دیوارکشی بین وزارت علوم و بهداشت راهکار حل مشکل نیست

شاید این‌طور به نظر بیاید که در این زمینه تنها متولیان دانشگاه‌های پزشکی هستند که می‌توانند نظر نهایی را درباره ادغام آموزش با وزارت علوم یا تداوم وضعیت فعلی در تربیت نیروی انسانی نظام سلامت بدهند، اما واقعیت این است که دانشگاه‌های بزرگ کشور عموما متعلق به وزارت علوم هستند و قطعا درصورتی‌که قرار باشد وزارت علوم متولی آموزش در عرصه پزشکی هم باشد، تغییرات عمده به دانشگاه‌های وزارت علوم بازمی‌گردد. محمود فتوحی، رئیس سابق دانشگاه صنعتی‌شریف در گفت‌وگو با «فرهیختگان» درباره طرح جدایی آموزش از وزارت بهداشت و پیوست آن به وزارت علوم گفت: «آموزش عالی در دنیا تفکیک‌ناپذیر است، درصورتی که در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و وزارت علوم ما جدا امر آموزش شده است.»

وی ادامه داد: «اکنون در تعریف رشته‌های بین‌دانشکده‌ای و گرایش‌های بین‌رشته‌ای ما با مشکل روبه‌رو هستیم، زیرا آموزش در این دو وزارتخانه جدا از یکدیگر قرار دارد. به‌عنوان مثال در حوزه هوش مصنوعی و ارتباط آن با پزشکی و اینکه قرن آینده به نظر می‌رسد جهت‌گیری‌های بهتری را به سمت استفاده از هوش مصنوعی در درمان انسان‌ها داشته باشد، برای نمونه چنین موردی اگر بخواهد تصویب شود، معضلات جدی در وزارت بهداشت و وزارت علوم خواهد داشت.»

فتوحی اظهار داشت: «دانشگاه علم‌وصنعت و دانشگاه علوم پزشکی تبریز در حوزه ایمنی در حمل‌ونقل، امداد و کمک‌های اولیه‌ای که برای صدمه‌دیدگان وجود دارد، گام‌هایی را برداشتند اما در تصویب آن با مشکلات جدی برخورد کردیم، زیرا مشخص نبود کدام وزارتخانه باید به تصویب آن بپردازد. از طرفی اگر یکی از وزارتخانه‌ها موضوع را تصویب کند و وزارتخانه دیگر آن را به تصویب نرساند، چه کاری باید انجام داد. پس از آن سراغ کمیسیون‌های مشترکی رفتیم اما وزارتخانه‌ها با مشکل روبه‌رو شدند. البته گام‌هایی برداشته شد اما امیدوارم مساله به‌صورت موردی انجام شود. اما قصد دارم بگویم تمام این مشکلات به‌دلیل جدایی آموزش پزشکی از وزارت علوم است.» رئیس سابق دانشگاه صنعتی‌شریف اظهار کرد: «برداشت بنده این است به هر حال این وضعیت باید سروسامانی بگیرد. در سال‌های گذشته گام‌های خوبی برداشته شد که امیدوارم ادامه یابد. شکافی که بین وزارت علوم و وزارت بهداشت وجود داشت و امسال تحت همسان‌سازی حقوق بعد از ده سال به تصویب رسید، یکی از اشکالاتی بود که به‌دلیل جدایی این دو حوزه آموزشی ایجاد شده بود، به‌عنوان مثال یک عضو هیات‌علمی در وزارت علوم با یک عضو هیات‌علمی تمام‌وقت در حوزه بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در همان رشته و گرایش و تخصص حقوق متفاوتی دریافت می‌کرد؛ مثال بارز آن رشته ادبیات و معارف اسلامی است.» وی تصریح کرد: «به نظر می‌رسد آموزش باید یکپارچه باشد و وزارت بهداشت و درمان باید وجود داشته باشد و آموزش عالی از خدمات بیمارستانی بهره‌مند شود. خیلی از دانشجویان دانشگاه‌های دنیا اکنون به این سمت حرکت کرده‌اند. معضل بزرگی در حوزه مهندسی پزشکی تحت‌عنوان فناوری عصبی وجود داشت، زیرا فناوری نوین کمک می‌کند تا شناخت عصب در بدن انسان تحت‌عنوان مهندسی عصب شکل بگیرد و تمام این موارد نشان می‌دهد که حوزه پزشکی در قرن آتی جدای از حوزه مهندسی و فناوری نخواهد بود و دیوارکشی بین دو حوزه آموزش عالی و بهداشت و درمان راهکار نیست بلکه می‌تواند تصمیم‌گیری‌ها را سخت‌تر کند.» فتوحی خاطرنشان کرد: «این اقدامی است که در کشور ما نیز صورت خواهد گرفت، زیرا دیگر کشور‌ها هم به این سمت‌وسو رفته‌اند و امیدوارم تصمیم‌گیری‌های حوزه آموزش بهداشت و درمان دوباره در وزارت علوم انجام شود.»