مدیریت هزینه‌ها همواره از دغدغه‌های کسب‌وکارهای امروزی بوده و هزینه‌های نیروی کار یکی از فاکتورهای اصلی در تعیین بهای تمام‌شده محصولات و خدمات است. کسب‌وکارهای خانگی از بسترهایی بوده که بیش‌ازپیش درحال گسترش است و در ایام همه‌گیری ویروس کرونا استقبال از این نوع کسب‌وکار، به‌شدت افزایش‌یافته است. فردی را فرض کنید که به‌طورمعمول باید 8 ساعت در روز کار کند و 2 ساعت نیز در ترافیک‌های سنگین شهری در کلانشهرها را صرف رفت‌وآمد کند و علاوه‌بر ایجاد هزینه‌های رفت‌وآمد، راندمان کاری را نیز کاهش می‌دهد، به‌طوری‌که در ساعات پایانی روز و روزهای پایانی هفته این خستگی به‌طور ملموسی در اثربخشی موثر است. با نگاهی به اقتصاد چین و شعار «هر خانه یک کارخانه» می‌توان دریافت که فرد در همان خانه‌ای که می‌خوابد، حمام می‌کند، پخت‌وپز می‌کند، به تولید و کار نیز می‌پردازد و هزینه‌های ناشی از رفت‌وآمد، استهلاک خودرو و... نزدیک به صفر می‌رسد. ضمن اینکه فرد اوقات بیشتری را در کنار خانواده خود می‌گذراند و چه‌بسا از کمک آنها نیز در انجام امور بهره‌مند می‌شود. به‌طور حتم در این شیوه فرد به‌غیر از ساعت‌های بیشتر در اختیار بابت کار، راندمان و کارایی بالاتری را نیز دارد؛ چراکه بعد از چند ساعت کار امکان استراحت دارد و به‌نوعی مدیریت زمان نیز در دستان فرد شاغل است. در بیشتر کشورها و فرهنگ‌های سنتی و مذهبی نیز این شیوه کاری و نگاه ویژه به کسب‌وکار خانگی فرصتی طلایی را برای اشتغال زنان فراهم آورده، به‌طوری‌که کمترین آسیب متوجه بنیان خانواده و فرزندان باشد. امروزه بسیاری از کسب‌وکارهای حوزه تولید یا خدمات به استخدام کارکنان به‌صورت دورکار روی آورده‌اند و به‌نوعی از بستر کسب‌وکار خانگی برای کاهش هزینه‌های خود استفاده می‌کنند. به‌طور مثال می‌توان به رستوران‌ها، مراکز خدمات پشتیبانی تلفنی، بسته‌بندی محصولات و... در این باب اشاره کرد. البته این نوع از کسب‌وکارها آسیب‌هایی نیز دارند که ازجمله آنها می‌توان به اختلالات ناشی از دوری از جامعه، تربیت فرزندان، اختلافات خانوادگی احتمالی، اعتراض همسایگان و... اشاره کرد که البته در تحلیل هزینه/فایده باید اذعان داشت که مزایای این نوع از کسب‌وکارها از معایب آن بسیار بیشتر بوده و به‌طور حتم شرایط ویژه‌ای را برای مدیریت هزینه‌ها در کسب‌وکارها ایجاد می‌کند. البته در بخش نظارتی این کسب‌وکارها با مشکلاتی روبه‌رو هستند. به‌ویژه در حوزه فعالیت‌های مرتبط با بخش سلامت و مواد غذایی می‌توانند خطراتی را برای مصرف‌کنندگان محصولات ایجاد کنند که ایجاد بستری مناسب جهت اخذ مجوز و برخورداری از بیمه می‌تواند زمینه‌ساز ایجاد فضایی ایمن حاکم بر این کسب‌وکارها شود و زمینه گسترش این کسب‌وکارها با نظارت دولت را فراهم آورد. یکی از کلیدی‌ترین نکات در باب اشتغال در این کسب‌وکارها تیپ شخصیتی افراد است که به‌طور حتم افراد برون‌گرا با مشکلات بیشتری نسبت به افراد درون‌گرا مواجه می‌شوند.
در پایان می‌توان این‌گونه بیان کرد که خواسته یا ناخواسته تسهیل‌گرهایی چون کرونا و زندگی در کلانشهرها، بستر بیشتری را برای این نوع کسب‌وکارها ایجاد می‌کند و فضای رقابتی حاکم بر بازار، این بستر را تقویت خواهد کرد.