این فوتبال را دست نامادری‌اش نمی‌سپارم

به گزارش «فرهیختگان»، امیر قلعه‌نویی، سرمربی گل‌گهر که بعد از شکست تیمش مقابل استقلال حاضر به انجام مصاحبه نشد، روز گذشته در واکنش به حواشی به‌وجود آمده پستی در صفحه رسمی خود در اینستاگرام منتشر کرد و به اتفاقات این بازی جنجالی واکنش نشان داد.

وی نوشت: «تازه از قطر به ایران آمده بودم و خانه‌ای جز استقلال برای خود نمی‌دیدم؛ بهتر از این نمی‌شد، اما در اولین بازی بدترین اتفاق افتاد. پنالتی را در فینال جام حذفی برابر رقیب دیرینه از دست دادم و این اولین اشتباه بزرگ من در استقلال بود. همان‌جا روی سکوها مردمی را دیدم که باوجود شکستی نه‌چندان منصفانه دست از تشویق ما برنداشتند تا پایه‌های یکی از بزرگ‌ترین تیم‌های تاریخ کشور محکم شود. آن روز  فهمیدم در این خانه ماندن بدون عشق و مسئولیت‌پذیری ممکن نیست، پس ماندم، ادامه دادم و چنان همراه رفقایم جنگیدیم که ستاره دوم را درکنار پدر استقلال جشن گرفتیم. البته آن افتخار آنقدر بدخواه و بخیل ساخته بود که استقلال بزرگ را به‌خاطر یک قانون عجیب و یکباره به پایین‌ترین سطح فوتبال ایران بفرستد. اگر عشق نبود من و خیلی از دوستانم آن روزها را دوام نمی‌آوردیم، اما ماندیم، ادامه دادیم و پس از ثبت رکوردها و موفقیت‌های گوناگون کفش‌ها را به دیوار خانه آویزان کردیم. دوران مربیگری برای استقلال هم پس از آزمون و خطا و کسب تجربه در تیم‌های دیگر از راه رسید، البته از آن دوران خوش سهمی برای خودم قائل نیستم و آن را حاصل لطف خدا و حمایت هوادار و حضور بازیکنان ممتازی می‌دانم که با آنها کار کرده‌ام. شکی نیست که استقلال همیشه تکه‌ای از وجود من است، اما قاعده فوتبال به‌جز چند استثنا حضور همیشگی در یک باشگاه نیست و رودررویی‌ها اجتناب‌ناپذیر است، گرچه یاد خانه همیشه گوشه قلب ماست که البته هر تیم معتبر و خوشنامی را هم که در دست گرفتم بحران‌زده بود و در وضعیت ناخوش که تاریخ گواه است. دیروز و در بازی تیمم که به‌همت مدیران خوب و بچه‌های شریف و متعهدش به تیمی قابل‌احترام و مدعی تبدیل شده، اتفاقاتی افتاد که برایم تازه نبود، اما مگر‌ می‌شود به این درد عادت کرد؟ فقط کاش پای بعضی نکات وسط نبود که بشود راحت‌تر و بدون سوءتفاهم و قضاوت صحبت کرد. من  آدمی نیستم که فوتبال را به نامادری‌اش بسپارم و تا روزی که هستم برای سربلندی تیمی که در آن مسئولیت دارم و با بی‌عدالتی برای رسیدن به فوتبال پاک می‌جنگم. همان‌گونه که در استقلال، سپاهان و تراکتور جنگیدم. خیلی از آن روزها نگذشته تا فراموش شوند و حقیقت را وارونه کنند. من به مبارزه برای تیمم و موفقیت آن ادامه خواهم داد، اما یادتان باشد گل‌گهر فقط قلعه‌نویی نیست. این یک باشگاه واقعی با مدیران سالم، هواداران وفادار و بازیکنان شایسته‌ای است که دست‌شان را از آنچه که شایسته‌اش بودند دور کرده‌اید. یاحق.»