

اما به تازگی ناسا اعلام کرده است قصد دارد کاوشگری را به خورشید پرتاب کند. ناسا روز چهارشنبه قرار است بهطور رسمی هدف خود را از اعزام یک کاوشگر به داخل جو خورشید اعلام کند. این اولین ماموریتی است که برای «لمس خورشید» انجام میشود و محققان ناسا امیدوارند با به سرانجام رسیدن این ماموریت بتوانند اطلاعات زیادی از خورشید کسب کنند. کاوشگر ماموریت Solar Probe Plus برخلاف سایر ماموریتها، باید نسبت به تغییرات دمایی و تشعشعات موجود در جو سازگار شود؛ اما دادههای به دستآمده در این فرآیند به فضانوردان کمک میکند بتوانند توفانهای خورشیدی را پیشبینی کنند و سرنخهایی از نزدیکترین ستارههای اطراف در اختیار آنها قرار میدهد. در سال 1976، یک محموله 370 کیلوگرمی تجهیزات موسوم به Helios 2 در حدود 43 میلیون کیلومتری از سطح خورشید قرار گرفت تا در ماموریت خود، به مطالعه بادها و اشعههای کیهانی سطح خورشید بپردازد. دنیای ما هر روز بیشتر از پیش به شبکه فناوری وابستهتر میشود که هم در سطح سیاره و هم در مدار آن در معرض تهدید است. نهتنها فناوریهای مدرن ما متحمل آسیبهای اساسی ناشی از فعالیت شدید خورشیدی میشوند، انسانهایی هم که ممکن است روزی خارج از اتمسفر زندگی کنند، به حمایت و محافظت در برابر وزش بادهای شدید ناشی از ذرات و تشعشعات بارور شده نیاز دارند. بهمنظور یافتن راههایی برای بهبود درک ما از خورشید، ناسا قرار است تا حد امکان با کمک Helios 2 به سطح خورشید و تاج خورشید نزدیک شود و رکورد تازهای را در تاریخ ثبت کند. محققان ناسا از پیش زمانی را برای این پرتاب اعلام کردهاند و طبق زمانبندیهای انجام شده، کاوشگر ناسا سال آینده حوالی ماه آگوست برای اولینبار به سمت خورشید پرتاب خواهد شد. این کاوشگر کوچک و قدرتمند طی 7 سال حدود 7 مرتبه به دور سیاره ناهید میچرخد تا از این طریق، مدار مناسبی بیابد که آن را در فاصله 6 میلیون کیلومتری از سطح خورشید قرار دهد. این فاصله خیلی نزدیک به نظر نمیرسد اما در ظاهر، 9 برابر شعاع خورشید است. در این فرآیند، حرکتهایی رخ میدهد که به حسگرها در چرخش نزدیکتر به خورشید کمک میکند. کاوشگر ناسا در این چرخشها میدانهای مغناطیسی را شناسایی و ذرات خورشیدی کمی را ثبت میکند.
ویژگیهای خاص کاوشگر
کاوشگر ناسا که قرار است سال آینده راهی سطح خورشید شود، باید تحمل بیش از 1400 درجه سانتیگراد دما را داشته باشد. این در حالی است که محموله خود را در اتاقی با درجه حرارت مناسب قرار میدهد. به گفته محققان دانشگاه ملی استرالیا، بزرگترین جهش در فناوری به کار رفته در این مأموریت، به کار بردن سپر حرارتی است. این سپر حرارتی یک سپر کامپوزیت کربنی با ضخامت 5/11 سانتیمتر است که میتواند دماهایی حدود 1400 درجه سانتیگراد را تحمل کند. استفاده از کامپوزیت کربنی دست فضانوردان را در انجام کارهای پیچیدهتر باز میگذارد. همچنین استفاده از کربن در ساخت لولههای نانویی و ساخت چنین کاوشگرهایی، به وزن پایین آنها کمک میکند تا از این طریق تحول عظیمی در پرتاب کاوشگرهای سبک وزن به فضا ایجاد کند.
علاوهبر سپر حرارتی، در کاوشگر 5/1 میلیارد دلاری Solar Probe Plus از سیستم گردش آب فعال نیز استفاده میشود تا از تجهیزاتی که میدانهای مغناطیسی و الکتریکی تاج خورشید، دماهای الکترونی و چگالی پلاسمای خورشید را اندازهگیری میکنند، محافظت کند. در این کاوشگر همچنین نوعی سیستم تصویربرداری تعبیه شده است که هنگام مأموریت، تصاویری با کیفیت بالا تهیه میکند. درک فعالیت خورشید و پیشبینی آب و هوای آن برای فعالیت اکتشاف فضانوردان در سطح خورشید حائز اهمیت است. یکی دیگر از رمز و رازهای نجوم، نیاز به دانستن سرنخهایی درباره درجه حرارت عجیب و غریب در تاج خورشید است. حرارت فتوسفر خورشید بیش از 5 هزار و 500 درجه سانتیگراد است و این دما زمانی که به تاج خورشید تبدیل میشود، تا چند میلیون درجه سانتیگراد افزایش مییابد.
