نگار ابراهیمی، خبرنگار: بعد از حذف استقلال از مسابقات جام‌حذفی، بازی‌های لیگ برتر در شش هفته پایانی حساسیت دوچندانی پیدا کرده و در این بین تنش‌های به‌وجودآمده بین فرهاد مجیدی و علی خسروی و برخی کنایه‌ها مثل صحبت‌های مظاهری می‌تواند استقلال را درگیر حاشیه کند، هرچند مجیدی در اقدامی جالب سیاست سکوت را درپیش گرفته است. همبازی سابق مجیدی و عضو تیم ملی ایران در جام‌جهانی 1998 هم معتقد است سرمربی آبی‌ها باید در این هفته‌های حساس باقی‌مانده دنبال آرامش باشد. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با علی لطیفی را در ادامه می‌خوانید.

وضعیت این روزهای استقلال را به‌خصوص بعد از باخت به نساجی مازندران در جام‌حذفی چطور می‌بینید؟
بعد از باخت و حذف پرسپولیس از جام‌حذفی، بهترین اتفاق برای استقلال قهرمانی در این جام بود، زیرا همه مدعیان کنار رفته بودند. اگر استقلال تمرکز کافی داشت و برنده‌ دیدار با نساجی می‌شد می‌توانست دبل قهرمانی کند اما بعد از این باخت اگر حواشی پیرامون استقلال ادامه داشته باشد و دامنگیر مجیدی، مدیریت و بازیکنان شود احتمال اینکه لیگ را از دست بدهند نیز وجود دارد، زیرا پرسپولیس هم تنها عنوانی که می‌تواند کسب کند تا هوادارانش راضی باشند همین قهرمانی لیگ برتر است و با توجه به باقی ماندن 6 بازی، ممکن است هر اتفاقی بیفتد.

ترکیب استقلال و استفاده از بعضی نفرات ذخیره در بازی با نساجی با انتقادهایی همراه شد. نظر شما چیست؟
من در این زمینه با مجیدی موافق هستم. با توجه به اینکه بازیکنان ایرانی حرفه‌ای نبوده و تغذیه و استراحت مناسبی ندارند، وقتی تیمی مثل استقلال در دو یا سه جبهه می‌جنگد نیاز به نیمکت قوی و مطمئنی دارد تا هنگام فشردگی مسابقات به یک‌سری از بازیکنان استراحت داده و فرصت ریکاوری داشته باشند. ضمن اینکه بازیکنان نیمکت‌نشین استقلال تفاوت چندانی با بازیکنان اصلی ندارند. مشکلی که استقلال در کلیت مسابقات دارد تغییرات بیش از حد در ترکیب تیمش است. شما اگر باشگاه‌های معتبر دنیا مانند منچسترسیتی، بارسلونا و... را نگاه کنید در هر بازی درنهایت یک تغییر در ترکیب خود دارند اما متاسفانه در فوتبال ما این امر رعایت نمی‌شود.

چالش مجیدی با علی خسروی هم یکی از حواشی اخیر استقلال بود.
مجیدی برای سومین‌بار روی نیمکت استقلال نشسته و دیگر مربی بی‌تجربه‌ای نیست. دو فصل پیش به‌دلیل اختلاف با سعادتمند، حواشی زیادی را چند روز مانده به فینال جام‌حذفی وارد تیم کرد و همین امر باعث شد فینال را به‌دلیل عدم تمرکز بازیکنانش در همان نیمه‌ اول از دست بدهد. حالا مجیدی یک مربی باتجربه است. او نباید آن حرف‌ها را می‌زد، زیرا درحال‌حاضر اولین چیزی که تیمش برای قهرمانی به آن نیاز دارد، آرامش است و باید حواشی را از تیمش دور کند. اعتقادم این است فرهاد در این مورد اشتباه کرد. البته به نکته مهمی اشاره کنم که طی پنج سال گذشته درحقیقت استقلال یکی از قربانیان اصلی داوری بوده است. نمی‌گویم داورها به عمد مرتکب این اشتباهات شده‌اند اما به هر دلیلی این اشتباهات یقه‌ استقلال را گرفته است. فرقی هم ندارد چه کسی روی نیمکت استقلال بوده است تمام سرمربیان سال‌های اخیر و همچنین هواداران به‌کرات از قضاوت‌ها ناراضی بوده‌اند و شاید همین مساله روی فرهاد تاثیر گذاشته که آن حرف‌ها را بزند. در کل کار مناسبی نبود و هم مجیدی و جامعه فوتبال و هم علی خسروی و جامعه داوری آسیب دیدند اما بیشتر از همه به ضرر مجیدی شد، زیرا این حواشی وارد تیمش شد. فرهاد و مدیریت باشگاه باید هر کاری کنند تا آرامش را به تیم تزریق کنند، زیرا این حواشی می‌تواند کمر تیم را بشکند.

در فضای مجازی از سکوت پیشکسوتان استقلال در قبال مواضع جنجالی داوران علیه مجیدی انتقاداتی صورت گرفته است. نظر شما در این مورد چیست؟
بحث اتهام‌زنی مطرح است و پیشکسوتان نمی‌توانند کاری انجام بدهند. یا منِ پیشکسوت باید بگویم مجیدی درست می‌گوید یا منِ هوادار یا پیشکسوت بگویم خسروی درست می‌گوید و چون ما خبر نداریم نمی‌توانیم قضاوت کنیم. بحث قضاوت است و هواداران عزیز باید بدانند اصول انسانی هم این را می‌گوید که منِ هوادار یا پیشکسوت ابتدا باید ببینم آیا اتهامی که طرفین به یکدیگر زده‌اند، واقعیت دارد یا خیر. در هیچ‌کدام از اتهاماتی که طرفین به یکدیگر زده‌اند من حضور نداشته‌ام که بخواهم قضاوت یا جانبداری کنم پس بهترین راه‌حل در اینجا سکوت است. تنها کاری که به‌عنوان پیشکسوت می‌توانم انجام بدهم این است که از مجیدی به‌عنوان دوست عزیزم خواهش کنم به‌خاطر استقلال و خودش فعلا به این دعواها پایان دهد. چون اولین هدف مجیدی، هواداران و پیشکسوتان، قهرمانی استقلال است.

پیش‌بینی شما از ادامه لیگ چیست؟ درنهایت استقلال قهرمان لیگ خواهد شد یا پرسپولیس؟
استقلال مدعی اصلی است ولی فراموش نکنیم درحال‌حاضر فقط پرسپولیس مدعی نیست بلکه سپاهان هم روی کاغذ شانس قهرمانی دارد. اگر سپاهانی‌‌ها در عرصه لیگ قهرمانان آسیا موفق به صعود شوند، آن‌وقت به لحاظ روانی شرایط ایده‌آلی پیدا خواهند کرد و می‌توانند هم در لیگ نتایج درخشانی بگیرند و هم اینکه تبدیل به حریف خطرناکی برای استقلال شوند. پیش‌بینی بسیار دشوار است اما ظاهر امر این است که استقلال مدعی شماره یک قهرمانی است و پرسپولیس با ۶ امتیاز کمتر مدعی شماره ۲ و سپاهان نیز مدعی شماره ۳. من همیشه هفته پنجم ششم نظر می‌دهم و برخلاف دفعات قبل که معمولا پیش‌بینی‌هایم درست بود اما این فصل پیش‌بینی‌ام درست درنیامد چون باورم این بود که سپاهان مدعی شماره‌ یک قهرمانی خواهد بود. به باور من فوتبال مالکانه‌ سپاهان بهترین فوتبال در سطح لیگ ایران بود و الان هم به همین شکل است و اگر این تیم امتیازات مهمی را از دست داد، نه براساس توان تیمی بلکه براساس اشتباهات فردی و ساختار نسبتا ضعیف دفاعی بوده است و موقعیت‌های زیادی که در بازی‌های مختلف از دست داد، باعث شد سپاهان در این جایگاه قرار بگیرد. وگرنه از نظر فوتبالی سپاهان بهترین تیم لیگ ایران بوده و هست و با کارهای ترکیبی و خلق موقعیت‌های فراوان، بازی‌های جذابی به نمایش می‌گذارد. نویدکیا پسر بسیار خوبی است و مطمئنم که می‌تواند در اصفهان موفق باشد چون سپاهان یک تیم حرفه‌ای است که تمام شرایط را برای موفقیت یک سرمربی فراهم می‌کند ولی تا اینجای کار بدشانس بوده است. بااین‌حال اگر استقلال بتواند حتی ۱۰ امتیاز در 6 بازی باقی‌مانده بگیرد احتمال قهرمانی‌اش بسیار زیاد است، چون پرسپولیس بازی‌های سختی درپیش دارد و 6 امتیاز هم از استقلال عقب است. مگر آنکه اتفاقات عجیب‌وغریبی رخ دهد که به‌کرات در فصول گذشته چه در فوتبال ایران چه فوتبال دنیا چنین مواردی را دیده‌ایم که همین امر فوتبال را جذاب می‌کند.

درباره قرعه ایران در جام‌جهانی چه نظری دارید؟
دو تفکر وجود دارد، بخشی عقیده دارند ما در گروه ساده‌ای قرار گرفته‌ایم و بخشی دیگر می‌گویند قرعه‌ ایران سخت است. بدون تردید تیم انگلیس مدعی شماره یک این گروه است. انگلیس فعلی با انگلیسی که در دهه‌‌های گذشته می‌شناختیم، تفاوت بسیار عمده‌ای دارد. در گذشته فوتبال آنها، ارسال از جناحین و سریع رسیدن به دروازه‌‌ حریفان بود که به سبک فوتبال انگلیسی هم معروف است. اواخر دهه ۸۰ و اوائل دهه ۹۰ یعنی پس از جام‌جهانی ۹۰ فوتبال انگلیس شروع به پوست‌اندازی کرد و آن غرور بیجا را کنار گذاشتند و شروع به جذب مربیان کارکشته‌ خارجی کردند و با حضور مربیان بزرگی چون الکس فرگوسن که البته بریتانیایی بود، آرسن ونگر، فابیو کاپلو، اریکسون و بعدتر مربیانی چون کلوپ، توخل و گوآردیولا، سبک و فلسفه‌ فوتبال انگلستان از ارسال و بازی مستقیم به فوتبال مالکانه تغییر کرد و خلاقیت و نبوغ در فوتبال‌شان بیشتر شد. یعنی سبک فیزیکی فوتبال انگلیس آرام‌آرام به فوتبال زیبا و مالکانه تغییر کرد و باعث پرورش استعدادهای بسیار بزرگی شد که امروز در فوتبال این کشور می‌بینیم. انگلیس جزء کشورهایی است که می‌تواند همزمان چند تیم ملی داشته باشد که هرگز در تاریخ فوتبال انگلیس چنین چیزی را ندیده بودیم. رقیب دیگر ما از بین ولز، اسکاتلند و اوکراین خواهد بود. چون هنوز فوتبال ولز یا اسکاتلند برگرفته از همان سبک و سیاق فوتبال قدیم انگلستان و بازی مستقیم هستند پس فوتبال پرگل و جذابی ارائه نمی‌دهند. از این‌جهت خوش‌شانس هستیم که می‌دانیم مقابل تیم‌هایی قرار می‌گیریم که سبک فوتبال‌شان به این‌صورت است و زیاد نمی‌توانند به لحاظ فوتبال مالکانه به تیم ایران فشار بیاورند به جز تیم ملی انگلستان که همان‌گونه که گفتم تغییر کرده است. آمریکا اما رقیب خطرناکی است. یک‌بار ما در سال ۱۹۹۸ که من نیز عضوی از آن تیم ایران بودم، این افتخار را داشتیم تا این تیم را شکست دهیم. این خود مورد بسیار مهمی است و این پیروزی افتخار فوتبال ایران و آسیا بود و به گفته‌ رسانه‌ها برد قرن محسوب می‌شد. آمریکایی‌ها انگیزه‌ زیادی دارند تا مقابل ما قرار بگیرند و بازیکنان خوبی هم دارند. تجربه‌ تیم ملی آمریکا در عرصه‌ جام‌جهانی از تیم ما بیشتر است و آنها بیشتر به جام‌جهانی رفته‌اند و بازیکنان‌شان معمولا در فوتبال اروپا حضور دارند‌. من قرعه ایران را قرعه‌ای بینابین لحاظ می‌کنم چون هم می‌توانم بگویم سخت است و هم آسان.

تیم ما شانس صعود به مرحله حذفی را دارد؟
خوشبختانه درحال‌حاضر بسیاری از بازیکنان ایرانی در تیم‌های اروپایی صاحب تجربه هستند. در جام‌جهانی ۹۸ ما تنها سه بازیکن در لیگ‌ اروپا داشتیم. بعد از جام‌‌جهانی بود که ما به تیم‌های کشورهایی مثل آلمان، یونان یا بعدها ایتالیا و اتریش(مثل خودم) رفتیم و صاحب تجربه شدیم اما حالا خوشبختانه ۲۰ بازیکن ما لژیونر هستند و اکثر در فوتبال اروپا مشغول بازی هستند و تجربه و اعتمادبه‌نفس بیشتری نسبت به ما دارند. شاید خلاقیت این تیم نسبت به تیم سال ۹۸ پایین‌تر باشد اما ما آن زمان تصور می‌کردیم بازیکنان تیم مقابل از کره‌ دیگری آمده‌اند و وقتی با آنها بازی کردیم متوجه شدیم تفاوت چندانی با ما ندارند. فکر می‌کنم ایران شانس این را دارد که به‌عنوان تیم دوم صعود کند و این احتمال هم وجود دارد که ما هیچ بردی را به دست نیاوریم و چهارم جدول شویم، فعلا خیلی با قاطعیت نمی‌شود در این مورد نظر داد.

نظر شما درباره اسکوچیچ چیست؟ آیا تیم ملی در جام‌جهانی به مربی بزرگ‌تری نیاز دارد یا باید با اسکوچیچ ادامه بدهیم؟
همیشه تغییرات از زمزمه‌ها به وجود می‌آیند. مدتی است که زمزمه حضور یک مربی بزرگ در فوتبال ما به گوش می‌رسد. اسکوچیچ به‌دلیل شناختی که از فوتبال ایران داشت در آن زمان گزینه‌ بسیار مناسبی بود. آمد و با وجود بازیکنان بزرگ توانست کمک‌حال تیم ملی شود ولی بدون تعارف مربی بزرگی در سطح فوتبال دنیا نیست و نیمکت ما به نسبت سه تیم دیگر گروه، اسم کوچک‌تری دارد حتی از آمریکا که مربی‌اش بومی است، مربی دست‌پایین‌تری روی نیمکت داریم. در کل باید فدراسیون فوتبال ببیند آیا تا پاییز که شروع جام‌جهانی است مربی خارجی می‌تواند تیم ملی را کنار هم به بهترین شرایط برساند یا خیر. واقعیت امر این است که اسکوچیچ بیشتر از تیم ملی ایران سود کرده است، زیرا نام بزرگی در فوتبال دنیا نبود و حضور او روی نیمکت تیم ملی ایران و جایگزین شدن با مربی نامداری مانند کی‌روش خیلی به نفع او شد. در کل اگر بخواهیم کارنامه اسکوچیچ را ببینیم در مقدماتی جام‌جهانی کارنامه‌ قابل‌قبولی است اما اسکوچیچ از برکنار شدن ترسیده و اگر دقت کنید برای حفظ خود می‌گوید ما تیم ملی انگلیس را می‌بریم. او فقط می‌خواهد وارد جام‌جهانی شود و اعتقادم این است عدم اعتمادبه‌نفس در او باعث زدن این حرف شده، زیرا تصورش این است که احتمال تغییرش وجود دارد و این مصاحبه را انجام داده برای اینکه به جامعه امید بدهد و مردم را با خود همراه کند.