه باعث شهادت سه‌نظامی سوریه و زخمی شدن سه‌تن دیگر شده است. حمله به طرطوس درحالی رخ داده است که صهیونیست‌ها در هفته‌های اخیر نیز به این بندر حمله کرده بودند.
صهیونیست‌ها مدعی هستند در حملات به بندر لاذقیه و طرطوس محموله‌های نظامی بزرگ تخلیه‌شده از کشتی‌های باربری را هدف می‌گیرند، اما تصاویری که از حملات گذشته این رژیم منتشر شده نشان می‌دهد حملات تل‌آویو به بنادر سوریه محموله‌های کالاهای مصرفی ارسال‌شده به این کشور را نابود می‌کنند.
صهیونیست‌ها از حمله به محموله‌های کالاهای مصرفی در بنادر سوریه به‌دنبال دو هدف عمده هستند؛ نخست آنکه براساس سیاست‌های کلان جبهه غربی مانع از تزریق این کالاها به بازار سوریه شوند تا حصر اقتصادی این کشور ادامه یابد. این حملات در دومین هدف خود به‌دنبال آسیب به محموله تجار ایرانی هستند تا ضمن وارد آوردن خساراتی مالی به آنها و شرکای سوری‌شان، این افراد را از پیگیری روابط اقتصادی با یکدیگر ناامید کنند. افزایش ارتباطات اقتصادی میان ایران و سوریه یک خط قرمز پررنگ برای جبهه غربی است، زیرا تبعاتی جدی برای این جبهه دارد.
دلیل حملات رژیم‌صهیونیستی به سوریه
صهیونیست‌ها برای انجام حملات خود به سوریه دارای دلایل پیدا و پنهانی هستند. دلایل پیدا در این میان مسائلی هستند که درهرحال در هر حمله‌ای آشکارند، اما آنچه در این میان مهم است دیگر دلایل پنهان است که اغلب زیرسایه سنگین دلایل آشکار، پنهان‌تر می‌شوند. در ادامه به بررسی این دلایل پرداخته‌ایم.
1. جلوگیری از ارسال تسلیحات پیشرفته
رژیم‌صهیونیستی مدعی است در حملات خود تسلیحات پیشرفته‌ای را هدف قرار می‌دهد که محور مقاومت به‌دنبال ارسال آنها به لبنان یا استقرارشان در سوریه است. به گفته صهیونیست‌ها چنین محموله‌هایی شامل تسلیحاتی مانند موشک‌های بالستیک کوتاه‌برد است.
2. ایجاد آسیب به زیرساخت‌های استفاده از تسلیحات
در برخی تهاجمات رژیم‌صهیونیستی تلاش شده تعدادی از تاسیسات تحقیقاتی و علمی سوریه در حوزه نظامی نیز مورد آسیب قرار گیرند. تل‌آویو می‌کوشد با چنین حملاتی، آسیب‌های ماندگارتری به توانایی تسلیحاتی سوریه بزند.
3. آسیب به افراد آموزش‌دیده قادر به استفاده از تسلیحات
تل‌آویو در تعدادی از حملات خود تلاش کرده درکنار آسیب‌های مادی، دانشمندان و کارشناسان نظامی سوریه را نیز ترور کند. در حلقه آسیب‌رسانی به زنجیره نظامی سوریه، شاید موثرترین ضربات به‌ترتیب شامل ترور دانشمندان، انهدام زیرساخت‌های بهره‌گیری و تولید سلاح و در آخر تخریب تجهیزات است.
4. ایجاد مناقشه‌ای برای به مذاکره کشاندن سوریه
غرب به‌دنبال این بود تا با راه‌اندازی یک توطئه بزرگ علیه سوریه و انهدام زیرساخت‌های حیاتی و نظامی آن، درنهایت دمشق را به این نتیجه برساند که راه برون‌رفت از گرفتاری برای این کشور عادی‌سازی روابط با رژیم‌صهیونیستی است.
حملات گاه‌وبیگاه صهیونیست‌ها به سوریه یکی از سطوح تماس مستقیم‌تر میان دو دولت است که دارای ظرفیت‌های نامعمول ارتباطی است. اگر دمشق از حملات تل‌آویو به ستوه آید، تنها راه موثری که پیش روی خود می‌بیند تماس با تل‌آویو برای کاهش آنهاست، حتی یک تماس غیرمستقیم از طریق واسطه‌ها نیز می‌تواند منجر به توافقی میان طرفین شود که در آن رژیم‌صهیونیستی ضمن دریافت امتیاز، می‌تواند به افکار عمومی آن را به‌عنوان یک پیروزی و ارتباط با دمشق جا بزند.
5. ایجاد اختلاف میان ایران و سوریه
رژیم‌صهیونیستی از طریق حملات قصد دارد به سوری‌ها القا کند که دلیل حملات ایران است و در صورت حضور نداشتن آنها در نقطه‌ای، آن محل مورد حمله قرار نخواهد گرفت.
6. ایجاد اختلاف میان ایران و روسیه
هر حمله این بحث را پیش می‌کشد که به چه دلیل سامانه‌های پدافند هوایی روسیه عمل نمی‌کنند. حمله اخیر منطقه‌ای پیرامون پایگاه روسیه را هدف قرار داده که موضوع عدم فعالیت سامانه‌های پدافندی مستقر در آن را برجسته می‌کند. همچنین از آنجا که هدف‌گیری اطراف پایگاه‌های روسیه به‌نوعی نمی‌تواند بدون هماهنگی با مسکو باشد، این موضوع خود نیز می‌تواند به عامل اختلاف بدل شود.
7. جنگی نگه داشتن فضای سوریه
در سال‌های اخیر به‌مرور با گسترش زمینهای تحت تسلط ارتش سوریه از میزان جنگ در این کشور کاسته شده است. اقدامات رژیم‌صهیونیستی در راستای نگه داشتن سوریه در فضایی جنگی است. جنگی نگه داشتن فضای سوریه تبعاتی برای دمشق درپی دارد و می‌تواند به مداخله غرب نیز منجر شود.
اگر فضای جنگ سوریه به‌سمت زدوخورد میان این کشور و رژیم‌صهیونیستی برود، همان‌گونه که متحدان دمشق در منطقه مستقر هستند، این مشروعیت برای متحدان تل‌آویو نیز ایجاد می‌شود تا برای دفاع از متحد خود دست به فعالیت نظامی در منطقه بزنند.
8. جلوگیری از آغاز فرآیند بازسازی سوریه
غرب قصد داشت در عالی‌ترین سطح هدف خود نظام سوریه را از طریق یک فشار همه‌جانبه بین‌المللی، سیاسی و نظامی ساقط کند اما با مشخص شدن ناکامی در چنین زمینهای- درحالی‌که با توجه به تمهیدات گسترده پشت آن توقع این ناکامی نمی‌رفت- غرب به‌دنبال مجازات دمشق از طریق محاصره و دیگر اقدامات است. آمریکا خود با اعمال تحریم‌های موسوم به «سزار» سوریه را هدف گرفته و به‌صراحت مانع از آغاز بازسازی این کشور می‌شود. حملات رژیم‌صهیونیستی نیز در این حوزه اقداماتی در راستای دشوار سازی آغاز فرآیند بازسازی سوریه هستند.
9. تخلیه تنش روانی ناشی از تغییر شرایط در سوریه
استقرار گسترده نیروهای وابسته به محور مقاومت در سراسر سوریه و تسلیح‌شان به تسلیحات تهاجمی مانند موشک‌های بالستیک تاکتیکی و پهپادهای انتحاری نگرانی عمیقی را در میان صهیونیست‌ها برانگیخته است. تل‌آویو به‌دلیل چنین اضطراب‌هایی می‌کوشد آن را از طریق حملات خود به سوریه تخلیه سازد. انجام اقدامات ممکن علیه سوریه برای صهیونیست‌ها این روحیه را درپی دارد که آنها دست‌بسته ننشسته‌اند و درحال فعالیت هستند.
10. شکستن اقتدار سوریه
سوریه هرچند در جریان توطئه جهانی علیه این کشور با آسیب‌هایی جدی از اکثر جهات روبه‌رو شد اما ایستادگی دربرابر یک توطئه بزرگ با حضور قدرت‌های مطرح، موجب شد نگاه‌ها به دمشق به جهت مقاومت قابل‌تحسین آن تغییر کند.
سوریه با حفاظت از نظام سیاسی خود و همچنین بازپس‌گیری اغلب مناطق این کشور از دست تروریست‌ها، به یک اقتدار دست یافته است. رژیم‌صهیونیستی با ادامه حملات درپی شکستن و خدشه‌دار ساختن این اقتدار است.
11. ایجاد یک نقطه انتقام
رژیم‌صهیونیستی دربرابر حملات نظامی و شهادت‌طلبانه فلسطینی‌ها در کرانه باختری، محلی برای انتقام‌جویی از کلیت محور مقاومت ندارد. در لبنان خطوط قرمز مشخص شده‌اند و در سوی دیگر تحریک عراق را نیز با توجه به حامیان چندوجهی‌اش به صلاح نمی‌داند. در این میان حملات مداوم به سوریه یک نقطه انتقام را برای رژیم‌صهیونیستی باز نگه می‌دارد تا هنگامی‌که یک حمله بزرگ علیه رژیم انجام شد، تل‌آویو آن را با حمله به سوریه پاسخ دهد.
12. شناسایی مداوم توانایی‌های پدافندی سوریه
رژیم‌صهیونیستی نیاز دارد از طریق حملات مداوم به سوریه، از میزان پیشرفت سامانه‌های پدافندی آن آگاه شود. تل‌آویو هرچند مدعی است محموله‌های تسلیحات پیشرفته را در سوریه هدف قرار می‌دهد اما همزمان معترف است بخش بزرگی از چنین تسلیحاتی نیز از چشمان این رژیم دور می‌ماند. از این رو صهیونیست‌ها در حملات خود به‌دنبال شناسایی قابلیت‌های جدید و مکان استقرار آنها هستند، پس از آنکه تجهیزات جدید شناسایی شدند، می‌توان آنها را با حملات پرحجم نابود ساخت. همچنین شناسایی این سیستم‌ها می‌تواند به ردیابی کشور ارسال‌کننده منجر شود. شناسایی منبع ارسال از این رو صورت می‌گیرد تا بتوان از طریق اقدامات ترکیبی این منبع را از ادامه اقدامات پیشین خود بازداشت.
13. تقویت ادراک از قدرت سخت نظامی رژیم
حملات رژیم‌صهیونیستی به غزه به این دلیل که تحت محاصره قرار دارد از لحاظ نظامی چندان قابل‌اعتنا نیست، چه آنکه نوار غزه نیز با پرتاب راکت متقابلا به تل‌آویو پاسخ می‌دهد.
حملات اطلاعاتی- عملیاتی رژیم به سوریه می‌تواند قدرت اطلاعاتی و نظامی این رژیم را به رخ بکشد. صهیونیست‌ها از طریق سرویس اطلاعاتی و سامانه‌های جاسوسی خود محموله‌های سلاح را رهگیری کرده و علی‌رغم وجود سامانه‌های پدافندی در سوریه، در عمق این کشور با حملات هوایی، این تسلیحات را نابود می‌سازد. سلسله حملاتی از این دست می‌تواند باعث تقویت ادراک از قدرت سخت رژیم‌صهیونیستی در منطقه و جهان شود.
14. هزینه‌زایی برای محور مقاومت
حملات هوایی رژیم‌صهیونیستی به سوریه -که باعث استفاده مداوم از موشک‌های گران‌قیمت می‌شود- می‌تواند به فرسایش مالی دولت سوریه نیز منجر شود. این حملات هرچند برای ارتش رژیم‌صهیونیستی هزینه دربردارد، اما صهیونیست‌ها در مقایسه با دولت سوریه که بیش از یک‌دهه شاهد جنگ بوده ظرفیت‌های مالی بیشتری دارند.
15. گسترش غیرمتناسب تجهیزات نظامی در سوریه
تجهیزات پدافندی از حساسیت بالایی برخوردارند و بهره‌گیری متوسط آنها ناکارآمد است. تجهیزات پدافندی دربرابر یک نیروی هوایی پیشرفته، تا زمانی که به‌صورت حداکثری پیشرفته نباشند، کارآیی ندارند.
دولت سوریه به‌دلیل ناتوانی در تجهیز به تسلیحات پدافندی پیشرفته، شاید بکوشد برای مقابله با رژیم‌صهیونیستی دست به گسترش سامانه‌های پدافندی قدیمی خود صرفا برای آرامش روانی بزند. این مساله که هزینه‌های زیادی دارد دمشق را از اولویت‌هایش بازمی‌دارد. در وضعیتی که سوریه با نیازهای فراوان و محدودیت‌های مالی جدی روبه‌رو است، انحراف در اولویت‌هایش زیان‌بارتر از شرایط عادی است.
چگونه رژیم‌صهیونیستی متوقف می‌شود؟
رژیم‌صهیونیستی با انفعال دولت سوریه در پاسخ‌دهی چندین ساله به این رژیم متوقف نخواهد شد. دمشق بیم دارد در صورت پاسخ‌دهی به تل‌آویو، درحالی‌که در داخل با تروریست‌ها روبه‌رو است با یک قدرت خارجی نیز طرف شود. این مساله برخلاف واقعیت است، زیرا از اساس اقدامات رژیم‌صهیونیستی در زمینه «کارزار جنگ میان جنگ‌ها» از این جهت طراحی شده تا رژیم داخل جنگی فرو نیفتد.
1. تشدید قاعده‌گذاری‌های منعطف
قاعده‌گذاری برای رژیم‌صهیونیستی جهت حمله نکردن به سوریه با توجه به تردیدهای دمشق ممکن نیست اما دیگر اضلاع مقاومت می‌تواند قاعده‌ای را درباره سطح این حملات تعیین کنند، همان‌گونه که پیش‌تر نیز انجام داده‌اند. به شهادت رساندن مستشاران ایرانی و همچنین لبنان در سوریه دارای تبعاتی برای صهیونیست‌هاست.
2. تشدید ارسال سلاح به سوریه
تشدید ارسال تسلیحات نظامی به سوریه باعث می‌شود اقدامات صهیونیست‌ها در انهدام برخی محموله‌های نظامی از لحاظ عملی بی‌ثمرتر از گذشته شود. بااین‌حال این اقدام نمی‌تواند به‌طور کامل مانع حملات صهیونیست‌ها شود.
3. پیوسته‌سازی اضلاع مقاومت
اگر محور مقاومت بتواند دربرابر حملات رژیم‌صهیونیستی به سوریه، در نقاط دیگر به منافع این رژیم حمله کند، قادر خواهد بود به شکلی موثر تل‌آویو را از چنین حملاتی باز دارد. پاسخ به رژیم‌صهیونیستی به‌وسیله حملات نظامی از طریق خاک دیگر متحدان سوریه، حملات پردامنه سایبری و همچنین آسیب به خطوط تجارت دریایی رژیم ازجمله این اقدامات هستند.
4.هدف‌گیری منشأ حمله
محور مقاومت می‌تواند در صورت حمله رژیم‌صهیونیستی به سوریه، پایگاه‌هایی را که منشأ چنین حملاتی هستند، از طریق پهپادهای انتحاری مورد حملات جدی قرار دهد. چنین حمله‌ای ضمن آنکه یک حمله به‌شدت مشروع است، پاسخ را مستقیما متوجه نهاد مجری آن می‌کند. از سوی دیگر این حمله به‌دلیل هدف‌گیری موثرترین شاخه نظامی رژیم‌صهیونیستی که نیروی هوایی آن است، می‌تواند اهداف ادراکی تل‌آویو از حمله به سوریه را مخدوش ساخته و به این ترتیب از انگیزه‌های این رژیم برای ادامه حملات بکاهد.
آسیب به پایگاه‌های هوایی رژیم‌صهیونیستی که قابل‌اتکاترین تاسیسات نظامی این رژیم برای مقابله با دشمنانش هستند، تصویری ضعیف و آسیب‌پذیر از تل‌آویو را در افکار عمومی ترسیم می‌کند.
مطالب پیشنهادی
