مصوبات استانی دولت سیزدهم به‌لحاظ اجرایی در چه مرحله‌ای قرار دارد؟

با توجه به اینکه آقای رئیسی نمی‌خواست زمان را از دست دهد، مقدمات قبل از سفر درجهت آن چیزی که باید از نظر عمران و آبادانی و برنامه مشخص سفر صورت نگرفت. انتظار مردم استان سیستان‌وبلوچستان بر این بود که ایشان را در کلیه شهرهای استان ملاقات کنند که این امر به‌دلیل کمبود وقت میسر نشد. گستردگی استان نیز یکی از موانع بود. ازجمله یکی از مکان‌هایی که شاید از همه شهرهای استان محروم‌‌تر در تمام زمینه‌ها باشد، حوزه انتخابیه من که 4شهرستان سراوان، سیبسوران، مهرستان و گلشن است. جمعیت این حوزه 500هزار نفر است و تقریبا 35هزار کیلومتر وسعت دارد. این وسعت در حد دو استان است، اما چون این منطقه در مسیر توسعه‌ای که از جاده زاهدان-ایرانشهر و چابهار می‌گذرد نیست و در دل پاکستان فرورفتگی دارد، سفر مسئولان به این شهر کمتر انجام شده است و پایین‌ترین شاخص‌های کشور را داشته و راه‌های روستایی غیرقابل تردد دارد. جاده اصلی خاش به سراوان با روزانه 50هزار تردد، جاده روستایی درجه دو و سه است. میزان ترددی که در حوزه انتخابیه من انجام می‌شود قریب 600-500هزار تردد در شهرهای کل حوزه انتخابیه بوده و آماری است که من به‌عنوان پزشک از بیمارستان سراوان دارم این است که در سال97 تصادفات منجر به مرگ یا معلولیت 4هزار مورد بوده است. 7درصد تصادفات در سطح کشور برای این حوزه است.

میزان بهره‌وری از آب آشامیدنی در این حوزه 20 درصد است

آقای رئیسی که تشریف آوردند، هماهنگی کاملی نشده بود تا هر نماینده منطقه درخصوص حوزه انتخابیه خود بیان مطلب کند. به‌دنبال سفر ایشان جلساتی برگزار شد، خوشبختانه مصوبات زیادی را گذراندیم و اقداماتی را شاهد هستیم. انتقال آب از خلیج‌فارس به کلیه شهرهای استان سیستان‌وبلوچستان و در ادامه به خراسان‌جنوبی و خراسان‌رضوی کار فوق‌العاده ارزشمندی است که امیدواریم زودتر به ثمر بنشیند.

این طرح تا چه حدی جلو رفته است؟

این طرح با فوریت به مجلس آمده و با عنایتی که نمایندگان مجلس شورای اسلامی دارند بالای 200رای مثبت آورد و تصویب شد و در شورای نگهبان اصلاحاتی انجام شد و الان آقای رئیس‌جمهور دستور اجرایی‌شدن آن را داد که به اجرا برسد. خوشبختانه الان حالت اجرایی پیدا کرده است.

به مرحله اجرا رسیده است؟

آقای رئیس‌جمهور دستور اجرا را دادند و برابر آن هزینه می‌شود و بخش خصوصی نیز این کار را انجام می‌دهد، به‌طوری که صحبت شده قرار است در کوتاه‌ترین زمان یعنی 3-2ساله این طرح انجام شود. اگر این کار انجام شود تحول وسیعی در استان سیستان‌وبلوچستان رخ می‌دهد. مساله بعدی راه است. راه اصلی زاهدان به طرف خاش درحال دوبانده شدن است و نیازمند بودجه بیشتری است.

درخصوص شهرهای دیگر طرح‌های اساسی ما در بحث اشتغال است که روی بازارچه‌های مرزی تاکید زیادی شده و خوشبختانه 6بازارچه مرزی مورد موافقت ما و کشور پاکستان قرار گرفته است. در مرحله اول سه بازارچه مرزی و بعد سه بازارچه دیگر است که تا نیمه دوم سال جاری به بهره‌برداری می‌رسد و اشتغال مرزی را فراهم می‌کند. بحث تجارت هم وجود دارد. بحث تولید را در معادن باید پیگیری کرد. ما یکی از ثروتمندترین استان‌ها از نظر معادن کشور هستیم. در آن زمینه نیز مساعدت‌هایی ازسوی ریاست‌جمهوری شده است و امیدواریم آنچه مصوبات این سفر بود به‌بار بنشیند و ما شاهد بالا رفتن شاخص‌های استان باشیم.

برای بالا رفتن شاخص‌های استانی که 31امین استان کشور از نظر شاخص‌های بهداشتی است، 11درصد وسعت کشور را دارد، 7/3درصد جمعیت کشور را دارد، بخواهید تقسیم کنید باید این سه شاخص را درنظر بگیریم و عین این را در سایر جاهای کشور نیز اعمال کنیم، اگر بناست عدالت برقرار شود. آن زمان شما در یک فرآیند چندساله صف تعادل را خواهید دید و آن زمان اگر به روستا و مناطق محروم رسیدید جلوی مهاجرت و حاشیه‌نشینی را می‌گیرید. وقتی نگاه به مملکت و مرکز کنید به‌صورت ناخواسته و اجباری نزدیک به 40درصد بودجه مملکت را صرف تهران می‌کنید. یعنی مجبوریم این کار را بکنیم. برای اینکه این فرآیند را 30-25سال پیش به‌خوبی مدیریت نکردیم. باید برای شهرستانی در شهرستان خودش کار ایجاد کنیم و نگذاریم هیچ تفاوتی بین تهران و زاهدان از نظر امکانات رفاهی، آموزشی، بیمارستانی، هوایی و ترددی پیش بیاید.

یکی از مواردی که در استان مطرح شد، بحث نیروگاه‌های بادی و تولید انرژی بود که مورد تاکید قرار گرفت. اقدامی در این زمینه شد؟

نیروگاه‌های بادی را فقط در منطقه زابل آغاز کردند، البته کار فوق‌العاده خوبی است چون هرچقدر به طرف انرژی‌های پاک بروید ولو هزینه‌بر باشد، هرچند ابتدا خودکفایی به وجود نمی‌آورد، یک تجربه و حرکتی موثر است. در این جهت کار شده ولی فرآیندی که بتواند خودکفایی را به‌وجود بیاورد و توان ملی را ایجاد کند، هنوز ایجاد نشده است.

در کوتاه‌مدت آیا چاره‌ای اندیشیده شده است؟

در کوتاه‌مدت می‌شود با مُسکن، درد یک بیماری را کاهش داد ولی بیماری را ریشه‌کن نمی‌توان کرد. الان  مُسکن درحال تزریق است ولی در خیلی از جاهای دیگر نیز وجود دارد.