نسیم شیرازی، خبرنگار: اعضای تیم ملی فوتبال دختران ایران مدتی است که بعد از اولین تجربه حضورشان در جام ملت‌های آسیا به خانه برگشته‌اند و فرصت فکر درباره آنچه در هند گذرانده‌اند را هم پیدا کرده‌اند. به‌خصوص برای سمانه چهکندی و سه بازیکن دیگر تیم ملی ایران که قبل از آخرین بازی‌شان در این رقابت‌ها با شوک مثبت شدن تست کرونای‌شان هم دست‌وپنجه نرم کردند این فرصت خوبی برای بهتر شدن حال روحی و جسمی‌شان بود. هرچند دختران ایران شگفتی‌سازی‌شان را کامل نکردند ولی قدم‌های پرقدرت‌شان برای خلق شگفتی هیچ‌وقت از ذهن فوتبالی‌ها و آنهایی که پیگیر ورزش دختران‌مان هستند، بیرون نخواهد رفت. دریبل کردند، دویدند، پریدند، تکل کردند، شیرجه زدند و سنگ‌تمام گذاشتند تا شاید با همدلی، قدرت و شور و شوق و انرژی مثبت‌شان حریف تجربه و برتری واضح حریفان‌شان شوند ولی همه خوب می‌دانند که همه چیز روحیه و جانانه جنگیدن نیست، همان‌طور که همه خوب می‌دانند همین بالا بودن روحیه و با تمام وجود توپ را به حرکت درآوردن دختران‌مان هم به خاطر همان اندک حمایتی است که برای اولین بار تجربه‌اش کردند و چقدر شایسته نشان دادند که لایق این حمایت و البته حمایت چندین برابری‌اش هستند. سمانه چهکندی، هافبک تیم ملی کشورمان یکی از آن بازیکنان بود که دو بازی را فیکس برای تیم ملی ایران به میدان رفت ولی بازی سوم به خاطر مثبت شدن تست کرونایش جای خالی‌اش در زمین دیده می‌شد. هرچند او با دلنوشته‌ای برای هم‌تیمی‌هایش در روزهای قرنطینه قلبش را میان زمین در ساق‌های دختران تیم ملی جا گذاشته بود ولی نتوانست تیم را در آخرین و حساس‌ترین بازی همراهی کند تا حالا هم وقتی از آن روزها حرف می‌زند بغض و سکوت ‌کند. سمانه چهکندی در گفت‌وگو با «فرهیختگان» از جام ملت‌هایی گفت که حداقل برای او خاطره بدی را به یادگار گذاشت ولی او را قوی‌تر کرد. صحبت‌های این بازیکن ملی‌پوش را در ادامه می‌خوانید.

از جام ملت‌ها بگو، همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد دو بازی اول را فیکس برای تیم میدان رفتی.

با تشخیص کادر فنی و سرمربی دو بازی اول را فیکس بازی کردم و تمام تلاشم را برای اجرای تاکتیک‌ها و تکنیک‌هایی که سرمربی از من خواسته بود انجام دادم تا بتوانم بهترین‌ها را در زمین به نمایش بگذارم. همان‌طور که می‌دانید اولین حضورمان در جام ملت‌های آسیا بود و سطح مسابقات خیلی بالا بود، تیم‌ها و بازیکنان در جام ملت‌ها تجربه زیادی داشتند و جدا از همه اینها باید بگویم ما بازی‌های تدارکاتی نداشتیم و اگر بازی‌های تدارکاتی داشتیم به‌طور حتم عملکرد خیلی بهتری را به نمایش می‌گذاشتیم ولی خب با تمام سختی‌ها ما پرتلاش و با تمام وجودمان در جام ملت‌ها ظاهر شدیم.

بازی سوم تیمت را به خاطر کرونا از دست دادی، اول از حال جسمی الانت بگو و اینکه فکر می‌کردی نتیجه با چین‌تایپه چنین رقم بخورد؟

الان خدا را شکر خیلی خوبم و خودم را برای مسابقات لیگ آماده می‌کنم. وقتی تستم مثبت شد به خاطر اینکه نمی‌توانستم تیمم را در شرایط خیلی سخت در مقابل بازی حساس و سرنوشت‌ساز که می‌توانست ما را به جام‌جهانی نزدیک‌تر کند، همراهی کنم خیلی ناراحت شدم، بیشتر از قرنطینه و مثبت شدن تستم دور بودن از بچه‌ها و از دست دادن بازی حساس خیلی اذیتم کرد و این نبودن باعث شد خاطره خیلی بدی در دل و ذهنم برایم تا ابد بماند. اصلا فکرش را نمی‌کردم که این‌گونه شود و خودم سعی می‌کردم قبل از مسابقه هر چه انرژی مثبت است برای بچه‌ها بفرستم. برای من حس و حال خیلی بدی داشت که نمی‌توانستم در زمین باشم و بازی کنم و برای اولین بار از تلویزیون هند بازی تیم ملی کشورم را نگاه می‌کردم که این خیلی سخت بود.

توقع خیلی زیادی بود حضور در جام‌جهانی از تیمی که اولین حضورش در جام ملت‌ها را تجربه می‌کرد و هرچه هم بود اطمینانی بود که دختران تاریخ‌ساز فوتبال ایران ایجاد کرده بودند. الان که از مسابقات گذشته بگو از این نتیجه راضی هستی و آیا فکر می‌کردی به مرحله بعد صعود کنی؟

ما از روزی که تمرینات‌مان استارت خورد به جام‌جهانی فکر می‌کردیم که خدا را شکر با تمام حمایت‌ها و اتحاد تیمی و همدلی‌ای که داشتیم توانستیم در مرحله اول به جام ملت‌های آسیا صعود کنیم و خب اصلا فکرش را نمی‌کردم که این نتیجه در آخرین بازی برایمان رقم بخورد و باید بگویم که بدشانسی هم آوردیم و 4 نفر از بازیکنان که خودم هم جزء آنها بودم تست کرونای‌مان مثبت شد. درصورتی که تیم چین‌تایپه قبل از بازی با ما مقابل هند بازی نکرد و مدت ریکاوری‌اش خیلی بیشتر از ما بود و من معتقدم بدون شک این تیم لایق جام‌جهانی بود؛ چراکه با تمام وجود تلاش کردیم و جنگیدیم. به نظرم تمام تیم عالی بودند چون همه با تمام وجود و غیرت‌شان بازی کردند.

کار با مریم ایران‌دوست چطور بود؟

خانم ایران‌دوست قبلا بازیکن بودند و شرایط بازیکنان را درک می‌کردند و بدون هیچ چشم‌داشتی کنار بازیکنان بودند و جا دارد همین‌جا هم از سرمربی‌ام تشکر کنم و قدردان تمام زحماتی که برایمان کشیدند هستم.

به نظرت تیم ملی دختران ما هم نیاز به داشتن سرمربی تراز اول خارجی دارد؟

جدا از تمام اینها در کنار مربیان محترم ایرانی، سرمربی خارجی هم می‌تواند تجربیاتش را در اختیار تیم بگذارد.

برای پیشرفت فوتبال دختران چه چیزهایی نیاز است؟

باید حمایت‌ها همچنان ادامه‌دار باشد و تیم‌های ملی پایه قوی‌تری داشته باشیم تا در آینده بتوانند به تیم ملی بزرگسالان‌مان کمک کنند و بتوانیم تیم قدرتمندتری بسازیم.

قبل از بازی با چین‌تایپه یک دلنوشته نوشتی و در متن آن به بچه‌ها روحیه دادی، آن دلنوشته‌ات خیلی هم در فضای مجازی دیده شد، درباره آن و حسی که داشتی بگو.

من را یاد آن لحظه‌ای می‌اندازد که هروقت به آن فکر می‌کنم بغض می‌کنم. وقتی به من زنگ زدند و گفتند قرنطینه‌ای تنها کاری که می‌توانستم انجام دهم این بود که سعی کنم هر آنچه از روحیه قوی و انرژی مثبتی که برایم مانده بود را به هم‌تیمی‌هایم انتقال بدهم و اگر بخواهم راجع‌به آن صحبت کنم احساساتی می‌شوم و دوباره گریه می‌کنم.

داوری‌های جام ملت‌ها چطور بود؟

سطح مسابقات آنقدر بالا بود که مطمئن باشید از داوران تراز اول استفاده کردند و واقعا داوری‌ها خوب بود.

4 سال دیگر می‌توان جشن صعود دختران‌مان به جام‌جهانی را بگیریم؟

بله چراکه نه، اگر همین‌طور حمایت‌ها ادامه‌دار باشد و اردوها به‌طور منظم برگزار شود مطمئن باشید دوباره هم به جام ملت‌ها صعود می‌کنیم و هم به جام‌جهانی خواهیم رفت.

خودت برای حضور در جام ملت‌های بعدی و آن جشن صعود به جام‌جهانی برنامه‌ای داری؟

من چون آنجا را با یک خاطره تلخ ترک کردم مطمئن باشید که پرقدرت ادامه می‌دهم و تلاش می‌کنم و بدنم را آماده نگه می‌دارم تا بتوانم چهار سال دیگر در جام‌جهانی حضور پیدا کنم.

از خداحافظی سارا قمی هم بگو، تصمیم داشت خداحافظی کند یا ناگهانی بود؟

سارا از دوستان قدیمی من است و سال‌هاست برای تیم ملی کشورمان زحمت کشیده و می‌دانستیم که قرار است در این مسابقات خداحافظی کند ولی خب از شانس بد من در آخرین بازی خداحافظی کرد و صحنه‌هایی از خداحافظی‌اش را از تلویزیون دیدم و ناراحتی‌ام دو برابر شد که کنارش نبودم ولی همین جا برای او در عرصه جدیدش یعنی مربیگری آرزوی موفقیت می‌کنم.