برو دنبال رویات

زهرا طیبی، خبرنگار: «درست را بخوان کنارش هم دنبال علاقه‌ات برو.» حرف‌های آشنایی که بارها از بزرگ‌ترها شنیده‌ایم یا مخاطبش خودمان بودیم یا نوجوان‌های اطراف‌مان که به چیزی علاقه داشتند که شاید با درس‌های مدرسه خیلی ارتباط نداشت. انگار فقط یک مسیر موفقیت وجود داشته و آن هم درس خواندن و دانشگاه رفتن است، چیزی که قطعا درست نیست. کلیپ جدیدی به نام کیمیا در فضای مجازی منتشر شده است که مخاطبش دختران نوجوانی هستند که در ابتدای مسیر دنبال‌کردن هدف‌شان قرار دارند. در این کلیپ می‌بینیم که دختران نوجوان دیگر قرار نیست با دانشگاه‌رفتن موفق بشوند، بلکه دقیقا وقتی موفق می‌شوند که به‌دنبال رویاها و اهداف‌شان می‌روند؛ چیزی که در نظام آموزشی ما خلافش گفته می‌شود. دانش‌آموزی از دید معلم و مدرسه موفق است که حفظیاتش خوب باشد و نمره ریاضی و فیزیکش بالا باشد و به‌سرعت معادلات ریاضی را حل کند. طبیعی است با این مدل نگاه تنها نفرات برتر کنکور به‌عنوان کسانی معرفی می‌شوند که موفقند و باهوش. در میانه این نگاه اگر تو دختری باشی که عاشق ورزش است و علاقه‌مند به فوتبال، شاید خیلی استقبالی از اطرافیان نبینی و مجبور باشی علاقه‌ات را کنار بگذاری و درس بخوانی. اگر برخلاف همکلاسی‌هایت، نقاشی، خطاطی یا موسیقی را دوست داشته باشی و بخواهی برای دنبال کردنش برنامه‌ریزی کنی، شاید چندان مورد تحسین قرار نگیری. احتمالا هم برچسب بازیگوش و تنبل بودن رویت بخورد که می‌خواهی از درس فرار کنی... .
 هدف‌ها و علاقه‌های زیادی که خیلی از دختران شاید به‌خاطر نگاه جامعه نسبت به آن و عدم‌پذیرش از سوی خانواده آن را کنار می‌گذارند و مجبور می‌شوند دنبال چیزی بروند که خواست خانواده‌شان است...  نماهنگ کیمیا حرف دل خیلی‌ها را می‌زند؛ دنبال‌کردن علاقه و هدف ربطی به جنسیت ندارد حالا اگر تو یک دختری و به ورزش و فوتبال بازی‌کردن علاقه داری یا می‌خواهی یک کیک‌پز موفق بشوی تفاوت نمی‌کند. اصل بر دنبال‌کردن علاقه و رسیدن به هدفی است که دوستش داری.  موضوعی که شاید هنوز تا جاافتادنش در جامعه فاصله باشد. اما می‌شود گفت شروع خوبی است.  ساخت انیمیشن و نمایش برای کودکان و خردسالان شاید همیشه دغدغه خیلی از سیاستگذاران بوده که چه کنیم تا رشد این کودکان در مسیر درست اتفاق بیفتد اما توجه به نوجوان‌ها، همیشه با غفلت تاسف‌برانگیزی همراه بوده؛ غفلتی که همیشه از آن ضربه خوردیم.   تولید محتوایی که امید و انگیزه ایجاد کند، برای رفتن به‌سوی هدف و علاقه حتما و قطعا مهم است؛ به‌خصوص که اگر این جنس آثار حرف دل نوجوان را بگوید. آن هم در روزهایی که به یک‌باره همه نگران دهه هشتادی‌ها و نودی‌ها شده‌اند و گمان می‌کنند این نسل تفاوت زیادی با نسل‌های قبلی دارد. تولید چنین آثاری از این جهت گام بلندی است که به‌دنبال نصیحت کردن و القای این تفاوت با دیگر نسل‌ها، نیست بلکه به‌دنبال تشویق آنها برای رفتن به سوی چیزی است که می‌خواهند باشند.

در این رابطه بیشتر بخوانید:

کیمیایی در جولان شعارها (لینک)

«کیمیا»؛ یک تیر و چند نشان (لینک)

دهه هشتادی‌ها و کیمیای آرزو (لینک)

نور امید در چشم دختران ایران (لینک)

هیچ اثر هنری برای 9 میلیون دختر نداریم (لینک)