نیلوفر مژدهی، خبرنگار: زمانی که تیم مس کرمان به لیگ برتر صعود کرد و در کرمان جشن و پایکوبی به راه بود، مسئولان تیم مس رفسنجان در این فکر بودند که حالا بودجه آنها دستخوش چه تغییراتی می‌شود. همان زمان این موضوع مطرح شد که با صعود تیمی دیگر از زیرمجموعه‌های صنایع مس ایران به لیگ برتر حالا ممکن است یک منبع با دو تیم در لیگ برتر وجود داشته باشد و آیا این خلاف قوانین نیست؟ در همان مقطع مشخص شد که با توجه به اساسنامه‌های مجزا، مدیرعامل و هیات مدیره تفکیک‌شده این دو باشگاه هیچ ارتباط مالی با هم ندارند و درواقع اختلال مالی حاصل نخواهد شد. این شاید به‌لحاظ قانونی درست باشد اما در عمل اینطور نیست و هنوز لیگ شروع نشده دو تیم به‌لحاظ مالی با چالش روبه‌رو شدند.
در هفته اول تیرماه مجمع عمومی صنایع مس ایران تشکیل و بودجه اختصاصی ورزش در این شرکت مشخص شد. درواقع هرسال صنایع مس 1 درصد از سود خود را صرف مسئولیت‌های اجتماعی ازجمله ورزش و خصوصا فوتبال می‌کند. این 1 درصد به‌اندازه‌ای است که نه‌تنها تیم‌های فوتبال مس را به رونق رسانده و جزء تیم‌هایی با منابع مالی خوب هستند که بودجه دیگر رشته‌های ورزشی تحت‌عنوان مس را نیز در سراسر ایران تامین می‌کند.

کمک مالی به تراکتور؛ دروغ یا واقعیت؟
یکی از واقعیت‌هایی که درنهایت به‌عنوان شایعه تکذیب شد کمک مالی صنایع مس به تیم تراکتور تبریز بود. گویا صنایع مس که از مخالفان تحت‌پوشش گرفتن تیم تراکتور از طریق مس سونگون بود برای اینکه این باشگاه را از سر خود باز کند به‌نوعی پیشنهاد پرداخت مبلغی به‌عنوان کمک بلاعوض به آنها داد. اینکه این بودجه را مسی‌ها از کجا تامین کرده و با چه عنوانی به تراکتور دادند، نمی‌دانیم. اما هرچه بود روند قانونی نداشت و در موردش اطلاع‌رسانی نشد. البته باشگاه تراکتور این موضوع را تکذیب کرد اما اینکه تراکتور که از سوی نمایندگان مجلس به‌شدت برای واگذاری به مس سونگون حمایت می‌شد ناگهان از این واگذاری کنار کشید جای تعجب دارد. دیگر نه از نمایندگان مخالف این موضوع- که با مصاحبه‌هایشان تا پیش از این گوش فلک را کر کرده بودند- خبری بود و نه موافقان حرفی می‌زدند و همه‌روزه سکوت گرفته بودند. اتفاقا زنوزی هم علاقه‌ای به تیم‌داری نداشت و یک‌مرتبه دوباره برگشت و درطول نقل‌وانتقالات هرگز از مشکلات مالی گله نکرد. همین هم باعث شد شائبه یک حمایت مالی (حدود 120 میلیارد) جدی‌تر از قبل مطرح شود.
در این مورد با علی علیزاده، معاون ورزشی باشگاه مس رفسنجان گفت‌وگو کردیم. او به خبرنگار «فرهیختگان» گفت: «من نمی‌دانم این کار شده یا نه، اما اگر هم شده باشد جزء سیاست‌های صنایع مس بوده و به ما مربوط نیست.»
درحالی‌که در همان زمان صدای تیم‌های تحت‌پوشش مس در آمده بود، فوتبالی‌ها که هنوز از فصل قبل بدهکار بودند و بودجه‌ای دریافت نکرده‌اند، معترض شدند که چطور بودجه به تراکتور دادند ولی به ما که تحت‌پوشش هستیم، پولی ندادند. از این رو این کمک مالی با تاخیر از سوی باشگاه تراکتور و نه از سوی صنایع مس تکذیب شد.

بودجه مشخص شد، حسین‌خانی قهر کرد
این‌بار صنایع مس خیلی دیر برای تعیین بودجه اقدام کرد. آنها در مجمع مبلغ 1 درصد را تصویب کردند و حالا این کمیسیون ورزش این صنایع بود که باید درصد بودجه برای هر باشگاه را مشخص می‌کرد. درنهایت بودجه هر باشگاه مشخص شد اما مبلغ تعیین‌شده آن چیزی نبود که مس کرمان انتظار داشت. بودجه آنها برای فعالیت در لیگ برتر 150میلیارد تعیین شد، درحالی‌که به مس رفسنجان 163 میلیارد اختصاص یافت. این تفاوت از نظر کرمانی‌ها نوعی تبعیض بود؛ چراکه آنها معتقد بودند تیم‌های لیگ برتری باید به‌شکل مساوی بودجه دریافت کنند، حتی این بودجه به باشگاه‌ها تزریق هم نشد و برای تزریق پول زمان خواستند. همین کسری بودجه و همین تاخیر در پرداخت درنهایت فرزاد حسین‌خانی را مجبور به واکنش کرد. او از تیم قهر کرد و درحالی‌که تازه چند روز بود قراردادش را تمدید کرده بود به‌جای حضور در تمرینات مس کرمان خانه‌نشین شد.
مسئولان این باشگاه که خودشان هم از این وضع راضی نبودند برای اینکه شرایط حادتر نشود و این مشکلات به تیم نفوذ نکند، تلاش کردند حسین‌خانی را برگردانند. آنها وعده‌هایی به این مربی دادند و به او اطمینان دادند درکنار او هستند و برای رسیدن به هدف تلاش می‌کنند. از این رو حسین خانی برگشت با این شرط که دیگر در مسائل مالی دخالت نکند ولی خواسته‌های مالی‌اش تامین شود و به خواسته موردنظرش برای بستن تیمی قوی برسد. مسئولان باشگاه پذیرفتند و اطمینان دادند نیاز مالی او را برطرف کنند. بازیکنان خارجی هم که از آنها نام برده می‌شود در راستای همین وعده قرار است جذب تیم مس شوند.
پیمانی که مدیرعامل باشگاه مس کرمان با حسین خانی بسته بود، باعث شد او اخیرا استعفا دهد. مدیرعامل این باشگاه که از شرایط موجود ناراضی است و خواهان بودجه مساوی و پرداخت به‌موقع آن است نسبت به اتفاقات مالی که برای تیمش رخ می‌دهد، اعتراض دارد. از این رو استعفا داده و درواقع قهر کرده است. او می‌خواهد با این قهر اعتراض خود را به اتفاقات اخیر نشان داد. کهندل که می‌بیند بودجه‌ها با کاهش روبه‌رو شده‌اند، می‌داند که درطول فصل با مشکل روبه‌رو خواهند شد؛ چراکه با وجود شروع لیگ برتر آنها هیچ پرداختی به بازیکنان نداشتند و از این بابت ناراحتند. شاید بودجه آنها نسبت به فصل قبل افزایش چشمگیری داشته باشد اما هزینه‌ها در لیگ برتر هم بسیار زیاد است.
علیزاده درمورد این کمبود بودجه گفت: «کاری به اتفاقات مس کرمان ندارم، ما دو تیم مجزا هستیم. در مورد خودمان اما می‌توانم بگویم با توجه به اعتمادی که به مدیران صنایع مس داریم جای نگرانی نیست. آنها در این چندسال حامی تیم ما بوده‌اند و شک ندارم که همچنان از تیم‌های خود حمایت می‌کنند. ما نیز باید با برگزاری بازی‌های خوب نام این تیم را پرآوازه‌تر از قبل کرده و جواب زحمات آنها را بدهیم. صنایع مس ریش و قیچی را به‌دست گرفته‌اند و ما تابع آنها هستیم.»
از اظهارات علیزاده دو چیز برمی‌آید یا آنها از شرایط موجود گله دارند اما نمی‌خواهند این ناراحتی خود را همچون همتای کرمانی عیان کنند یا اینکه از این بودجه راضی‌اند. هرچند آنها هم نمی‌توانند راضی باشند؛ چراکه پیش از این از زبان آنها نیز شنیده بودیم که مدعی شده بودند با این بودجه کار سخت شده و یارگیری‌هایشان با اخلال روبه‌رو خواهد شد، حتی یکی از دلایلی که آنها نتوانستند اسدی را جذب کنند و او به تراکتور رفت نیز به همین دلیل بود.

چرا دو تیم بودجه متفاوت دارند
موضوع دیگری که در این بین بسیار نمود پیدا کرد و سوال‌های زیادی را به‌وجود آورد تفاوت بودجه این دو تیم لیگ برتری است که بودجه‌شان از یک منبع تامین می‌شود. این‌که کرمانی‌ها نسبت به این موضوع حساس شده و واکنش نشان دادند شاید در ظاهر درست به‌نظر برسد و همه به مدیران این باشگاه به‌خاطر این موضوع حق بدهند. درواقع اما هدفی پشت این تفاوت وجود دارد. تیم مس کرمان تازه به لیگ برتر صعود کرده و همان‌طور که فرزاد حسین‌خانی قبل‌تر گفت هدفش بقا در لیگ برتر است. از این رو این مربی با توجه به توان و شرایط تیمش در جهت جذب بازیکنی اقدام کرد که بتوانند به این تیم برای بقا کمک کنند. این اما درمورد مس رفسنجان صدق نمی‌کند. آنها با توجه به عملکرد دوسال اخیر توقعات را بالا برده‌اند و حتی به آنها گفته‌اند برای کسب سهمیه تلاش کنند. طبق برنامه سه‌ساله این باشگاه هدف آنها در سال نخست بقا، در سال دوم حضور در نیمه بالایی و سال سوم کسب سهمیه بود. از این رو حالا که این تیم در روند صعودی خود موفق بوده چه‌بسا در این فصل بتواند سهمیه بگیرد. طبیعی است بودجه‌ای به این تیم تعلق گرفت که برای جذب بازیکنان در سطح کسب سهمیه مناسب باشد.
علیزاده در این مورد حرف جالبی می‌زند. او به «فرهیختگان» گفت: «ما از یک خانواده هستیم و تلاش می‌کنیم در این دوره از مسابقات پرچم این صنعت را بالا ببریم. بودجه‌ها مشخص است و به‌زودی وارد باشگاه می‌شود. ما درکنار صنایع مس هستیم و صنایع مس درکنار ما قرار دارد. امیدوارم با همت همدیگر فصل خوبی رقم بزنیم. این مشکلات در کار پیش می‌آید و از نظر من مشکلی نیست. من کاری به بیشتر و کمتر نبودن بودجه ندارم. قطعا بودجه‌ها براساس اهداف تعیین می‌شود. ما دو، سه‌سال است در لیگ برتر هستیم و در سال اول برای بقا تلاش کرد و هشتم شدیم. امیدوارم مس کرمان هم همین‌قدر رو به جلو حرکت کند و به اهداف خود برسد. می‌خواهم بگوییم بودجه‌ای که برای رسیدن به این هدف لازم است تعیین‌کننده بودجه‌ای است که صنایع مس به یک تیم اختصاص می‌دهد.»
کاملا مشخص است که این تفاوت بودجه با توجه به اهداف و توقعی که از این دو تیم می‌رود، تعیین‌شده است. در اصل مسی‌ها به‌اندازه همان مبلغ کمتری که به کرمانی‌ها اختصاص دادند از آنها توقع کمتری دارند و این کاملا واضح است.

تفاوت مس کرمان و رفسنجان
تیم‌های مس کرمان و مس رفسنجان دو تفاوت عمده با هم دارند. آنجا که علی علیزاده به ما می‌گوید ریش و قیچی دست صنایع مس است و ما تابع هستیم به‌نوعی توپ را به زمین آنها می‌اندازد و توقع را از آنها بالا می‌برد. ضمن اینکه جایگاه خود را هم متزلزل نکرده و به قولی هوای بالادست خود را داشته است. این نشان می‌دهد که رفسنجانی‌ها خوب بلدند با پنبه سر ببرند. درواقع این تیم و عواملش در این چندسال راه برخورد با روسای بالادست خود را به‌خوبی یاد گرفتند و می‌دانند راه معاشرت با آنها چگونه است. از این رو در این چندسال هیچ‌خبری از اختلاف و این داستان‌ها نبود. حالا اما رقیبی پیداشده که یاغی‌گونه پیش می‌رود، مشکلات را در بوق و کرنا می‌کند و راه‌های قهری را در پیش می‌گیرد. قبل از شروع فصل مربی مس کرمان استعفا می‌دهد و بعد از شروع فصل مدیرعامل قهر می‌کند. اینها نشان می‌دهد که هر دو تیم هرچقدر ناراضی راه و روش مختص به خود را دارند.
هر دو باشگاه نمی‌توانند راضی باشند؛ چراکه بودجه مشخص ‌شده ولی دریافتی نداشته‌اند. پول هنوز بعد از یک‌هفته از شروع مسابقات به حساب باشگاه واریز نشده و مشکلات مالی کمر تیم‌ها را شکسته است. این را بگذارید کنار دیگر مشکلات و رقبای قدری که هرسال باید با آن بجنگند، درنتیجه اوضاع برای هر دو تیم فعلا بد است اما روش اعتراض فرق دارد. مس رفسنجان تاکنون با این روش خوب پیش رفته و نه بدهی برجا گذاشته و نه مدیران را با خود بد کرده است. باید دید روش تیم کرمانی چقدر جواب می‌دهد؛ چراکه تا امروز حضور آنها در لیگ برتر خوش‌یمن نبوده و هر بار با چالشی روبه‌رو هستند.