فرهیختگان: فعل سیاسی و گروه‌بندی‌های جناحی زمانی کارآمد است که افراد در چهارچوب قانون با رویکرد‌ها و اختلاف‌نظر‌های مختلف به حل چالش‌های حکمرانی نگاه کنند. رویکرد‌های خلاف قانون نه‌تنها به این هدف کمک نکرده بلکه دستیابی به آن را نیز با چالش مواجه می‌کند. این رویکرد غیرسازنده زمانی تعجب‌برانگیز خواهد شد که افراد ضمن اینکه ساختارهای قانونی را دستمایه رشد سیاسی خود قرار می‌دهند، اعلام کنند که آن را به رسمیت نمی‌شناسند. اگر بخواهیم در بین جناح‌های سیاسی ایران مصادیقی برای این رویکرد متناقض ذکر کنیم، گزینه‌های متعددی را می‌توانیم برشماریم. در طیف اصولگرایان، احمدی‌نژاد، حد اعلای این تناقض را در کنش سیاسی به تصویر کشیده است. احمدی‌نژاد ابتدا با دستمایه قرار دادن مفاهیم اصیل انقلاب همچون عدالت، استکبارستیزی، ولایتمداری و مردمداری به ریاست‌جمهوری ایران رسید و بعد از پایان دوره ریاست‌جمهوری خود، یک‌به‌یک از آنها عدول کرد. در طیف اصلاح‌طلبان جدیدترین مصداق این رویکرد دوگانه و غیرسازنده را می‌توان در اظهارات فائزه هاشمی دید. دومین دختر مرحوم هاشمی که زمانی به‌عنوان نماینده مجلس پنجم در بهارستان حضور داشته و درحال‌حاضر نیز عضو رسمی حزب کارگزاران سازندگی است و در جمهوری اسلامی ایران کار سیاسی می‌کند، در جدیدترین اظهارات سیاسی خود نه‌تنها گفته که با اقدامات براندازانه مخالفتی ندارد بلکه اعلام کرده، حاضر است اگر شورایی با حضور این نیروها تشکیل شود در آن حضور یابد. فائزه هاشمی پیش از این نیز کمپین‌‌های ضدهنجاری همچون چهارشنبه‌های سفید را یک حرکت موثر و قابل‌قبول از جانب مسیح علی‌نژاد دانسته و معتقد بود باید به‌جای قضاوت وی، او را تکمیل کرد. هاشمی در این‌باره می‌گوید: «وقتی ما در داخل کاری از دست‌مان برنمی‌آید چه اشکالی دارد بتوانیم از خارج استفاده کنیم.» فائزه هاشمی یکشنبه‌شب در گفت‌وگویی در کلاب‌هاوس گفته است: «همه کسانی که دارند تلاش می‌کنند چه براندازند، چه غیر براندازند یا با هر روشی می‌خواهند کار بکنند، من جلوی آنها و مخالف آنها نیستم. برای من محترم هم هستند و اصلا مشکلی هم با آنها ندارم. شما که دست‌تان می‌رسد بیایید یک کاری بکنید و براندازی کنید.» فائزه هاشمی در ایده براندازی متوقف نمانده و بحث را تا حمایت از رضا پهلوی و فرح دیبا، مادر وی که در حلقه سخت خارج‌نشینان برانداز قرار دارند نیز جلو برده و می‌گوید از این رفتار فرح که همیشه با قدرت از پهلوی دفاع می‌کند، خوشش می‌آید. فائزه هاشمی از آنجا که برخلاف احمدی‌نژاد هنوز هویت سیاسی رسمی دارد و عضوی از اصلاح‌طلبان در حزب کارگزاران محسوب می‌شود، اظهاراتش صرفا جنبه فردی ندارد. آنچه در رابطه با اظهارات فائزه هاشمی موضوعیت دارد، رابطه سایر هم‌جناحی‌های وی با این اظهارات است. اصلاح‌طلبانی که در چهارچوب جمهوری اسلامی فعالیت حزبی و سیاسی دارند باید به مناسبات قانونی آن نیز پایبند باشند. عدم موضع‌گیری اصلاح‌طلبان در قبال اظهارات براندازانه فائزه هاشمی نسبت به فعالیت سیاسی آنها با قانون را نیز مورد ابهام قرار می‌دهد. در گزارش امروز «فرهیختگان» سراغ تعدادی از فعالان سیاسی اصلاح‌طلب رفته و با آنها در رابطه با هم‌افزایی سیاسی و نسبت آنها با ادبیات رادیکال و براندازانه چهره‌هایی چون فائزه هاشمی و محمود احمدی‌نژاد به گفت‌وگو پرداخته‌ایم.

در این رابطه بیشتر بخوانید:

برخی جریانات داخلی نباید در زمین براندازان بازی کنند (لینک)

رادیکالیسم راه‌حل مشکلات کشور نیست (لینک)

کنشگری غیر عقلانی حاصلی جز تهدید منافع ایران ندارد (لینک)

رادیکال‌ها می‌خواهند خودشان محور باشند (لینک)