انجمن هم اسلامی می‌ماند، هم دانشجویی

محمد حسین قائد شرف، دبیر اسبق دفتر تحکیم وحدت: روزهای اخیر یکی از بزرگواران انقلابی نسل‌های قبل یا به قول دوستان امروزش «افراطی‌های دیروز» و البته تفریطی امروز یادداشتی پیرامون انتخابات انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه امیرکبیر  با محوریت تحلیل یک بنر منتشر کرده است. جدای از روشن بودن اهداف این تحلیل‌های عجیب و غریب این جماعت که بخشی از وضعیت امروز جامعه نشأت‌گرفته از همین تحلیل‌های بدون پشتوانه و مغرضانه است، موارد صریح ناصواب ذکرشده که دلالت بر عمق نقطه هدف گرفته‌شده فراتر از یک تشکل دانشجویی باسابقه دارد، نگارنده را مکلف می‌کند نکاتی را پیرامون آن بیان کند:
1. ادوار محترم بیان می‌کند که چون در بعضی ایام محدود در مقاطع گذشته (۷۸ تا ۸۳)، خط فکری افرادی در انجمن اسلامی دانشجویان با خط فکری دانشجویان حاضر در انجمن اسلامی مغایرت دارد پس نمی‌توان زمانی را که افراد با تفکر مغایر در انجمن حضور داشتند جزء تاریخ و سابقه انجمن و موجودیت انجمن محسوب کرد!
بماند که در همان دوره کوتاه این گروه با دخالت بیرونی بر مسند نشسته بودند و این خود بزرگ‌ترین ظلم تاریخی به سابقه پرافتخار انجمن اسلامی امیرکبیر بود و کاش آن زمان ایشان دغدغه‌مند و بدون برنامه قبلی در دفاع از کیان انجمن به میدان می‌آمدند.
تنها همین یک بخش نشانگر غرض‌ورزی در تحلیل ارائه‌شده است. انجمن اسلامی دارای آرمان‌ها و ارزش‌های  مشخص است. حال اگر در مقطعی افرادی به این آرمان‌ها خیانت کنند و بعد از مدتی افراد خائن توسط افراد وفادار به آرمان‌های اولیه مغلوب شوند باید انجمن جدیدی تاسیس کرد؟ مگر زمانی که در انتخابات ریاست‌جمهوری 1400 تفکر و خط فکری دولت ناکارآمد آقای روحانی که ایشان از حامیان جدی آن بود توسط ملت کنار گذاشته شد، سال‌های 1392 تا 1400 که آن دولت و حامیانش آرامش مردم را سلب کرده بودند از تاریخ کشور ایران یا نظام جمهوری اسلامی حذف می‌شود؟
2. انقلابی دیروز و پشیمان امروز می‌گوید چون 17 نفر برای کسب 9 کرسی نامزد شده‌اند، ناشی از بی‌توجهی به حضور در این نهاد است؛ اما نمی‌گوید تشکل‌های دولت‌ساخته‌ای که در زمان دولت مورد حمایت خودشان شکل گرفت، اکنون کجا هستند! اصلا به تعداد کرسی‌های موجود نامزد دارند یا باید با التماس کرسی‌ها را پر کنند؟ اصلا در چنین شرایطی آن «تشکل دولت روحانی‌ساخته» مشروعیت دارد؟
چرا به جای تحلیل وضعیت اسفبار تشکل‌های «دولت‌ساخته  آقای روحانی» همفکر خود که حتی مورد اقبال حداقلی دانشجویان هم قرار نگرفته به سیاه‌نمایی کاذب علیه قدیمی‌ترین و پرمشارکت‌ترین تشکل دانشگاه امیرکبیر می‌پردازید؟
3. در قسمتی از یادداشت به قرار نگرفتن عکس خانم‌ها در بنر اشاره می‌شود و حول آن به مرثیه‌سرایی برای خانم‌ها می‌پردازد. باید از استاد داعیه آزادی پرسید وقتی شخصی بنابر آزادی مشروعی که دارد، اعلام می‌کند نمی‌خواهد عکسش در بنر قرار بگیرد باید چه کرد؟ باید بدون درنظر گرفتن حق آزادی آن شخص که مغایرتی هم با قانون ندارد، با زور و دیکتاتوری عکسش را در بنر قرار داد؟ اعضای امروز انجمن اسلامی دانشگاه امیرکبیر برخلاف شما، دیکتاتور نیستند و کاملا به حقوق و آزادی‌های مشروع اعضا احترام می‌‌گذارند.
4. آقای حامی دولت آقای روحانی در قسمت دیگری از یادداشت مرز  تحلیل را جابه‌‌جا می‌کند و معترض است که چرا نام اکثر نامزدها از اسامی مذهبی مثل محمد، علیرضا، محمدعرفان، ریحانه، زهرا و... است یا چرا 6نفر از نامزدها سید هستند! و از آن نتیجه می‌گیرد چون در سال‌های تولد آنان در ابتدای دهه80 نسبت اسامی مذهبی به کل اسامی در شهر تهران حدود 45درصد در دختران و 60درصد در پسران بوده پس نامزدها خودخواسته مذهبی نیستند و به‌اجبار زمانه و خانواده مذهبی شده‌اند! و همچنین این جمع از همه آحاد نمایندگی نمی‌کنند.
در مضحک بودن این تحلیل چه بگویی!
تاسف باید خورد به‌حال جریانی که ایشان تحلیلگرشان است اما به اختصار به چند نکته می‌توان اشاره کرد.
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر یک تشکل انقلابی و اسلامی است و اصلا جای تعجب ندارد که افراد با سابقه دشمنی فکری و عملکردی با انقلاب اسلامی یا دین اسلام عضو این تشکل نشوند که البته اگر هم بخواهند بشوند ساختارهای قانونی تشکل براساس اساسنامه چنین اجازه‌ای نخواهد داد.
با آن تحلیل حتی خود او هم نماینده مردم نیست زیرا نامش حداقل در ظاهر مذهبی است، چطور است برای آنکه نماینده اکثریت خیالی خود شوید نام خود را به کامبیز تغییر دهید. البته شما طرفدار فردی هستید که زمانی که وقتش بود فامیلش را از فریدون به روحانی تغییر داد، چه باک حال شما کاری مشابه کنید.
تمامیت‌خواهی به آنجا رسیده که براساس نام افراد که از قضا نام‌های رایجی در جامعه ایران اسلامی است به برچسب‌زنی و سیاه‌نمایی بپردازند.
۵. در قسمت دیگری از یادداشت به تعداد شرکت‌کنندگان در انتخابات انجمن اسلامی اشاره می‌شود و می‌گوید 228نفر شرکت‌کننده در انتخابات خیلی کم است.
به‌قول یکی از نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری در سال1400 گویی این جماعت دچار یک پررویی نجومی عمیق هستند. میانگین شرکت‌کنندگان در انتخابات تشکل‌های دانشگاه امسال چقدر است؟ اگر اطلاع داشتند باید می‌دانستند که این تعداد شرکت‌کننده با توجه به شرایط کنونی دانشگاه‌ها از میانگین مشارکت در انتخابات بسیاری از تشکل‌ها  بالاتر بوده و البته در مقایسه با تشکل‌های «دولت روحانی‌ساخته» بسیار بالاتر است. به‌گونه‌ای که انتخابات انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه امیرکبیر از حیث مشارکت به  جشنواره‌ای از مردم‌سالاری شهره است.
البته باید توجه داشت وضعیت این روزهای جنبش دانشجویی نسبت به سال‌های گذشته با توجه به پشت‌سر گذاشتن پاندمی کرونا و البته 8سال بحران تاریک اجتماعی، اقتصادی و سیاسی دولت روحانی متفاوت شده است. تعطیلی حدودا دوساله دانشگاه‌ها نه‌تنها بر نگاه اجتماعی دانشجویان اثرگذار بوده بلکه بعضا سبک زندگی‌های فردی آنها را تغییر داده است. در انتخابات‌های قبل از دوران کرونا و تعطیلی دانشگاه‌ها؛ تعداد افراد مشارکت‌کننده در انتخابات‌های انجمن اسلامی بعضا سه‌برابر مقدار امسال بود که با توجه به بازگشایی دانشگاه‌ها در انتخابات‌های سال‌های آتی، نرخ مشارکت بسیار بالاتری پیش‌بینی می‌شود.
باید توجه داشت در بدترین شرایط محیطی انجمن اسلامی میزان مشارکت از بهترین شرایط تشکل‌های حامی جریان لیبرال همچنان بیشتر بوده و این نشان‌دهنده اعتقاد عمیق انجمن اسلامی به مردم‌سالاری است.
اما مساله مهم این یادداشت که در لایه دوم آن نهفته است، این است که خلأ وجود نیروهای فعال و زنده میان نیروهای لیبرال کف دانشگاه به سطحی رسیده که جریان لیبرال برای احیای آن دست به برنامه‌ریزی جدیدی زده است و آنچنان در برنامه خود جدی است که یکی از تحلیلگران برتر خود را به جنگ و نزاع علنی با تشکل دانشجویی انقلابی قدیم خود می‌فرستند.
این جریان روی فراموش شدن زودهنگام ۸سال سیاه گذشته امید بسته‌اند و چون دل در گرو ایران ندارند کمربسته تا با کمک دستگاه رسانه‌ای خود پیشرفت‌هایی که دل مردم ما را شاد می‌کند نه ببینند و بگذارند تا اثری از آن بر دل این ملت مقاوم بنشیند، عواملی که با وقاحت حتی پیروزی بر کرونا را نیز می‌خواهد کمرنگ کند.
در انتها خدمت آن نویسنده با اطمینان می‌گویم با همت جوانان دانشجوی انقلابی انجمن اسلامی، اسلامی خواهد ماند حتی اگر شما از گذشته خود پشیمان شوید.
اسلام عزیز با تمام شعائر آن در دل این ملت جای دارد و افتخار این تشکل آن است که خود را خادم اسلام و ایران می‌داند.