سیدمحمد بطحایی، معاون آموزشهای عمومی و مهارتی دانشگاه آزاد اسلامی درخصوص مزایای حضوری شدن دانشگاهها گفت: «بدیهی است آموزش مجازی با زیرساختهایی که در حوزه فضای مجازی ازجمله نرمافزارها، اینترنت و پلتفرمها دارد، از نقایصی نسبت به آموزش حضوری برخوردار است.»
او اضافه کرد: «معتقدم هرچه اساتید برای آموزشهای مجازی آمادگی پیدا کرده باشند باز هم نمیتوانند مزایای آموزش چهره به چهره را در محیطهای دانشگاهی فراهم کنند. بنابراین بدیهی است که آموزشهای حضوری برای دورههای آموزشی دانشگاهی یک ضرورت اجتنابناپذیر است. خوشبختانه با شرایطی که در کنترل بیماری کرونا به وجود آمده و سیر افولی را طی میکند به نظر میرسد حضوری شدن دانشگاهها و کلاسهای درس برای دانشجویان یک امر ضروری باشد.»
معاون آموزشهای عمومی و مهارتی دانشگاه آزاد اسلامی خاطرنشان کرد: «موضوعی که همه کارشناسان آموزش عالی را نگران کرده این است که بعد از دو سال آموزش مجازی به دلیل نقایصی که آموزشهای مجازی دارد حوزه علم و دانش و فناوری با لطماتی مواجه شده است. بنابراین اگر کلاسها زودتر به صورت حضوری برگزار نشده و دانشجویان در کلاسهای درس حاضر نشده و از حضور اساتید بهویژه در حوزه آزمایشگاهها، کارگاهها و دورس عملی برخوردار نشوند آسیب زیادی به حوزه دانش وارد خواهد شد.»
بطحایی در بخش دیگری از سخنان خود درخصوص لطمههای آموزش مجازی به کیفیت فعالیتهای پژوهشی دانشگاهی نیز صحبت به میان آورد و گفت: «معتقدم آموزش مجازی به همه عرصههای آموزشعالی لطمه وارد کرده است؛ بنابراین آسیب به فعالیتهای پژوهشی نیز کتمانناپذیر است. به عبارت دیگر باید گفت دانشجویان از مراکز علمی دور ماندهاند و در بهترین و خوشبینانهترین حالت میگوییم که دانشجو در فضای مجازی نیز میتواند با راهنمایی اساتید اقدامات پژوهشی خود را جلو ببرد اما همه میدانیم که این ارتباط بسیار ضعیف بوده و نمیتواند جایگزین ارتباط حضوری باشد.»
او تصریح کرد: «در مورد قطع ارتباط دانشجو با دانشگاه حتی اگر خود را دلداری داده و بگوییم فضای مجازی میتواند بسیاری از خلأها را پر کند اما درنهایت باید گفت فضای مجازی مانند یک اورژانسی است که بیمار به صورت موقت در آن حضور پیدا میکند. بنابراین در حوزه پژوهشی نیز باید اعتراف کرد که دانشجویان با فاصله گرفتن از دانشگاه حتی با استفاده از فضای مجازی صدمات زیادی خوردهاند. صدمهای که تمام دنیا درحال حاضر با آن مواجه هستند.»
او درخصوص اثرگذاری دانشجو بهعنوان یک نیروی فارغالتحصیل در آینده نیز صحبت به میان آورد و توضیح داد: «آنچه صاحبنظران حوزه آموزش به آن باور دارند، صرفنظر از آنکه چقدر آن جامعه و کشور توانسته در فراهم کردن زیرساختهای لازم در فضای مجازی موفق باشد این است که گفتوگوی علمی و چهرهبهچهره هیچ جایگزینی ندارد. وقتی دانشجو در فضای دانشگاه قرار گرفته و با دانشجویان دیگر به گفتوگوی علمی بپردازد، بسیاری از آموختههای او در این تعامل تامین میشود. این درحالی است که وقتی دانشجو از فضای دانشگاه و ارتباط چهرهبهچهره با اساتید و سایر دانشجویان دور باشد به او لطمههای جبرانناپذیری را وارد میکند.» معاون آموزشهای عمومی و مهارتی دانشگاه آزاد اسلامی با بیان اینکه زیست دانشجویی بخشی از آموزشهای دانشگاهی ما را فراهم میکند، اضافه کرد: «وقتی زیست دانشجویی از دانشجویان گرفته شود قطعا لطمههایی را به رشد و تعالی علمی و معرفتی او وارد کردهایم. به نظر میرسد بعد از دو سال دورماندن اساتید و دانشجویان از محیط دانشگاهی یک مقاومت پنهان برای شروع کلاسها ایجاد شده است که البته این مقاومت در حوزه آموزشوپرورش هم وجود دارد اما در حوزه آموزش این مقاومت پنهان بیشتر دیده میشود.»
او معتقد است: «یک نوع تنبلی آموزشی گریبان دانشجویان را گرفته است و دانشجو عادت کرده پای تبلت و گوشی در کلاس درس حضور پیدا کند و به نظر میرسد که باید همتی ایجاد شده و در کلاسها و دانشگاهها باز شده و دانشجویان بهصورت حضوری در کلاسها حاضر شوند که این میتواند در روحیه و شادابی دانشجویان نیز موثر واقع شود.»