در آستانه 16 آذر و روز دانشجو، گفتوگویی با توحید تقیزاده، دبیر هیاتعالی نظارت اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان داشتهایم. متن مصاحبه «فرهیختگان» با این فعال دانشجویی را در ادامه میخوانید.
باتوجه به تجربهای که در دیدارهای دانشجویی با مسئولان داشتهاید، بهنظر شما اصلاح چه مواردی در قالب و محتوای اینگونه جلسات موجب افزایش کارآمدی و اثرگذاری آن میشود؟
ما شاهد این هستیم که همهساله، هرچه به روز 16 آذر نزدیک میشویم، تعداد جلسات مسئولان با دانشجویان بیشتر میشود. دولت عوض شده و رویکرد دولت جدید، قرار است باتوجه به شعارهایی که داده است، مردمی باشد. بهتر آن است که دانشجویان و مردم که فاصلهای از همدیگر ندارند و یکی هستند، باتوجه به اینکه بخشی از جریان نخبگانی کشور هم محسوب میشوند، جلساتی غیر از جلسات 16 آذر هم با مسئولان داشته باشند و جلسات به 16 آذر هرسال محدود نشود. این پیشنهاد را همهساله به مسئولان وقت هم دادهایم که بعضا ترتیب اثر داده نمیشد و حرفهای ما در اینباره شنیده نمیشد. بعد از تغییر دولت نیز در جلساتی که با مسئولان دولت جدید داشتهایم، این پیشنهاد را مطرح کردهایم. انتظارمان از دولت جدید این است که این جلسات به شانزدهم آذر محدود نشود و جلسات دانشجویی با حضور تمام سلایق و دانشجویان فعالی باشد که در چند موضوع سررشته دارند و میتوان بهعنوان نخبه آن حوزه، روی حرف آنان حساب کرد. در محتوای دیدارها هم حتما باید اصلاحاتی صورت بگیرد. اینکه بخواهیم بهصورت قطعی بگوییم در یکیدو ساعتی که با جریان دانشجویی جلسه گذاشته میشود حرف آنها بهطور کامل شنیده میشود و حتما بازدهی خواهد داشت، چیزی شبیه شوخی است. بارها پیش آمده که جلساتی برگزار شده، حرف دانشجویان شنیده شده، اما پرسشها و مطالبات بیپاسخ باقی مانده است. در اینباره انتظار میرود پیش از جلسات، اطلاعرسانی دقیقی صورت گیرد و دانشجویان بتوانند با آن افرادی که به این مسئولان نزدیک هستند ارتباط بگیرند و زمانی که این موارد در جلسات مطرح میشود و مسائل دیگری حین جلسه به مطالبات اضافه میشود، بشود در جلسه به نتیجه مشترکی رسید یا مصوباتی از آن جلسه خارج شود. انتظار دانشجویان در اینباره این است که جلسات نخبگانی و دانشجویی بهسمت مسالهمحوری حرکت کند. یعنی جریان دانشجویی بداند که باید تمرکز نخبگانش را روی چه موضوعاتی متمرکز کند و این مطالب را داخل جلسه با مسئولان ببرد تا جلسه همراه با خروجی ملموسی باشد که بتوان به آن مراجعه و استناد کرد.
ارزیابیتان از عملکرد دولت جدید در زمینه ارتباط با دانشجویان و فعالان دانشجویی چیست؟
هم میشود روش تعاملی جدید را به فال نیک گرفت، هم میشود گفت انتظارات زیاد است. بعضا مسئولانی هم که پیش دانشجوها میآیند، دانشجو خوشحال میشود. از این لحاظ که تا پیش از آن و در سالهای قبل، رئیسجمهور و مسئولان زیاد میان مردم و دانشجویان حاضر نمیشدند. بنابراین بهدلیل تجربههای قبلی، اگر مسئولان میان دانشجویان بیایند، در دانشجویان یک خوشحالی کاذبی ایجاد میشود که بله، این اتفاق افتاد. درحالیکه امامخمینی(ره) فرمودند دانشگاه مبدا تحولات است، این جمله یعنی اینکه دانشجو یکی از ارکان اصلی است که میتواند تحول ایجاد کند. پس باید آن نگاه تحولیای که لازم است نسبتبه دانشجو و جریانهای دانشجویی وجود داشته باشد، میان مسئولان جاری شود. یکی از مشکلاتی که دانشجویان تا به امروز با آن مواجه بودهاند، فقدان نگاه تحولی ازسوی مسئولان بوده است که در سالهای گذشته شاهد این کمبود بودهایم. در دولت قبل، این نگاه که دانشجو میتواند مطالبهگر باشد و تغییر ایجاد کند وجود نداشت و نگاه تحولی رنگ باخته بود. در برخی مسئولان شاهد این بودیم که به دانشجو، نگاهی نمادین داشتند؛ بهطوریکه هرسال 16 آذر دانشجو بیاید با ما دو تا عکس بگیرد و برود. همه این نگاهها را در سالهای گذشته شاهد بودیم و امیدواریم در مسئولان فعلی شاهد آن نباشیم. جریان دانشجویی زمانی تقویت میشود که به آن عرصه داده شود. وقتی جریان دانشجویی هیچ زمینهای برای بیان نکات و دغدغههای خود نداشته باشد، دچار سرخوردگی خواهد شد. باید عرصه را برای دانشجو باز کرد، نه فقط برای یک تشکل بلکه برای همه تشکلها با هر سلیقهای. اگر همه نگاهها در یک تصمیمگیری اعمال شود، شاهد این خواهیم بود که دانشجویان هم یک اهتمام ویژهای برای پیشبرد آن اهداف خواهند داشت.