سفر معاون رئیس جمهور به نیویورک برای شرکت در نشست مقام زن

معاون رئیس جمهور و هیات همراه به منظور شرکت و ارائه سخنرانی در شصت و ششمین نشست کمیسیون مقام زن که با عنوان«دستیابی به برابری جنسیتی و توانمندسازی همه زنان و دختران در زمینه تغییر اقلیم سیاست ها و برنامه های کاهش خطرات زیست محیطی و بلایا » در مقر سازمان ملل متحد برگزار خواهد شد به نیویورک سفر کردند.

لازم به ذکر است شصت و ششمین دور از نشستهای سالیانه کمیسیون مقام زن بعد از دو سال وقفه به دلیل شیوع کرونا از ۱۴ تا ۲۵ مارس برابر با ۲۲اسفند لغایت ۵فروردین در مقر اصلی سازمان ملل متحد در نیویورک با حضور رهبران و مقامات عالی رتبه حوزهی زنان کشورها برگزار خواهد گردید.

گفتنی است کمیسیون مقام زن یکی از اولین نهادهای بین‌المللی است که ذیل شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد به منظور تصمیم گیری و سیاستگذاری برای بهبود شرایط زنان در جای جای دنیا ایجاد گردیده است. این کمیسیون اصلیترین رکن بین‌المللی است که در خصوص کلیهی مسائل مرتبط با زنان، پیشنهادات و گزارشات خود را به دبیرکل سازمان ملل متحد، ارائه کرده و در موارد ضروری برای جلوگیری یا کاستن از موارد نقض حقوق زنان اقدامات فوری صورت می دهد.

لازم به ذکر است در انتخابات اخیر این کمیسیون، با وجود همهی کارشکنی‌ها‌، شاهد موفقیت چشمگیر کشورمان در کسب ۴۳ رای از ۵۴ رای کشورهای عضو شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد بودیم. عضویت رسمی جمهوری اسلامی ایران در این نهاد تاثیرگذار ملل متحد، از سال جاری آغاز گردیده و تا 4سال ادامه خواهد داشت. این دستاورد بزرگ فرصت مغتنمی در اختیار جمهوری اسلامی ایران قرار داد تا به شکل پویا، مواضع برحق نظام در مسئله زن و خانواده را در مجامع جهانی مطرح نماید.

شایان ذکر است انتخاب عنوان فوق‌الذکر برای نشست سال جاری از آن جهت است که در دنیای امروز بلاشک تغییرات اقلیمی و بحرانهای زیست محیطی حاصل از آن، جز مهمترین مسائل تاثیرگذار بر شئون مختلف زندگی بشر از جمله سلامت، امنیت، اقتصاد، فرهنگ و... است. تغییرات اقلیمی و خطرات زیست محیطی حاصل از آن، سطح تاثیرات متفاوتی بر زندگی جوامع به ویژه زنان به عنوان گروه اجتماعی کمتر برخوردار از امکانات و فرصتها در دنیا دارد. اغلب زنان بالاخص در جوامع محرومتر متاثر از تبعیضات متعددی چون دسترسی نابرابر به سیستمهای مالی و مالکیت زمین همچنین عدم دسترسی به مراقبتهای کافی بهداشتی، آموزش کمتر همچنین حضور کمرنگتر در پستهای مدیریتی و تصمیمگیری می‌باشد.

مسائل مورد اشاره، جهانیان را بر آن داشت تا با تأسی به دیدگاه‌های صلح‌طلبانه‌تر زنان و تجربیات جهانی بسیار گسترده‌تر ایشان در عرصه حمایت و حفاظت از محیط زیست، نقش کلیدی مغفول مانده زنان در مدیریت، حفاظت و استفاده از منابع طبیعی و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای را از طریق توانمندسازی زنان در روند سیاست‌گذاری‌های کلان تقیینی و اجرایی کشورها احیا نمایند. به آن امید که شاهد موفقیت بیشتری در مبارزهی روزافزون همگانی با تغییرات اقلیمی و طبیعی، در دنیا باشیم.