علیرضا خسروزاده، دبیر اتحادیه انجمنهای علمی علوم سیاسی کشور درباره تعاملی که بین انجمنهای علمی و مرکز پژوهشهای مجلس درحال شکلگیری است، گفت: «ارتباطی که با مرکز پژوهشکدههای مجلس صورت گرفته، به این دلیل بوده که پتانسیل مرکز پژوهشهای مجلس برای دانشجویان استفاده شود و مرکز پژوهشها بتواند از ظرفیت انجمنهای علمی بهره ببرد. یکی از مسائلی که در جلسه با نگاهداری، رئیس مرکز پژوهشها مطرح شد، معرفی مرکز نوآوری و خانه خلاق قوه مقننه بهعنوان کانال ارتباطی اتحادیهها و مرکز پژوهشهای مجلس بود. این موضوع با توجه به اینکه گروههای مختلفی در مجلس وجود دارند و اتحادیهها هم در زمینه تخصصی خودشان میتوانند نظرات مشاورهای ارائه دهند، بستر خوبی برای همکاریهای مختلف شده است.»
وی درباره استفاده سازمانهای مختلف از ظرفیت انجمنهای علمی بیان داشت: «انجمنهای علمی وظیفه دارند به بررسی علمی و واکاوی دقیق مسائل روز جامعه بپردازند. از طرفی انجمنهای علمی برای استفاده از متخصصان، صاحبنظران، اساتید و دانشجویانی که در عرصههای علمی فعالیت میکنند، پتانسیلهاییی دارند اما مسئولان و دستگاههای اجرایی کمتر سراغ متخصصان علمی رفتهاند. دستگاههای اجرایی کشور خودشان را از دانشگاه و نهاد انجمنهای علمی بینیاز میبینند. در شرایطی که هرکدام از انجمنهای علمی در رشتههای مرتبط این ظرفیت را دارند که برای حل مسائل و مشکلات جامعه بتوانند دیدگاههای علمی خود را ارائه دهند.»
دبیر اتحادیه انجمنهای علمی علوم سیاسی کشور با بیان اینکه مشکلاتی که انجمنهای علمی با آن مواجه هستند، تبعیضهایی است که گاهی بین مسئولان در مورد تشکلهای دانشجویی صورت میگیرد، تصریح کرد: «مثلا 16 آذر امسال و در سخنرانیهای سران سهقوه و رئیس صداوسیما به انجمنهای علمی تریبونی داده نشد. در صورتی که انجمنهای علمی با بررسی مسائل روز جامعه و با نگاهی موشکافانه و علمی، میتوانند بخشی از نظرات خود را به مسئولان منتقل کنند اما اکثرا این تریبون به تشکلهای سیاسی رسیده است و تشکلهای علمی از آن محروم شدهاند.»
انجمنهای علمی تلاش دارند از مباحث کلیشهای در بررسی موضوعات فاصله بگیرند
عضو شورای حمایت و نظارت بر انجمنهای علمی وزارت علوم اظهار داشت: «یکی از چالشهای اتحادیهها این است که توجه خوبی به اتحادیه و انجمنها نمیشود، از طرفی آنها پتانسیلی مناسب برای پرورش نیروهای اجرایی در کشور دارند؛ نیروهای اجرایی که با دیدگاه علمی و تعاملمحور و به دور از غرضورزیهای شخصی وارد عرصههای اجرایی شوند اما به آنها کمتر توجه شده است. یکی دیگر از چالشهایی که در انجمن وجود دارد، این است که گاهی زمانها بین اساتید و انجمنهای علمی ارتباط موثر و نتیجهبخشی شکل نمیگیرد و میتوان گفت اگر این ارتباطات تقویت شود، خیلی بهتر میتوان به مسائلی برسند که مدنظر دارند.» وی به عدم تمایل دانشجویان برای شرکت در فعالیتهای دانشجویی در دوران کرونا اشاره و تصریح کرد: «همهگیری این بیماری یکی از دلایلی است که دانشجویان به فعالیت در انجمنهای علمی رغبت ندارند اما درکل فضای دانشجویی در سالهای اخیر میل و رغبت دانشجویان به فعالیت دانشجویی کمتر و کرونا نیز مزید بر علت شده است. از دلایل دیگر میتوان به بحث ناامیدی که در جامعه دانشگاهی ما وجود دارد، نگرانی برای اشتغال و همچنین آینده کاری و برخی چالشهایی که درون سرفصلهای درسی هستند، اشاره کرد که به این دلایل برخی سرفصلهای درسی ناکارآمد جلوه میکنند و همه این موارد باعث افول فعالیت دانشجویی میشوند. این امور بیتاثیر از مشکلات جامعه نیست و برخی اوقات فضایی که در جامعه وجود دارد، درون دانشجویان هم تاثیر گذاشته است.» خسروزاده درباره رغبت دانشجویان به فعالیت در مرکز پژوهشهای مجلس افزود: «بخشی از رسالت هر فعال دانشجویی این است که نسبت به جامعه خود دغدغه داشته باشد واین سبب میشود که فعالان دانشجویی بهدنبال آن باشند که نظرات خود را ارائه دهند و نهادهایی را پیدا کنند که نسبت به دستاوردهای دانشجویان عکسالعمل نشان دهند. برخی از آنها دغدغهای که دارند و برمبنای آن حرکت کردهاند در بستر جامعه دغدغههایشان را ترویج دهند. یکی از مشکلاتی که گاهی در این زمینه پیش میآید، این است که نهادهای علمی از توجه به مسائل کاربردی و روز به دور هستند اما انجمنهای علمی تلاش کردهاند از مباحث کلیشهای فاصله بگیرند و به مسائلی توجه کنند که مستقیما با مردم، جامعه و مسائل کلان کشوری مرتبطند.»