محمدرضا حاجی‌عبدالرزاق، خبرنگار گروه ورزش: مصاف تیم‌های امید استقلال و ستارگان سیمرغ البرز در چهارچوب فینال مسابقات مناطق کشور با برتری یک بر صفر شاگردان آرش برهانی به پایان رسید تا امیدهای استقلال به‌عنوان قهرمانی این رقابت‌ها دست پیدا کنند و مجوز حضور در رقابت‌های لیگ دسته‌ اول کشور را به دست آورند. این درحالی است که تیم امید استقلال در این مسابقات با ۸ برد، یک مساوی و بدون باخت عملکرد مقتدرانه‌ای از خود به نمایش گذاشت. همین موضوع بهانه‌ای شد تا بعد از مدت‌ها به سراغ سرمربی امیدهای استقلال و مدیر آکادمی این باشگاه برویم. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با آرش برهانی را در ادامه می‌خوانید.

بعد از حضور در آکادمی استقلال تحولات زیادی در این آکادمی را شاهد هستیم؛ از موفقیت تیم‌های پایه تا صعود به لیگ دسته اول امید‌های کشور. چه کار کردید که امروز شاهد این تحول هستیم درحالی که در چندسال اخیر بیشتر درگیر بی‌پولی و فساد و ناکامی بود؟
این نظر لطف شماست. اتفاقا خود من تحت هدایت مدیران دیگر دوسال کار کرده بودم و از نزدیک می‌دیدم مدیران قبلی همه دغدغه‌شان این بود که یک مبلغ ناچیزی را هر روز و هر هفته برای خرج‌کرد روزمره‌شان از هر جایی تامین کنند تا امور آکادمی سپری شود. یعنی آکادمی تبدیل به جزیره‌ای جداگانه از باشگاه استقلال شده بود که به مدیران آن گفته بودند شما خودتان بروید و برای آکادمی پول دربیاورید و بر همین اساس هم نه خبری از اسپانسر بود و نه کمک مالی و به همین واسطه خود مدیران باید به هر طریقی پول درمی‌آوردند و این کار سختی بود. من به‌شخصه در این دو، سه‌سال از نزدیک دیدم که مدیران آکادمی چقدر زحمت کشیدند و در کل این موضوع این سختی را به‌همراه داشت که بتوانید تامین مالی درست و خوبی را داشته باشید.

سعی کردید از این تجربه در زمان مدیریت خودتان استفاده کنید؟
بله، درست است. ما در آکادمی باشگاه استقلال متاسفانه برنامه خاصی نداشتیم و تمام دغدغه و فکر مدیران قبلی این بود که منابع مالی را تامین کنند تا پول مواردی مانند البسه، لوازم و وسایل برای تدارک تیم‌ها به‌منظور حضور در بازی‌ها تامین شود. ما حتی پول خرید آب معدنی نداشتیم یا باید خودمان می‌گرفتیم یا اینکه بچه‌ها از شیر آب استفاده می‌کردند. البته به‌قدری مشکل داشتیم که اینها در آن گم بودند. با این حال سعی کردیم با یک برنامه‌ریزی خوب به این دغدغه‌ها پایان دهیم. در این بین مشکل اصلی ما تامین منابع مالی بود که سعی کردیم از هر طریقی که می‌شود، البته از راه‌های درست این پول را برای هزینه‌های روزمره تامین کنیم. تا حد زیادی هم خودم دنبال این موضوع افتادم و خدا را شکر امسال دیگر دغدغه و نگرانی مالی نداریم و برنامه‌ای که داشتم 90درصد آن اجرایی شده و از البسه گرفته تا وسایل کمک‌آموزشی و بسیاری از چیزهای دیگر را تامین کردیم تا این موفقیت‌ها حاصل شد. جالب است بدانید ما حتی برای تامین البسه خود خیلی مشکل داشتیم و هنوز هم در این خصوص از بابت لباس فصول گذشته به بسیاری از تولیدی‌ها که از آنها لباس گرفتیم، بدهکاریم. چندوقت پیش یکی از همین تولیدی‌ها به دفتر من آمد و گفت از بابت دوسال پیش هنوز از آکادمی اسقلال طلبکار هستیم. حالا ما با یک برنامه‌ریزی جلو رفتیم و ان‌شاءالله بتوانیم بقیه برنامه‌ها را هم پیاده کنیم تا بتوانیم یک آکادمی خوب، پویا و حرفه‌ای داشته باشیم.

مدیریت آجرلو در رسیدن به اهداف‌تان تا چه اندازه به شما کمک کرد؟
الان آرامش خیلی بیشتری حاصل شده و صددرصد حضور آجرلو به این امر کمک کرده و اصلا یکی از دلایل اصلی حضور ایشان این است که واقعا همه‌جوره همکاری می‌کند. ما با مدیریت باشگاه یک ارتباط و تعامل خیلی خوبی داریم و ایشان می‌داند که موضوع آکادمی باشگاه تا چه اندازه مهم است و خیلی به این موارد اهمیت می‌دهد. خدا را شکر او خودش مدیری فوتبالی به‌شمار می‌رود و سال‌ها تجربه حضور در مدیریت فوتبال را دارد و از دغدغه‌های باشگاه در این رشته خبر دارد. آجرلو از روز اول می‌دانست که آکادمی چه وضعی دارد و خیلی ناراحت بود از اینکه از والدین بازیکنان هزینه گرفته شده است، چون بعضا از آنها یک مبالغی گرفته می‌شد و از این بابت خیلی تاسف می‌خورد. او می‌گفت باشگاه استقلال این همه ثروت دارد اما باید به‌خاطر 20، 30میلیون تومان گردن کج کنیم تا این مبالغ ناچیز را بعضا از والدین بازیکنان تامین کنیم. وقتی کسی مشکلات را بداند، پای‌کار باشد، دنبال حل آنها باشد و برای رفع آنها برنامه داشته باشد، مطمئنا می‌تواند به یک نتیجه خوب هم برسد. یک هفته تا 10روز دیگر اخبار خوشایندی از اقداماتی که انجام‌شده رسانه‌ای می‌شود و تازه آن زمان متوجه می‌شوید چه اقداماتی انجام‌شده و تفاوت‌ها را حس می‌کنید. در هر صورت آجرلو می‌دانست آکادمی چه جایگاه مهمی در امر باشگاهداری دارد و رفتار مدیران قبلی را می‌دانست و به این موضوع خیلی رسیدگی می‌کند و اصلا عامل اصلی موفقیت‌ها و این اخبار خوشی که از آنها صحبت کردم مدیریت باشگاه است. من هرچقدر هم برنامه داشته باشم و هرچقدر هم کار کنم تا مدیریت باشگاه مساعدت و همکاری نداشته باشد، هیچ برنامه‌ای پیش نمی‌رود و دوباره اتفاقات قبلی تکرار می‌شود. بنابراین مساعدت و همراهی آجرلو اتفاقات امروز را رقم زده و او خیلی به آکادمی کمک کرد و خیلی جاها نیز مساعدت آجرلو باعث شد مسائل و مشکلات حل شود.

بازی اخیر را هم با پیروزی پشت‌سر گذاشتید و راهی لیگ دسته اول امیدهای کشور شدید.
قبل از اینکه در این مورد صحبت کنم باید از بابت این موضوع اظهار تاسف کنم که اصلا در زمینه فوتبال پایه هیچ برنامه‌ریزی مناسبی وجود ندارد، این درحالی است که می‌توان در این خصوص برای رشد و توسعه فوتبال کشور با یک برنامه‌ریزی مناسب برای فوتبال پایه به این موضوع کمک کرد تا تیم‌های اصلی باشگاه‌ها هم جان بگیرند. درباره باشگاه خودمان اول صحبت کنم و اینکه استقلال باشگاه بسیار بزرگی است و حیف است که این باشگاه در رقابت‌های کشوری نماینده و تیم نداشته باشد. در هر صورت این بچه‌ها در رده‌های سنی می‌توانند با سفر کردن و بازی با تیم‌های شهر‌های دیگر به تجربه خود افزوده و اعتمادبه‌نفس پیدا کنند و با حضور در شرایط اردویی از هر لحاظ برای حضور در سطح حرفه‌ای آماده شوند. شرایط بازی‌های کشوری با بازی‌های استانی خیلی فرق می‌کند. البته باید این موضوع را هم اذعان کنم که سطح فنی فوتبال تهران از سطح فوتبال کشوری هم بالاتر است اما بازیکن در رقابت‌های کشوری یک‌جور دیگر تجربه کسب می‌کند. حضور در شرایط اردویی و مسائل دیگر باعث می‌شود بازیکنان در رده‌های سنی زودتر به سطح حرفه‌ای برسند.

پس با پیشنهاد شما نماینده استقلال راهی رقابت‌های مناطق که پیش‌زمینه حضور در لیگ کشوری است، شد؟
بله، سال گذشته که برای سال دوم حضور در آکادمی کار را شروع و اعلام کردم خودم تیم کشوری را تشکیل می‌دهم. این درحالی است که این موضوع هزینه‌های زیادی داشت که تعهد دادم هزینه‌ای روی دست باشگاه نگذارم تا به‌خاطر جوانان بااستعدادی که داریم، در سطح کشوری نیز نماینده داشته باشیم. خدا هم به ما کمک کرد تا در این رقابت‌ها موفق عمل کنیم.

حضور در دو رقابت استانی و کشوری به‌صورت همزمان اذیت‌تان نکرد؟
اتفاقا خیلی هم ضربه خوردیم چون با همین یک تیم در هر دو رقابت شرکت کردیم و فشار مضاعفی به ما آمد. به‌طور مثال یکی از بازی‌های ما به‌صورت همزمان برگزار شد و باید یک بازی را در تبریز برگزار می‌کردیم و یک بازی هم در لیگ تهران در زمین خودمان. تیم را به دو گروه تقسیم کرده و 13نفر را به تبریز فرستادم و 13نفر هم در تهران ماندند تا در هر دو رقابت باشیم، یعنی این سختی‌ها را هم متقبل شدیم ولی خدا را شکر درنهایت به لیگ دسته اول کشور راه پیدا کردیم.

ابتدای صحبت‌های‌تان گفته بودید در این زمینه یک پیشنهاد دارید؟
بله، درست است؛ هرچند امیدوارم یک روز به‌صورت واقعی به فوتبال پایه توجه شود چون ما امروز فقط شعار آن را می‌دهیم و فقط ادا درمی‌آوریم و حتی یک قدم تا الان برای فوتبال پایه برنداشتیم. خیلی از کشورهای اروپایی یا کشورهایی که می‌خواهند پیشرفت کنند یا تازه می‌خواهند مطرح شوند از این الگو استفاده کرده‌اند، به این شکل که هر تیمی که در لیگ برتر تیمداری می‌کند، فدراسیون این تیم را موظف کند تا کنار تیمش یک تیم امید هم داشته باشد و مثل نمونه‌های کشورهای خارجی، تیم‌های امیدهای باشگاه‌هایی که در هفته‌های مختلف در لیگ برتر با هم بازی می‌کنند، در رقابت‌های امیدها نیز با هم بازی کنند. این یک اتفاق خیلی ساده است که کمک زیادی به پویایی رده‌های سنی و همچنین رشد و توسعه تیم‌های اصلی می‌کند. فدراسیون باید باشگاه‌ها را موظف کند که این همه هزینه می‌کنند مثلا یک درصد آن را هم برای امیدهای خود برای حضور در بازی‌های لیگ کشوری هزینه کنند. وقتی موظف کنند باید این امر اتفاق بیفتد و وقتی هم این امر محقق شود و تیم‌ها آن را انجام بدهند به رشد و پیشرفت فوتبال کشور بیش از گذشته کمک می‌شود. در این زمینه خیلی برنامه‌ریزی‌های خوبی می‌شود کرد که موجبات گسترش و پویایی رده‌های سنی را فراهم کرده و به تیم بزرگسالان هم کمک می‌کند. کشف استعداد‌ها نیز در دستورکار قرار می‌گیرد و باشگاه‌ها موظف می‌شوند به تیم‌های امید خود رسیدگی کنند.

اولویت‌تان از حضور در آکادمی استقلال و تیم امید، قهرمانی و کسب عنوان است یا تزریق نیروهای جوان به تیم بزرگسالان؟
صددرصد اگر من دنبال نتیجه بودم این کار را نمی‌کردم که بخواهم یک تیم را به دو رقابت اعزام کنم. می‌دانستم کار خیلی سخت می‌شود و شاید نتیجه نگیریم. به‌دنبال این بودم که بتوانیم استعدادهای بیشتری را کشف و در سطح کشوری به فوتبال باشگاه و کشورمان کمک کنیم. در فوتبال پایه اصلا نتیجه‌گیری معنایی ندارد. به سرمربیان تیم‌های دیگر رده‌های سنی ازجمله سیاوش، سبو و امین گفتم که درپی نتیجه نباشند و در این زمینه به‌دنبال آن باشیم که بتوانیم بازیکنان باکیفیت‌تری را پرورش بدهیم و در این زمینه به تیم اصلی استقلال کمک کنیم تا نیروهای موثری را تزریق و باشگاه را خودکفا کنیم.

برای سال جدید چند نفر توانایی و قابلیت حضور در تیم بزرگسالان استقلال را دارند؟
بازیکنانی مانند سعیدفر، تسلیمی، رضایی و... در این مدت به تیم بزرگسالان اضافه شده‌اند اما امسال چون ما درگیر دو رقابت و دو تورنمنت بودیم و خودمان به همه نیروهایی که بودند، نیاز داشتیم کمتر بازیکنان ما به تمرینات تیم بزرگسالان رفتند. ما در مضیقه بودیم و حتی نفر کم هم داشتیم اما با برنامه‌ریزی‌ای که کرده‌ایم و با صحبت‌هایی که با فرهاد مجیدی داشته‌ایم، قرار است در ادامه اتفاقات بهتری در این زمینه بیفتد. در هر صورت با مجیدی که صحبت می‌کنم می‌بینم او چقدر به نیروهای جوان علاقه‌مند است و دوست دارد آنها را از نزدیک ببیند. برنامه‌ریزی کرده‌ایم که در آینده 6-5 بازیکن را که کیفیت خیلی خوبی دارند و در سطح تیم بزرگسالان هستند برای فصل آینده به تمرینات این تیم بفرستیم و در بازی‌های امید هم از آنها استفاده کنیم.

به بازی استقلال و پدیده برسیم. این برد به نظر خیلی روحیه‌بخش بود و 3 امتیاز آن می‌تواند به قهرمانی استقلال خیلی کمک کند.
بله، مساوی پرسپولیس در اصفهان باعث شد کار استقلال در تهران مشکل شود و به تیم فشار آورد. حضور هواداران هم به حساسیت‌های بازی اضافه کرد اما در همین فشار هم استقلال خوب و منطقی بازی کرد و فرصت خاصی را به حریف مشهدی نداد. در این دیدار بچه‌ها بالاخره مزد صبر و بازی منطقی خود را گرفتند. خیلی مهم بود که در چنین شرایطی احساسی بازی نکردیم. تا دقیقه 88 یک بازی کاملا منطقی و به دور از احساس را دیدیم تا جایی که تیم سوار بازی بود و خدا را شکر 3 امتیاز خیلی شیرین را هم کسب کردیم.

با نتایج هفته بیست‌وششم تا چه اندازه به قهرمانی استقلال امیدوار شدید؟
زود است درباره قهرمانی صحبت کنیم، چون بازی با فولاد خیلی مشکل است. ان‌شاءالله بتوانیم از پس این دیدار سخت در اهواز بربیایم و با امتیاز برگردیم. همان‌طور که در بازی با سپاهان گفتم امتیاز گرفتن خیلی مهم است برای بازی با فولاد هم معتقدم که حتی تک‌امتیاز این دیدار می‌تواند به قهرمانی استقلال خیلی کمک کند.

به نظر می‌رسد مهاجمان استقلال در این روزها فشار زیادی را از بابت انتقادها تحمل می‌کنند.
درباره ارسلان به‌صورت مصداقی عقیده دارم که خیلی دفاع حریف را اذیت کرد و خیلی خوب توانست از پس وظایفی برآید که مجیدی به وی داده بود. کار یک مهاجم فقط گلزنی نیست و او به‌خوبی از پس کارهایی که از وی خواسته بودند، برآمده و ان‌شاءالله هفته‌های آینده هم بتوانند به همین خوبی جلوی رقبا بازی کنند. درباره فشاری که از آن صحبت می‌کنید، من تعجب می‌کنم، چون در شرایطی که همه‌چیز تیم اوکی است و در صدر قرار دارد به نظرم مهاجمان باید راحت‌تر کار کنند، چون فشار برای زمانی است که تیم نتیجه نمی‌گیرد، در غیر این صورت درک نمی‌کنم که برای چه باید روی آنها فشار باشد.

چقدر برای سرمربیگری استقلال در آینده برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری کرده‌اید؟
دوست دارم در هر پست و سمتی که در استقلال هستم، کمک حال باشم؛ چه به‌عنوان هوادار و چه به‌عنوان کسی که به او هر مسئولیتی را می‌دهند تا خدمتگزار این باشگاه است. برای من همین موضوع مهم است و هدفم فقط این است.

بحث سند ورزشگاه امام رضا(ع) به کجا رسید؟
این ورزشگاه برای شهرداری است و اگر این اتفاق که از آن صحبت کردید محقق شود بسیار عالی است. درحال‌حاضر ورزشگاه امام رضا(ع) را به کنفدراسیون آسیا معرفی کرده‌ایم و این درحالی است که این ورزشگاه هیچ‌چیزی کم ندارد و همه امکاناتی را که یک آکادمی فوتبال باید داشته باشد، دارد. زیرساخت‌های حرفه‌ای در این ورزشگاه مهیاست و ما امیدواریم که سند آن به اسم استقلال بخورد. در هر صورت باشگاهی مانند استقلال به یک آکادمی که زیرساخت‌های حرفه‌ای داشته باشد، خیلی نیاز دارد و با وجود این ورزشگاه الان از این موضوع بی‌نیاز هستیم. اگر دولت و شهرداری لطف کنند و این ورزشگاه را به‌نام استقلال کنند، اتفاق بزرگی خواهد بود.