پرچم ایران را بالا بردم تا بدانند دختران ما چقدر توانمندند

نسیم شیرازی، خبرنگار: مسابقات بین‌المللی دوومیدانی ترکیه (بورسا2022) معروف به ترکیش‌چمپیونشیپ، برای فرزانه فصیحی خوش‌یمن بود و او موفق شد رکورد ملی ماده 100متر زنان ایران را ارتقا دهد تا رکوردی را که دراختیار مریم طوسی بود ازآن خود کند و حالا می‌توان بعد از 8سال رسما عنوان دختر باد ایران را هم برای فصیحی در نظر گرفت. فرزانه در مرحله نهایی رقابت ترکیه در ماده 100متر با ثبت حد نصاب 11.44ثانیه توانست یک‌صدم ثانیه رکورد ملی را ارتقا دهد تا علاوه‌بر رکورد 60متر بانوان حالا این رکورد را هم در دست داشته باشد. او اسفندماه سال گذشته در مسابقات جهانی صربستان در مرحله نهایی تور جهانی دوومیدانی داخل سالن سطح نقره‌ای موفق شد در رقابت ماده 60متر به‌عنوان نایب‌قهرمانی دست یابد و اواخر اسفند در دور مقدماتی مسابقات داخل سالن قهرمانی جهان ششم گروه خود شد و از صعود به نیمه‌نهایی بازماند که مورد انتقادهایی هم قرار گرفت ولی فقط نکات مثبت را در خاطر سپرد و راهی ترکیه شد تا با طلای این رقابت‌ها ثابت کند حالاحالاها می‌شود روی او برای افتخارآفرینی حساب کرد. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با فصیحی را در ادامه بخوانید.

رکورد ملی 100متر بانوان ایران را بعد از 8سال شکستی و این عنوان را از مریم طوسی گرفتی. از این رکوردشکنی بگو، برایش برنامه داشتی؟
بله، قطعا برایش برنامه داشتم و برای این رکورد تلاش می‌کردم، یکی از هدف‌های اصلی‌ام بود که خدا را شکر به این هدفی که مدت‌ها برایش تمرین کردم رسیدم و خوشحالم.

طلای تورنمنت بین‌المللی را هم گرفتی، برای کسب سهمیه دوباره المپیک پاریس خیز برداشتی؟
برای المپیک پاریس؛ حتما به آن خیلی جدی فکر می‌کنم ولی قبل از آن مسابقات کشورهای اسلامی، بازی‌های آسیایی و چند تورنمنت دیگر هم پیش‌رو است که پله‌به‌پله می‌رویم تا ببینیم درنهایت چه پیش می‌آید ولی تمام تلاشم را برای بهترین خودم‌بودن در این مسابقات انجام خواهد داد.

قبلا هم در مسابقات جام امام‌رضا(ع) رکوردشکنی کرده بودی که به‌خاطر مشکل دستگاه به ثبت نرسید، دلسرد نشدی؟
اتفاقا خیلی اتفاق ناراحت‌کننده‌ای برایم بود ولی چون هدفم همین بود اصلا دلسرد نشدم و اتفاقا مصمم‌تر برای این رکوردشکنی تمرین کردم و مسیرم را جدی‌تر ادامه دادم چون می‌دانستم کارها و تلاش‌هایم جواب می‌دهد و یک‌چیزهایی برایم مشخص شده بود.

ویدئویی از حاشیه مسابقات ترکیه منتشر شده که موقع رسیدن دوربین با خوشحالی به نام ایران که روی پیراهنت درج شده اشاره می‌کنی؛ از آن احساس بگو .
به‌طور کلی وقتی هر جایی اسم ایران و پرچم ایران را می‌بینم متحول می‌شوم و همیشه برایم اسم ایران یک انگیزه جدا می‌آورد؛ بله من از اسم ایران برای انگیزه‌های خوبم استفاده کرده و افتخار می‌کنم که به‌عنوان یک دختر ایرانی پا در میدان‌هایی می‌گذارم که رقیبان خیلی قدری در آن شرکت می‌کنند و امیدوارم توانسته باشم پرچم کشورم را بالا ببرم و بگویم که دختران ایرانی چقدر توانمندند.

بعد از مسابقات جهانی آخر اسفندماه سال گذشته انتقادهایی را هم پشت‌سر گذاشتی، چطور از آن چالش‌ها عبور کردی و برای بالا بردن پرچم ایران در مسابقات جهانی به چه چیزهایی نیاز داری؟
وقتی به مسابقات جهانی رفتم اولین دختری بودم که پا در این میدان می‌گذاشتم و به‌عنوان اولین فردی که در این میدان مسابقه می‌دهم هیچ هجمه و حاشیه و انتقادی نبود و اتفاقا من فقط حرف‌های مثبت را شنیدم. من خودم مقایسه‌اش کردم با وقتی که تیم فوتبال به جام‌جهانی می‌رود که همه برایش جشن می‌گیرند و دقیقا این اتفاق برای من هم در مسابقات جهانی افتاد و من هم دقیقا مانند تیم فوتبال ورودی مسابقات جهانی را گرفته بودم. غیر از همدلی و ابراز خوشحالی چیزی ندیدم و حاشیه و چالشی برایم خیلی نبود.

درباره بازی‌های آسیایی بگو، برنامه‌های تمرینی برای حضور موفق در این بازی‌ها درحال انجام است؟
به‌طور حتم یکی از هدف‌هایم بازی‌های آسیایی است و با این رکورد ما خیلی امیدوارتر شدیم و حتما من برای این بازی‌ها و تک‌تک مسابقاتی که قرار است در آن شرکت کنم، برنامه دارم. همه تمریناتم روی اصول و برنامه‌ریزی سالانه پیش می‌رود و بازی‌های آسیایی هم یکی از مهم‌ترین‌هاست.

حرف پایانی؟
خوشحالم یک حامی و کوه پشت سرم هست که از من حمایت می‌کند و خدا را برای وجودش شکر می‌کنم. هیچ‌چیزی نمی‌تواند ما را متوقف کند و حتی روزهایی که من دلسرد هستم یکی هست که قوی‌تر از من ادامه می‌دهد و من نمی‌توانم با این حال متوقف شوم و آن فرد کسی نیست جز امیر همسرم که همیشه به‌عنوان یک مرد واقعی ازش نام می‌برم. کسی که پشت همسرش ایستاد، پشت یک دختر ایرانی ایستاد تا در جهان مطرح شود، در مسابقات شرکت کند و پابه‌پای من بدود.