محور رویکرد دولت آمریکا در برابر چین

آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا پنجم خرداد 1401 در سخنرانی‌ خود در دانشگاه جورج واشنگتن، رویکرد آمریکا در قبال جمهوری چین را تشریح کرد. او هر چند از توانایی چین برای به چالش کشیدن نظم جهانی و برخی موضوعات دیگر مثل هنگ‌کنگ و تایوان گفت اما هسته اصلی ‌بحثش مساله اقتصاد بود.
وزیر خارجه آمریکا در این سخنرانی «جدی‌ترین چالش بلندمدت برای نظم بین‌المللی» را چالش جمهوری خلق چین خواند و گفت چین هم تنها کشوری است که به دنبال «تغییر دادن نظم بین‌المللی» است و «قدرت اقتصادی، دیپلماتیک، نظامی، و فناوری لازم» را برای انجام آن دارد. او با اشاره به تفاوت‌های چین امروز با چین ۵۰ سال پیش، گفته: «در آن زمان، چین منزوی بود و با فقر و گرسنگی گسترده دست‌وپنجه نرم می‌کرد. اما اکنون چین یک قدرت جهانی است و می‌خواهد بر فناوری‌ها و صنایع آینده سلطه پیدا کند.»
بلینکن در تشریح تلاش چین برای تمرکز بر فناوری‌های دنیا گفته است: «پکن می‌خواهد خود را در مرکز نوآوری و تولید جهانی قرار دهد، وابستگی فناوری دیگر کشورها را افزایش بخشد و سپس از این وابستگی برای تحمیل ترجیحات سیاست خارجی خود بهره‌برداری کند. پکن برای پیروزی در این مسابقه همه تلاش خود را به کار می‌بندد. برای نمونه، از فرصت باز بودن اقتصادهای ما برای جاسوسی، هک کردن، دزدیدن فناوری و دانش به‌منظور پیشبرد نوآوری نظامی و تثبیت حکومت مبتنی‌بر نظارت و رصد خود استفاده می‌کند.»  او با اشاره به محافظت از تلاش‌ها برای از بین بردن نبوغ یا به خطر انداختن امنیت‌ آمریکا، تضریح کرد: «ما درحال تیز کردن ابزارهایمان برای محافظت از رقابت فناوری هستیم. این شامل کنترل‌های صادراتی جدید و نیرومندتر است تا مطمئن شویم نوآوری‌های حیاتی ما به دست افراد نادرست نمی‌افتد: محافظت بیشتر برای تحقیقات دانشگاهی، به‌منظور ایجاد یک فضای باز، ایمن و حمایتی از علم؛ پدافند سایبری بهتر؛ امنیت نیرومندتر برای داده‌های حساس و اقدامات دقیق‌تر غربالگری سرمایه‌گذاری به‌منظور دفاع از شرکت‌ها و کشورها در برابر تلاش‌های پکن برای دسترسی به فناوری‌های حساس، داده‌ها، یا زیرساخت‌های حیاتی؛ به خطر انداختن زنجیره تامین ما، یا تسلط یافتن بر بخش‌های راهبردی اصلی.»
در بخشی از این سخنرانی، بلینکن بی‌پرده‌تر درباره مساله اصلی تقابل چین و آمریکا سخن گفته است: «تعاملات اقتصادی متوازن.» او گفته: «پکن می‌خواهد وابستگی چین به جهان را کاهش و وابستگی جهان به چین را افزایش دهد. ما به سهم خود، خواهان تجارت و سرمایه‌گذاری هستیم، البته تا زمانی که این مساله عادلانه باشد و امنیت ملی ما را به خطر نیندازد.»