در تیم ملی کیفیت فردی بازیکنان کار را جلو می‌برد

محمدرضا حاجی‌عبدالرزاق، خبرنگار گروه ورزش: «من عقیده دارم که از این ظرفیت‌ها و از این نسل طلایی که داریم بهتر می‌توانیم استفاده کنیم اما با این سرمربی بعید است این اتفاق بیفتد و ای کاش یک سرمربی ایرانی هرچه زودتر جایگزین اسکوچیچ می‌شد!» نه‌تنها هادی طباطبایی بلکه تمام خانواده فوتبال ایران نگران نسل طلایی تیم ملی فوتبال ایران هستند که مبادا زیردست دراگان اسکوچیچ سرمربی کروات تیم ملی تلف ‌شده و یک آبروریزی بزرگ در جام‌جهانی 2022 قطر به بار بیاید. البته که او توانست در مرحله مقدماتی نتایج خوبی بگیرد اما خیلی از کارشناسان می‌گویند تیم ملی در این مسیر با ابرقدرت‌ها روبه‌رو نشد و نتایجش مقابل کره‌جنوبی نشان می‌دهد که چه کیفیتی دارد. درباره اتفاقات اخیر پیرامون تیم ملی، شکست از الجزایر و عملکرد فنی تیم ملی در این دیدار با دروازه‌بان اسبق استقلال و تیم ملی به صحبت پرداختیم. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با طباطبایی را در زیر می‌خوانید.

به نظر می‌رسد با توجه به شکست از الجزایر کار برای تیم ملی فوتبال ایران در آینده و به‌خصوص حضور در رقابت‌های جام‌جهانی سخت شده باشد.
اگر بگوییم به‌خاطر این شکست کار سخت شده است، خیر به این شکل نیست چون این شکست می‌توانست در هر مقطع زمانی و برای هر تیمی اتفاق بیفتد. الان رقابت‌های لیگ ملت‌های اروپا و در قاره‌های دیگر بازی‌های تدارکاتی درحال برگزاری هستند و در این دیدار‌ها برد و باخت و هر نتیجه‌ای حاصل می‌شود. بالاخره یک سر فوتبال برد و سر دیگر آن باخت است. بنابراین اتفاق عجیب و غریبی در دیدار مقابل الجزایر رخ نداد اما اینکه تیم ملی به چه شکلی کار کرده و به چه شکلی جلوی الجزایر بازی کرد که این نتیجه به دست آمد، به نظر من این موضوع گواه آن است که روند حرکتی تیم ملی خوب نبوده است. درواقع شکل تیم ملی از لحاظ فوتبالی اصلا خوب نیست. ما تا الان تدارک خوبی را برای این تیم ندیدیم و از همه مهم‌تر در این یکی، دو سال اخیر به شخصه از لحاظ تاکتیکی روند حرکتی تیم را اصلا مثبت، مناسب و سازنده ندیدم.

اما بازیکنان باکیفیتی داریم که داشتن هرکدام از آنها آرزوی سایر تیم‌های ملی هستند.
بله درست است در این موضوع که اصلا شکی نیست که بازیکنان ارزشمند، با کیفیت و خوبی داریم اما در هرصورت به‌عقیده من کیفیت فردی دارد کار را جلو می‌برد. این کیفیت فردی در فرصت گذشته که فرصت خوبی هم بود باید در این مدت تبدیل به کار تیمی مناسب و کیفیت تاکتیکی می‌شد که متاسفانه این اتفاق تا امروز رخ نداده و محقق نشده است. حال اینکه دیگر چه زمانی می‌خواهد بین این نفرات هماهنگی ایجاد شود، سوال بزرگی است که باید منتظر پاسخ آن بمانیم. هرچند با این کادرفنی بعید است اصلا این اتفاق بیفتد.

مشکل اصلی را در این بین کجای کار می‌بینید؟ آیا می‌توان به آینده امیدوار بود یا با این وضع باید منتظر یک افتضاح بزرگ باشیم؟
این موضوع برمی‌گردد به سمت کادرفنی و سرمربی تیم ملی. فرمان دست سرمربی است و او به‌نوعی سکاندار تیم ملی محسوب می‌شود و باید پاسخگوی اتفاقات فنی در تیم باشد. به نظر من این قضایا همه مرتبط با سرمربی هستند.

دوباره انتقادها از اسکوچیچ زیاد شده و خیلی از کارشناسان به جز مسئولان فدراسیون فوتبال خواهان برکناری او هستند.
من بازی ایران و سوریه در دور مقدماتی در تلویزیون بودم و جدای تحلیل فنی که درباره آن صحبت کردم، درخصوص روند حرکتی تیم نیز مسائلی را عنوان کرده و اتفاقا گفتم در بازی تیم ملی نکته مثبتی را نمی‌بینم. خیلی مسائل دیگر را هم مطرح کردم اما همان زمان خیلی‌ها به ما حمله کردند و گفتند حالا که تیم ملی نتیجه گرفته است چرا اینطور انتقاد می‌کنی. همان زمان به رکوردها و بردهای پیاپی اشاره کردند اما من همان زمان هم اشاره کردم امتیازگیری یک چیز است، کیفیت بازی و عملکرد تیم که ما را به سرمنزل مقصود برساند یک چیز دیگر که ما آن کیفیت را نمی‌بینیم.

البته در بعد نتیجه‌گیری هم همه این بردها مقابل تیم‌های رنک بالای 50 حاصل شده است.
بله ببینید ما مقابل چه تیم‌هایی نتیجه گرفتیم. در همان دور مقدماتی جام‌جهانی قوی‌ترین رقیب ما کره‌جنوبی بود که جلوی این تیم یک باخت و یک مساوی دادیم. متاسفانه در همین فوتبال یک‌سری نتایج رقم می‌خورد که واقعیت فوتبال ما نیست. واقعیت‌ها را در دیدارهایی مقابل تیم‌هایی که مقداری قوی‌تر بودند، دیدیم.

به نظر می‌رسد در روند به‌وجود آمده برای تیم ملی، بی‌سروصاحب بودن فدراسیون فوتبال هم خیلی تاثیرگذار باشد.
متاسفانه شرایط فدراسیون فوتبال هم به این شکل است و همین وضعیت نیز مزید بر علت شده است. به‌جای اینکه در این یک‌سال اخیر برگزاری اردوهای منسجم در برنامه باشد تا کارها به بهترین شکل پیش برود و از سوی دیگر شاهد کیفیت هم باشیم، اما هیچ خبری نبوده است. الان همین مربی تیم ملی و موضع او درقبال لغو بازی‌های دوستانه را ببینید. اگر یک مربی دیگر بود که اقتدار و اعتبار لازم و شخصیت بزرگی داشت، فکر می‌کنید نسبت به این برنامه‌ریزی و وضعیت بازی‌های تدارکاتی ساکت می‌ایستاد و منفعلانه عمل می‌کرد یا این که تلاش می‌کرد، می‌جنگید، مصاحبه و انتقاد می‌کرد تا بتواند کار را بهتر پیش برده و امکانات و بازی‌های بهتری را برای تیم ملی فراهم کند؟

با این سرمربی و کادر عملا هیچ اتفاقی نمی‌افتد و همان روند قبلی را شاهد هستیم.
بله درست است. بالاخره سطح و توانایی سرمربی همین است دیگر و نمی‌شود بیشتر از این توقع داشت.

این سوال تکراری این روزها دوباره بیشتر از هر زمان دیگری شنیده می‌شود. با اسکوچیچ به جام‌جهانی برویم یا به فکر یک مربی دیگر باشیم؟
روز اولی هم که آمد من مخالف آمدن این سرمربی بودم. در ادامه هم اتفاقاتی افتاد که حکایت چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است، بوده و نیازی نیست بیشتر به آن بپردازیم.

اما در ادامه حضور این سرمربی، صعود از مرحله اول و بردهای پیاپی باعث شد مخالفان اسکوچیچ کمرنگ شوند. با این حال همواره نقد به عملکرد فنی تیم وجود داشته و دارد.
این موضوع را از کسانی بپرسید که فوتبال را بهتر بلدند. من خیلی نمی‌توانم در این زمینه کمک کنم و حرفی بزنم.

درباره دروازه تیم ملی هم به‌عنوان گلر سابق تیم ملی یک مقدار تخصصی صحبت می‌کنید؟
من به‌صورت کلی صحبت کنم بهتر است چون الان وقت آن نیست که بخواهیم درباره تک‌تک بازیکنان یا پست‌های آنها صحبت کنیم. الان صحبت‌های مهم‌تر دیگری وجود دارد که باید درخصوص آنها به جمع‌بندی لازم رسید.

در فاصله حدود پنج ماه مانده به جام‌جهانی فکر می‌کنید بهترین نسخه و راه چاره برای تیم ملی برای حضور در قطر چیست؟
من کاره‌ای نیستم که حرفی بزنم. اگر کاره‌ای بودم و سمتی داشتم آن زمان تصمیم لازم را برای بهبود شرایط می‌گرفتم اما وقتی کاره‌ای نیستم هیچ نظری هم الان نمی‌دهم. این همه سال صحبت کردیم و راه چاره‌ها را گفتیم. همان زمان که تیم نتیجه می‌گرفت گفتیم اگر شرایط اینطور باشد به جایی نمی‌رسیم، کسی آن زمان گوش نکرد. حالا مگر نظر ما مهم است یا مهم شده‌ایم که راه چاره بدهیم و حرف‌مان را گوش بدهند. آنهایی که باید تصمیم بگیرند و در راس فوتبال نشسته‌اند از آنها این سوال را بپرسید.

یک درصد اگر بخواهید حرفی بزنید که فکر کنید مهم باشد چطور؟
من قبلا هم گفتم و بازهم تاکید می‌کنم که اگر من مسئول فدراسیون فوتبال بودم و اگر اختیار دست من بود، افتخار نشستن روی نیمکت تیم ملی را به یک سرمربی ایرانی می‌دادم البته اگر نمی‌توانستم سرمربی خوب خارجی بیاورم. بالاخره این مربی نفعش را از فوتبال ما برد و تغییری هم ندیدم، پس بهتر بود به جای وی حالا که شرایط داشتن مربی خوب خارجی را نداریم، یک سرمربی داخلی را هرچه سریع‌تر جایگزین کنیم که این اتفاق هنوز هم می‌تواند راه چاره باشد اما بازهم تاکید می‌کنم که کو گوش شنوا؟

فکر نمی‌کنید این وضعیت و شرایط به یک آبروریزی در جام‌جهانی ختم شود؟
خیر این‌طورها هم نیست. بلکه من عقیده دارم که از این ظرفیت‌ها و از این نسل طلایی که داریم بهتر می‌توانیم استفاده کنیم، همین.

درباره استقلال نمی‌خواهید دقایقی صحبت کنید؟ وضعیت این تیم هم تا حدودی بعد از قهرمانی که به دست آورد، نگران‌کننده است.
درباره استقلال هم حرف خیلی زیاد است اما الان وقت گفتن آنها نیست و ان‌شاءالله در آینده نزدیک درخصوص اتفاقات این تیم هم صحبت خواهم کرد.