سیامک خاجی، روزنامه‌نگار: یکی از نخستین دورگه‌هایی که توسط کارلوس کی‌روش به تیم‌ملی ایران دعوت شده بود و در این مدت نمایش قابل‌قبولی نیز ارائه کرده بود تصمیم به خداحافظی از فوتبال گرفت و به این ترتیب در 34سالگی کفش‌هایش را آویخت. رضا قوچان‌نژاد اگرچه رسما خداحافظی‌اش از فوتبال را اعلام نکرده اما سایت معتبر ترانسفرمارکت پروفایل او را به حالت بازنشسته تغییر داده و به‌نظر می‌رسد این مهاجم گلزن ایرانی را دیگر در فوتبال حرفه‌ای نخواهیم دید. در سال‌های گذشته بازیکنان دوملیتی مختلفی توسط مربیان تیم‌ملی دعوت شدند اما کارلوس کی‌روش در این زمینه جدیت بیشتری داشت و با زیرنظر گرفتن بازیکنانی که اصلیتی ایرانی داشتند تلاش کرد تا تیم‌ملی بهتری را بسازد. یکی از نخستین بازیکنانی که توسط او به اردوی تیم ایران دعوت شد، گوچی بود که در لیگ‌های هلند و بلژیک عملکردی بسیار خوب داشت و در دوران حضورش در تیم ایران نیز یکی از ستاره‌های تاثیرگذار بود که گل صعود ایران به جام‌جهانی 2014 را به کره‌جنوبی زد.

برابر با رکورد کرویف

قوچان‌نژاد یا گوچی از پدر و مادری ایرانی در مشهد به دنیا آمد اما خیلی زود خانواده او به هلند مهاجرت کردند و به این ترتیب او از همان ابتدا فوتبالش را در تیم‌های رده پایه این کشور آغاز کرد. زمانی که تنها 10سال داشت در تیم پایه‌های باشگاه لاک‌فریسیا مشغول به بازی شد تا اصول اولیه این ورزش را فرا بگیرد. پس از مدتی حضور در تیم نوجوانان کامبور به هیرنفین رفت و برای سال‌ها در این باشگاه ماندگار شد. بازی در تیم‌های زیر 17 و زیر 19ساله‌های این باشگاه سبب شد تا خیلی زود به یکی از مهاجمان آینده‌دار هیرنفین تبدیل شود و مدیران باشگاه می‌دانستند که به‌زودی قرار است به بازیکنی مهم در این باشگاه بدل شود. به این ترتیب گوچی 12سال در آکادمی و تیم بزرگسالان باشگاه عضویت داشت و البته در این میان چندباری هم به تیم‌های دیگر قرض داده شد. دو حضور قرضی در تیم‌های «گو اهد ایگلز» و «امن» باعث شد تا بهتر با فضای فوتبال این کشور و لیگ اردویسه آشنا شود و سرانجام تصمیم گرفت از هیرنفین جدا شده و راهی گو اهد ایگلز شود. گفته می‌شود ملاقات او با مارک اورمارس و صحبت با این ملی‌پوش سابق هلندی باعث شد قوچان‌نژاد برای این انتقال متقاعد شود. با این حال حضورش در این باشگاه نیم‌فصل بیشتر طول نکشید و درحالی که در 10بازی برای این تیم 6گل به ثمر رسانده بود تصمیم گرفت حضور در تیم کامبور را تجربه کند. به این ترتیب او در ژانویه سال2010 راهی این تیم شد و در همان نخستین بازی خود برای این تیم درحالی که تنها 9ثانیه از مصاف کامبور برابر ویندام گذشته بود نخستین گلش را با لباس تیم جدیدش به ثمر رساند تا با رکورد یوهان کرویف برای سریع‌ترین گل تاریخ لیگ هلند برابری کند.

گوچی در ترکیب تیم جدیدش نه‌تنها به‌عنوان مهاجم نوک بلکه در پست وینگر نیز به میدان می‌رفت و توانست نمایش خوبی در این تیم ارائه کند. عملکرد خوب او در گلزنی به‌خصوص نخستین هت‌تریک دوران حرفه‌ای‌اش که برابر امن اتفاق افتاد باعث شد در تابستان2011 راهی لیگ بلژیک شده و پیراهن تیم سنت‌ترویدن را به تن کند. در این باشگاه هم او ترک عادت نکرد و در نخستین بازی‌اش موفق به گلزنی برابر تیم خوب بروژ شد. حاصل یک فصل‌ونیم حضورش در این باشگاه 38بازی و 21گل زده بود که آماری بسیار خوب برای یک مهاجم محسوب می‌شد. در انتهای همان فصل سنت‌ترویدن با استانداردلیژ برای انتقال او به توافق رسید اما قرار شد گوچی تا نیم‌فصل در این تیم بماند و پس از آن به لیژ برود. در همان زمان او به دعوت کارلوس کی‌روش برای بازی در تیم‌ملی ایران پاسخ مثبت داد و به این ترتیب ایران را به‌جای هلند انتخاب کرد. در تیم جدیدش او حالا فرصت بازی در رقابت‌های اروپایی را نیز به‌دست آورده بود و در فصل 2014-2013 به‌همراه این تیم بلژیکی در لیگ اروپا حاضر شد. گوچی اگرچه در این رقابت‌ها گلی به ثمر نرساند اما در 5بازی تیمش در این مسابقات فرصت بازی پیدا کرد تا تجربه خوبی کسب کند. حاصل یک‌سال حضورش در این تیم بلژیکی 18بازی و 5گل بود تا او خیلی زود تصمیم به جدایی از این باشگاه بگیرد و پیش از جام‌جهانی 2014 برزیل راهی لیگ چمپیونشیپ انگلیس شود.

چارلتون مقصد بعدی این مهاجم ایرانی بود که حالا با درخشش در تیم‌ملی ایران و گل تاریخی که در سئول زد زمینه‌ساز صعود شاگردان کی‌روش به جام‌جهانی شد. او در ژانویه سال2014 قرارداد دوسال‌ونیمه‌ای با این تیم انگلیسی بست تا شانس خود را در این لیگ دشوار آزمایش کند. اما در انتهای فصل او در 17بازی برای این تیم فقط یک‌گل و یک پاس‌گل داشت و این‌بار در انتخابی عجیب راهی خاورمیانه شد تا به‌صورت قرضی در تیم الکویت کویت بازی کند. این انتخاب نوعی عقبگرد برای این مهاجم آماده محسوب می‌شد اما شاید چنین انتقالی برای بازگشت او به روزهای خوبش لازم بود. 7گل در 10بازی عملکرد قابل‌قبولی از او بود که در نیم‌فصل تصمیم گرفت بازی در لیگ قطر را نیز تجربه کند و راهی الوکره شد اما در این تیم که در هفته آخر از سقوط نجات پیدا کرد، عملکرد چندان خوبی نداشت.

بازگشت موفق به هلند

به این ترتیب او پس از یک‌سال دوری به چارلتون برگشت و این‌بار در 25بازی با آمار 4گل و یک پاس‌گل به حضورش در این باشگاه انگلیسی خاتمه داد. گوچی فهمید که حضور در لیگ دشوار انگلیس مناسب او نیست و دوباره به هلند برگشت تا پس از مدت‌ها برای هیرنفین به میدان برود.

حضور در باشگاهی که سال‌ها در آن رشد کرده و به‌خوبی با آن آشنا بود باعث شد یکی از بهترین فصول عمر فوتبالی‌اش را سپری کند. گلزنی‌های پیاپی که اوج آن هت‌تریک برابر آیندهوون در شکست 4 بر 3 تیمش بود باعث شد تا به‌عنوان یکی از مدعیان آقای‌گلی لیگ این کشور مطرح شود. از دهه70 میلادی به بعد سابقه نداشته هیچ بازیکنی برابر آیندهوون هت‌تریک کند اما قوچان‌نژاد در شبی تاریخی این کار را انجام داد. در پایان فصل او با 19گل در رده سوم بهترین گلزنان فصل قرار گرفت و البته بهترین بازیکن فصل تیمش نام گرفت تا در تیم منتخب فصل لیگ نیز نامش به‌عنوان یکی از مهاجمان قرار گیرد. دومین سال حضورش در هیرنفین اما مطابق انتظار پیش نرفت و با 7گل زده، فقط عنوان بهترین گلزن تیمش را به‌دست آورد. با پایان قراردادش با این تیم، مهاجم ملی‌پوش ایرانی راهی لیگ قبرس شد تا برای آپوئل بازی کند. شاید حضور این تیم در لیگ اروپایی از انگیزه‌های گوچی برای حضور در لیگ قبرس بود اما آپوئل درنهایت نتوانست به مرحله گروهی صعود کند. او کارش را در این تیم با زدن دوگل آغاز کرد اما به‌تدریج در این باشگاه نیمکت‌نشین شد و در نیم‌فصل تصمیم گرفت با یک انتخاب شوکه‌کننده دیگر راهی لیگ استرالیا شود.

سیدنی‌اف‌سی مقصد بعدی او بود که با استقبال رسانه‌های این کشور همراه بود. آنها از اینکه قو‌چان‌نژاد که در اینستاگرام بسیار پرطرفدار بود و دنبال‌کننده‌های زیادی داشت راهی لیگ این کشور شده بسیار هیجان‌زده بودند. عملکرد خوب او در تیم‌ملی سبب شده بود فوتبال‌دوستان استرالیایی شناخت خوبی از گوچی داشته باشند و امیدوار بودند تیم سیدنی بتواند به کمک او عملکرد خوبی در نیم‌فصل دوم و همچنین لیگ قهرمانان داشته باشد. البته یکی از نکاتی که رسانه‌های این کشور هم مورد توجه قرار داده بودند تلفظ سخت نام او بود که باعث شد تا آنها هم برای راحتی کار او را گوچی صدا بزنند.

این انتقال اما برای او چندان خوب پیش نرفت و یک‌گل در لیگ و یک پاس‌گل در 6مسابقه لیگ قهرمانان تنها دستاورد مهاجم ایرانی در نیم‌فصل حضورش در استرالیا بود. البه گوچی به‌همراه این تیم قهرمان جام‌حذفی استرالیا شد تا یکی از سه جام دوران فوتبالش را فتح کند. در بازگشت به قبرس او اگرچه در نیم‌فصل دوم نقشی در آپوئل نداشت اما قهرمانی این تیم در لیگ در افتخارات این بازیکن به ثبت رسید.

گوچی ترجیح داد قراردادش را با این تیم قبرسی فسخ کرده و دوباره به هلند برگردد تا شاید بتواند در سال‌های آخر فوتبالش دوباره در فرم خوبی قرار گیرد. زوله مقصد بعدی و البته آخرین تیم دوران حرفه‌ای او بود که قراردادی دوساله با این مهاجم 32ساله ایرانی بست. شروع کارش در این تیم با اتفاقی تاریخی رکوردشکنی همراه بود. گوچی در 35دقیقه پایانی دیدار برابر والویک راهی زمین شد و در همین مدت کوتاه 4گل زد تا به‌تنها بازیکن تاریخ لیگ هلند تبدیل شود که به‌عنوان بازیکن تعویضی پوکر می‌کند. این شروع فوق‌العاده نوید فصلی موفق را برای او می‌داد اما قوچان‌نژاد اگرچه در انتهای فصل بهترین گلزن تیمش بود اما مدتی نیمکت‌نشین شد و فقط سه‌گل دیگر به ثمر رساند. در دومین فصل حضورش در زوله هم او اگرچه به یک بریس و یک هت‌تریک نمایشی قابل‌قبول ارائه کرده بود اما سرمربی تیم کمتر او را در ترکیب اصلی قرار می‌داد و حتی در تعدادی از بازی‌ها تا پایان مسابقه روی نیمکت قرار داشت. بازی با خرونینگن آخرین مسابقه گوچی با لباس زوله بود که پس از آن قراردادش تمدید نشد و با وجود پیشنهادهایی که گفته می‌شد از کشورهای مختلف و حتی چند تیم ایرانی داشت ترجیح داد تا به فوتبال ادامه ندهد و کفش‌هایش را آویخت.

گوچی در تیم‌ملی ایران هم 43بار به میدان رفت و توانست 17گل ملی در کارنامه خود به ثبت برساند. در سال2012 وقتی او برای نخستین‌بار ازسوی کی‌روش به تیم‌ملی ایران دعوت شد شاید بسیاری از فوتبال‌دوستان ایرانی شناخت زیادی از او نداشتند و کمتر نامی از این بازیکن شنیده بودند اما درخشش او در دیدارهای حساس و به‌خصوص مصاف با کره‌جنوبی که باعث شد ایران پس از یک دوره غیبت در جام‌جهانی دوباره در این تورنمنت حاضر شود نامش را به‌عنوان یکی از ستاره‌های تیم ایران مطرح کرد. سال2013 برای او بهترین سال حضورش در تیم کی‌روش بود که توانست 8گل به ثمر برساند و نقش مهمی در موفقیت‌های تیم ایران داشت. جام‌جهانی 2018 آخرین حضور او در فهرست تیم ایران بود که البته در هیچ‌کدام از سه مسابقه ایران به میدان نرفت و پس از آن نیز دیگر به تیم‌ملی دعوت نشد.