درباره نشاط اجتماعی و جامعه ایران

عاطفه جعفری، خبرنگار گروه فرهنگ: سرش را به‌سمت آسمان گرفته است و با ذوق فراوان بادکنک‌ها را به پدرش نشان می‌دهد، آنقدر از دیدن بادکنک‌ها و کودکانی که دیده است، خوشحال است که خنده از لبانش نمی‌افتد، از پدرش علت خوشحالی‌اش را می‌پرسم و می‌گوید: «از زمانی که در تلویزیون تبلیغات جشن را دیدیم، مدام می‌خواست که حضور داشته باشیم، اسباب‌بازی‌هایش را هم انتخاب کرده بود که برای دوستانش بیاورد.» درحال نقاشی کردن است و خوشحال. از نقاشی‌اش می‌پرسم و می‌گوید: «دارم همین جمعیت را می‌کشم که همه خوشحال هستند، همه پرچم دارند و لباس‌هایی که پوشیده‌اند، رنگی است. من خیلی امروز را دوست داشتم، خیلی... دلم می‌خواهد هر عیدی که داریم و تولد همه امام‌ها همین‌جوری در خیابان باشیم و همه شاد باشند.»
آنقدر شلوغ است که حتی راهی برای رفتن وجود ندارد، مرد با اعتراض دو کودکش را در آغوش می‌گیرد و می‌گوید: «چندین‌بار به سفر اربعین رفته‌ام اما هیچ‌بی‌نظمی‌ای وجود ندارد. اینجا حتی راهی برای رفتن هم نیست... باید برنامه‌ریزی درستی انجام می‌گرفت تا این همه خانواده وقتی با کودکان‌شان است. آنقدر دچار دردسر نشوند.»
روز عید غدیر امسال کمی متفاوت از سال‌های گذشته برگزار شد، جشن 10کیلومتری غدیر آنقدر پرشور برگزار شد که شاید خیلی‌ها فکر نمی‌کردند، مردم این همه از این جشن استقبال کنند و همین نشان‌دهنده این است که جامعه به نشاط احتیاج دارد. برای این موضوع سراغ محمدعلی محمدی، استاد دانشگاه و جامعه‌شناس رفتیم تا برایمان از منظر جامعه‌شناسی به این پدیده نگاه کند و از لزوم وجود شادی در جامعه بگوید.

در این رابطه بیشتر بخوانید:

جامعه‌ شناسی یک جشن (لینک)

وفاق نتیجه نشاط اجتماعی است (لینک)