زهرا رمضانی، خبرنگار گروه دانشگاه: رئیسی، امروز راهی مسکو می ­شود تا رابطه ایران و روسیه را بیش از پیش افزایش دهد. روسیه و ایران از گذشته تاکنون رابطه پرفرازونشیبی را پشت سر گذاشته و امروز در نقطه مهمی ایستاده‌اند. از تاثیرات سیاسی و اقتصادی این سفر که بگذریم، قطعا دیدار رئیس‌جمهور دو کشور می‌تواند نقطه عطفی در تحکیم تعاملات علمی میان مراکز آکادمیک ایران و روسیه هم بشود. تعاملی که امروز هم با وجود 6 هزار دانشجوی ایرانی در این کشور تا اندازه‌ای پررنگ است که نمی توان از کنار آن به راحتی گذشت. اما نمی‌توان این مساله را کتمان کرد که در دانشگاه‌های داخلی هم باید بسترهای بیشتری را برای حضور دانشجویان روسی فراهم کرد. همچنین تعریف پروژه‌های مشترک برای حل گره‌های علمی و رسیدن به راهکارهای علمی و عملی برای مشکلات داخلی و حتی منطقه‌ای یکی دیگر از کارویژه‌هایی است که اگر فضای علمی این دو کشور به یکدیگر نزدیک‌تر شود، حتما می‌توان به آن رسید.  

نکته قابل‌توجه درباره پیوند خوردن فعالیت‌های علمی میان دانشگاه‌های دو کشور این است که سرآغاز این کار از دهه‌ها پیش با راه‌اندازی اتحادیه دانشگاه­های دولتی کشورهای حاشیه دریای خزر از سال 1357 بوده است. اتحادیه‌ای که درحال حاضر با 55 عضو متشکل از دانشگاه‌ها، پارک‌های علم‌وفناوری و موسسات تحقیقاتی فعالیت دارد و یکی از مهم‌ترین و اصلی‌ترین ظرفیت‌های کشور برای بسترسازی فعالیت‌های بیشتر و حتی تعریف پروژه‌های مشترک با دانشگاه‌های روسی است. البته برخی دیگر از دانشگاه‌های کشور مانند شهید بهشتی نیز تلاش کرده اند تا با راه‌اندازی دفتر همکاری‌های علمی با روسیه نقش قابل‌توجهی را در سرعت بخشیدن به این مسیر ایفا کنند.

البته پرواضح است که فعالیت‌های علمی هیچ‌گاه نقطه پایانی ندارند و قطعا هر چه جلوتر می‌رویم مسیرهای جدیدی پیش روی بشر قرار می‌گیرد که به تداوم این همکاری‌ها تاکید می‌کند، اما در این میان برخی موانعی هم در سر راه برقراری ارتباط و همچنین انجام فعالیت‌های تعریف شده، وجود دارد که می‌طلبد متولیان امر به این مساله توجه ویژه داشته باشند.