فرهیختگان: در روزهایی که به نظر میرسد نمایندگان مجلس باتوجه به مشکلات اقتصادی و معیشتی در کشور وقت آزاد زیادی نداشته باشند و باید بیشتر از همیشه برای رفع مشکلات و اصلاح قوانین تلاش کنند یکی از نمایندگان که از قضا در هیاترئیسه مجلس نیز حضور دارد مشغول رایزنی و تلاش برای ابقا بهعنوان رئیس هیاتسوارکاری استان تهران است تا برای سومین بار این صندلی را تصاحب کند. علی کریمیفیروزجایی که بهعنوان نماینده مردم بابل در هشتمین دوره مجلس حضور داشت در این دوره هم توانست اعتماد مردم شهرش را جلب کرده و برای دومین بار راهی بهارستان شود اما ظاهرا او با وجود اینکه تعداد مشاغلش دو رقمی شده است و در پستهای مختلف تلاش دارد تا بهزعم خودش مشغول خدمترسانی باشد همچنان به دنبال حفظ آنها و در صورت امکان بیشتر کردن آن است. کریمی که در دو دوره گذشته به لطف دوستی با رئیس فدراسیون توانسته بود به سمت رئیس هیاتسوارکاری استان تهران برسد این بار هم با رایزنیهایی که داشته در تلاش است در انتخاباتی که فردا و با حضور سه کاندیدا برگزار میشود همچنان این سمت را حفظ کرده و اجازه ندهد تا رقبا فرصتی برای گرفتن صندلیاش پیدا کنند.
تلاش 3 باره برای حفظ سمت در هیاتتهران
برای شناخت بهتر این نماینده مجلس که او را ابوالمشاغل هم مینامند بهتر است به سراغ بررسی سمتها و مشاغلی که درحال حاضر در آنها فعال است، برویم. کریمیفیروزجایی پس از حضور در مجلس یازدهم توانست یکی از کرسیهای هیاترئیسه مجلس را تصاحب کند و در همین نهاد ریاست فراکسیون امور عشایری و همچنین عضویت کمیسیون تلفیق بودجه سال 1401 را دارد. اصولا همین سه سمت میتواند بخش عمدهای از وقت کاری او را در طول روز به خود مشغول کند اما جالب است که او در کنار حضور در مجلس سمتهای دیگری هم دارد. ازجمله عضویت در هیاترئیسه سازمان لیگ کشتی، عضو هیاترئیسه فدراسیون سوارکاری، ریاست هیاتسوارکاری استان تهران، ریاست دانشکده ادبیات و زبانهای خارجی دانشگاه پیام نور، عضو هیاتامنای دانشگاه پیام نور، ریاست مرکز پشتیبانی علمی بسیج اساتید و دبیرکل جامعه اسلامی فرهنگیان کشور و البته اینها مشاغلی است که رسما اعلام شده و ممکن است سمتهای دیگری نیز باشد که او ممکن است در آنجا مشغول باشد اما رسانهای نشده است.
تلاش عجیب کریمی برای انتخاب مجدد در هیاتسوارکاری استان تهران برای بسیاری از علاقهمندان این رشته جای سوال دارد و در ماههای اخیر بارها شاهد اعتراضاتی در این زمینه بودهایم اما آقای نماینده بیتوجه به این انتقادات همچنان بر حفظ مشاغل خود اصرار دارد و حاضر نیست حتی یکی از آنها را از دست بدهد. در این میان دو نکته وجود دارد اول اینکه آیا او با این همه شغل میتواند وقت کافی برای رسیدگی به مسائل مهم کشور و تمرکز روی بحث قانونگذاری که یکی از اصلیترین مسئولیتهای او در مجلس است داشته باشد؟ و دوم اینکه آیا اصلا در همین هیاتسوارکاری که مسلما نیاز به فردی با توانمندی بالا و فرصت کافی برای حضور در این مسئولیت و برنامهریزی برای پیشرفت این رشته اصیل در ایران دارد، فردی با چنین مشغله زیادی میتواند مفید فایده باشد و اصولا کسی بهتر از او در این رشته وجود ندارد که بتواند این مسئولیت را بپذیرد.
بیشک اگر کریمی با نیت کمک به پیشرفت و رشد این رشته مورد تاکید در دین اسلام قصد حضور در این سمت را داشته باشد در همان سمت دیگرش در این فدراسیون یعنی عضویت در هیاترئیسه میتواند در تصمیمگیریهای کلان مثمرثمر باشد و نیاز نیست تا یکی از صندلیهای ریاست هیاتها را نیز بیدلیل اشغال کند.
انتقادات جامعه سوارکاری و پاسخگو نبودن آقای رئیس
برخی فعالان این رشته ورزشی معتقدند که کریمیفیروزجایی پس از دو دوره ریاست هیاتسوارکاری استان تهران بدون داشتن آورده خاص و عملکرد مثبتی درحال حاضر چون نماینده است با حکم وحید خلیلی، رئیس فدراسیون سوارکاری بهعنوان سرپرست هیات مشغول به کار است و در این شرایط بدون درنظر گرفتن این نکته که حضورش در این سمت میتواند برایش منافع شخصی در مسیر انتخاب مجدد ایجاد کند در سمت خود مشغول به فعالیت است.
تعارض منافع موضوعی است که مورد تاکید رهبر انقلاب قرار داشته و دارد و به عقیده فعالان این رشته، حضور فردی که مسئولیت اجتماعی بالایی در جامعه دارد و در موقعیت نظارت و جایگاه اداری قابلتوجهی قرار گرفته است در سمتهای اجرایی ازجمله حضور در هیاتهای ورزشی فدراسیونهای مختلف یکی از مصادیق این تعارض منافع است و مسلما او در جایگاه نماینده مجلس نمیتواند پیگیر سوءمدیریتهای احتمالی و مشکلات در فدراسیون باشد که خودش در آن مسئولیتهای متعدد دارد.
پیش از این حسین رمضانی که سابقه حضور در مسئولیتهای مختلف در فدراسیون را در کارنامه دارد و پیش از این کاندیدای ریاست فدراسیون نیز شده بود در چندین نامه خطاب به کریمیفیروزجایی خواستار پاسخگویی او در رابطه با برخی سوالات و ابهامات در زمینه عملکرد او در این فدراسیون شده بود که به نظر میرسد سرپرست فعلی هیات همچنان تمایلی به پاسخگویی به فعالان و پیشکسوتان این رشته که دغدغهمند اسب و سوار هستند ندارد. رمضانی در آخرین نامه خود که روز 20 فروردین امسال خطاب به کریمیفیروزجایی نوشته، از او خواسته خودش یا دبیر هیات در جلسهای حضوری پاسخ سوالات پیشکسوتان، اساتید و قهرمانان این رشته را بدهد و در بخشی از آن نوشته است: «اگر امثال موقعیتهای هشت سال گذشته را به اهالی تحصیلکرده، مستعد و جوان حاضر در این ورزش واگذار نموده، به آنها اعتماد و به اتفاق از ایشان حمایت کرده، به صورت فعال همراهی و راهنمایی مینمودیم قطعا وضع بهتر از این بود و مدیران ورزیدهای برای تصدی مسئولیت آموخته، آزموده و آماده شده بودند.»
انتخابات ریاست هیات قرار است فردا در سالن اجتماعات ادارهکل ورزش و جوانان استان تهران با سه کاندیدا(مصطفی غلامحسین دهدشتی، محمد عبداللهی و علی کریمیفیروزجایی برگزار شود و در آستانه این انتخابات بیش از 30 نفر از فعالان و پیشکسوتان فدراسیون سوارکاری مجددا به کریمیفیروزجایی نامه زده و خواستار شفافسازی او از دوران مدیریتیاش در این تیم شدند. امضاکنندگان این نامه با استناد به این نکته که از سال گذشته 5 بار رمضانی در نامههایی خواستار پاسخ مستدل و قانعکننده این نماینده مجلس به سوالاتش شده اما هیچ پاسخی به این نامهها داده نشده است. از کریمی خواستهاند تا پیش از برگزاری انتخابات بهصورت مکتوب و شفاف پاسخگوی این پرسشها که سوالات اکثر حاضران در جامعه سوارکاری نیز هست، باشد.
مواردی که صدای منتقدان را درآورده
انتقادات زیادی از مدیریت 8 ساله کریمیفیروزجایی در هیات سوارکاری استان تهران شده است. یکی از این موارد این است که مسئولان هیات فقط مسابقات پرش با اسب که برایشان درآمدزا و سودآور باشد را برگزار میکنند. درحالی که انتظار میرود در طول سال در استان تهران با این حجم زیاد اسب و سوارکار حداقل 10 مسابقه با ارتفاع 140 یا بالاتر برگزار شود. از طرف دیگر در همین مسابقاتی که برگزار میشود هم بینظمی و بیبرنامگی مهمترین شاخصه آن است که باعث سردرگمی سوارکاران و شرکتکنندگان میشود.
بیتوجهی به رشته درساژ که به نوعی پایه سوارکاری است یکی دیگر از انتقادات از هیات استان تهران است که ظاهرا به دلیل سودآور نبودن، این رقابتها برگزار نمیشود. از سوی دیگر هیات تهران نهتنها تقویم سالانه بلکه تقویم فصلی و سه ماهه هم ندارد و همین موضوع باعث میشود تا ورزشکاران این رشته نتوانند برنامهریزی مناسبی برای طول سال داشته باشند.
به گفته منتقدان، با وجود اینکه مسئولان هیات در ابتدا مدعی بودند که میخواهند سوارکاری را گسترش دهند و لیگ جزء برنامههای اصلیشان است اما عملا در این 8 سال رقابتهای لیگ پرش با اسب کلا حذف شده است. نکته بعدی در مورد عدم نظارت بر عملکرد باشگاهها در زمینه آموزش، نگهداری اسبها، پانسیون اسبها و هزینه کلاسها وجود ندارد که اعتراضات زیادی را به دنبال داشته است.
عدم بهروزرسانی سایت، استخدام اقوام و آشنایان آقای رئیس در این هیات، حضور افرادی که تخصص چندانی در این ورزش ندارند و عدم استفاده از نظرات پیشکسوتان و متخصصان این رشته ازجمله دیگر انتقاداتی است که از عملکرد نماینده مردم بابل در طول 8 سال مسئولیتش در این سمت صورت میگیرد و البته او حتی در آستانه برگزاری انتخابات هم هنوز حاضر نشده پاسخی به این انتقادات و اعتراضات داشته باشد و با ادامه این روند باید دید رایدهندگان برای سومین دوره باز هم به او اعتماد خواهند کرد یا به سراغ یکی از دو کاندیدای دیگر میروند تا به کمک آنها بتوانند تحولی در سوارکاری استان تهران ایجاد کنند.