زهرا مغانی در گفت‌وگو با «فرهیختگان»: به پرتغال آمدم تا یاد بگیرم و پیشرفت کنم
نسیم شیرازی، خبرنگار: تازه‌ترین لژیونر والیبال ایران نماد استعدادهای رشته‌ای است که دیگر نباید دست‌کم‌شان گرفت. درحالی که هنوز والیبال ایران در بخش دختران راه زیادی برای دیده شدن در آسیا و دنیا دارد، دختران والیبالی ایران پیشروی کرده‌اند و با نشان دادن قدرت‌شان لژیونر می‌شوند تا بازیکنان زودتر از تیم ملی ایران در دنیا دیده شوند. این بار بعد از نسرین ایمانی که به‌عنوان مربی راهی پورتوی پرتغال شده بود، زهرا مغانی دختر 19 ساله والیبال ایران بود که توانست در دنیا بلندقامتی کند و راهی پورتویی شود که یکی از بهترین تیم‌های والیبال دنیا را در بخش دختران دارد. حالا باشگاه پورتو می‌تواند علاوه‌بر افتخار کردن به ستاره ایرانی‌اش در فوتبال، منتظر درخشش یک ایرانی دیگر در رشته‌ای دیگر باشد. البته که خودش تاکید دارد ابتدای راه است و باید بیشتر یاد بگیرد. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با زهرا مغانی را در ادامه می‌خوانید.
جوان‌ترین لژیونر والیبال دختران شدی، قبل از پورتو هم یک انتقال نافرجام داشتی ولی درنهایت به یکی از بهترین تیم‌های اروپا رفتی.
لژیونر بودن خیلی مسئولیت بزرگی برای من است؛ چراکه باید تمام تلاشم را انجام دهم تا برای والیبال ایران نماینده خوب و شایسته‌ای باشم. قبل از امضای قراردادم، با تیم برسنوی اسلواکی مورد توجه تیم پورتو هم قرار گرفته بودم و بررسی‌هایی داشتیم اما به دلیل اینکه فصل نقل‌وانتقالات تمام شده بود و پروسه ویزا گرفتن خیلی طولانی بود با بررسی‌هایی که مدیر برنامه‌ام با باشگاه پورتو انجام داده بود قرار شد که نیم‌فصل به پورتو بروم.
چقدر حضور نسرین ایمانی مربی ایرانی تیم پورتو برای این انتقال موفق تاثیرگذار بود؟
حضور خانم ایمانی به‌عنوان یک ایرانی در کادر تیم پورتو قطعا یک دید مثبت است و به نظرم او خیلی مربی دلسوزی است و دلگرمی خوبی برای من است و حضور او کنار من کمک زیادی به من خواهد کرد.
پورتو عملکرد خوبی در لیگ داشته و در کاپ اروپا هم بازی دارد. این فرصت خوبی برای دیده شدنت در دنیاست؟
بله، پورتو خیلی عملکرد خوبی در لیگ امسال داشته و من قبل از آمدنم به پورتو بارها با نگین شیرتری راجع‌به شرایط تیم‌های پرتغالی صحبت کردم و الان که خودم هم آمدم می‌بینم که از نظر سازماندهی تیم‌ها خیلی خیلی خوبند و تنها دغدغه‌ای که بازیکنان اینجا دارند بازی کردن است. تیم پورتو یکی از حرفه‌ای‌ترین باشگاه‌های پرتغال است که نیم‌فصل اول را هم بدون باخت گذرانده است. اینجا تلاش کردن حرف اول را در زندگی ورزشی می‌زند و به همین دلیل رقابت تنگاتنگی هم وجود دارد و قطعا شرایط خوبی برای دیده شدن من به‌عنوان یک ورزشکار ایرانی است و امیدوارم که بتوانم در این راه موفق شوم.
مدت قراردادت چقدر است؟
مدت قرارداد من با این باشگاه سه‌ساله است و در تیم زیر 21 سال این تیم هم بازی می‌کنم چون که 19 سال سن دارم و می‌توانم در تیم زیر 21 سال این تیم هم بازی و کمک کنم.
رویا و هدف زهرای جوان والیبال ایران چیست؟
رویا و هدف من اول و اول پیشرفت و کمک به تیم ملی ایران است تا بتوانیم سطح خودمان را به سطح اول والیبال جهان برسانیم و تمام تلاشم را برای رسیدن به این رویا و موفق شدن در این راه انجام می‌دهم.
از تیم ملی بگو، آمدن مربی خارجی به تیم ملی چقدر می‌تواند به پیشرفت والیبال ایران کمک کند؟
اجازه بدهید که به این سوال جواب ندهم چون نسبت به این موضوع اطلاعی ندارم. اجازه بدهید که بزرگ‌ترها و اساتید والیبال راجع‌به این موضوع نظر بدهند چون فعلا نظری ندارم.
برنامه خودت برای امسال با تیم پورتو چیست؟
تمرکزم بیشتر روی بازی‌ها و یاد گرفتن والیبال به‌روز دنیاست، یعنی من خیلی جا برای آموزش دیدن دارم و از آنجایی که سنم کم است به نظرم خیلی جای پیشرفت دارم و تمام تلاشم را در این راه می‌کنم و تمام تمرکزم روی بازی‌ها و یاد گرفتن والیبال در کنار بازیکن‌های قوی اینجاست.
دوست داری در کدام تیم بازی کنی؟
برای من فعلا پورتو بهترین تیم باشگاهی دنیاست و فقط به این تیم فکر می‌کنم.
بازی در پیکان چطور بود؟ همکاری این باشگاه با لژیونر شدنت چطور بود؟
خانم رشیدی عزیز، مربی پیکان خیلی به من لطف کردند و من از او همیشه ممنونم، خانم رشیدی و تیم باشگاه پیکان با من برای آمدنم به اینجا همکاری کردند و برایم آرزوی موفقیت کردند، یعنی هیچ مشکلی در این پروسه برای من به وجود نیامد.
نیاز والیبال دختران ایران از نگاه تو چیست؟
به نظر من فراهم شدن بستری برای کسب تجربه و ارتقای توانایی‌هاست، یعنی باید یک موقعیتی پیش بیاید که ما تجربه بیشتری کسب کنیم تا بتوانیم توانایی‌هایمان را بیشتر کنیم.
حرفی هست که بخواهی بگویی.
از همه افرادی که به من در این راه انرژی مثبت دادند تشکر می‌کنم، به‌خصوص خانواده‌ام و مدیر برنامه‌ام آقای وهاب‌زاده که مجموعه حرفه‌ای آنها با تلاش‌های شبانه‌روزی که داشتند باعث شد والیبالیست‌ها خیلی دیده شوند و در آخر می‌خواهم از استاد بزرگم خانم میترا شعبانیان که همیشه به من در این راه کمک کردند و همیشه مدیون او هستم و از تمام مربی‌هایی که در زندگی والیبالی و غیروالیبالی‌ام بودند و من را راهنمایی کردند تشکر کنم.
مطالب پیشنهادی
