• تقویم روزنامه فرهیختگان ۱۴۰۰-۰۹-۰۸ - ۱۲:۰۴
  • نظرات روزنامه فرهیختگان۰
  • 0
  • 0

سرجوخه کیست؟

جنگ اطلاعاتی ایران و اسرائیل شکل پیچیده‌تری به خود گرفته؛ ایران سریال‌های امنیتی مثل "سرجوخه" می‌سازد و اسرائیل هم مینی سریال "تهران" را پخش می‌کند.

سرجوخه کیست؟

به گزارش «فرهیختگان»، از ابتدای شروع سریال "سرجوخه"، نیروهای اطلاعاتی تنها یک تصویر نقاشی شده از کسی که او را سرجوخه خطاب می‌کردند را هم در مقرّ شهید مغزیان (پایگاه اطلاعاتی) نصب کرده بودند و هم به عناوین مختلف در جستجوی او بودند.

با نزدیک شدن سریال به انتهای پرپیچ و خمی که داشت پاسخ به این سؤال اهمیت پیدا می‌کند که بالأخره این "سرجوخه" کیست؟ و چه عملی انجام داده که نیروهای اطلاعاتی ایران در پی او هستند؟

تا اینجای داستان و از زبان شبکه موساد علی‌الحساب فهمیدیم نام او یوری گال(  Uri Gal) است. حالا اگر اسم او واقعی باشد باید صبر کنیم و متوجه شویم که آیا او سرجوخه جوخه‌های ترورِ موساد است؟ یا قصه‌ای دیگری هم دارد؟

تردیدی وجود ندارد که یوری‌گال رئیس میزِ ایران در موساد و یا از اعضای مؤثر آن به شمار می‌رود که در سریال "سرجوخه" محور شده تا بتوان روی آن مانور کرد و تمام خرابکاری‌ها و ترورهایی که صورت گرفته را معطوف به وی کرد! ترورهایی که موساد بعضاً مسئولیتِ آن را به عناوین مختلف پذیرفته است!

رئیس سابقِ موساد اعلام کرد بود ما تنها یک مشکل اصلی در دنیا داریم و آ‌ن‌هم ایران است. اگر ما بر مشکل‌مان غلبه کنیم، من دیگر کاری ندارم و به خانه‌مان می‌روم اما اگر ایرانی‌ها غلبه کنند، من دیگر خانه‌ای ندارم! این جمله عالی‌ترین مقام اطلاعاتی اسرائیل حکایت از آن دارد که اسرائیل هیچ حد و مرزی برای نبرد اطلاعاتی و عملیاتی علیه ایران ندارد کما اینکه کشمیری را برای آلوده‌سازی آب و غلامرضا و کیان را برای ترور و تخریب استخدام کرده‌اند!

جنگِ اطلاعاتی ایران و اسرائیل خیلی وقت است که در کشورهای مختلف شروع شده و هر از گاه در خبرها می‌آید که فلان نفوذی ایران در سیستم اسرائیل شناسایی شده و اسرائیل هم مدعی است که در ایران به اندازه کافی نفوذی دارد. این جنگ وقتی شکلِ پیچیده‌تری به خود می‌گیرد که در حوزه عملیات روانی هم وارد شده تا جایی که ایران، سریال "سرجوخه" و "خانه امن" علیه موساد می‌سازد و اسرائیل هم مینی‌سریال «تهران» را پخش می‌کند.

تضاد ایرانی‌ها با اسرائیل به قبل از انقلاب اسلامی برمی‌گردد. تضادی که قبلاً صرفا از بُعد ایدئولوژیک بود و حالا هم ایدئوژی و هم استراتژی است. تضادی که مدت‌ها است شکلِ عملی به خود گرفته و حتی رژیم اشغالگر قدس، کشتار مردمِ غزه را هم در امتداد جنگ علیه ایران توجیه می‌کند!

خرابکاری صنعتی، ترور دانشمندان ایرانی، انفجار و آتش‌سوزی و تلاش برای ایجاد بحران‌های مصنوعی در مانیفست موساد علیه ایران تعریف و تصویب شده اما آنچه در سریال "سرجوخه" اهمیت پیدا کرد واکاوی این عملیات‌ها نبود بلکه پاسخ به این سؤال بود که موساد این عملیات‌های تروریستی را چگونه سازماندهی می‌کند؟ و از چه کسانی (آگاه و یا ناآگاه) برای اجرای این عملیات‌ها و به چه شیوه‌هایی بهره‌کِشی می‌کند؟

بی‌تردید جذاب است وقتی کارکِردِ مهندسی اجتماعی موساد روی کسانی که آنها را سوژه خود قرار داده‌اند را می‌بینیم. فریب دادن و فریب خوردن وقتی تصویری می‌شود مخاطب تلویزیون براساس این آگاهی واکسینه می‌شود چون "تنها" عنصرآگاهی است که جامعه را در مقابل ویروس‌های مرگبار مقاوم می‌کند کما اینکه وقتی سروکله ویروس کووید 19 پیدا شد این رسانه‌ها بودند که جای پزشکان و طبیبان نشستند و با آگاهی دادن به مردم زنجیر آلودگی را پاره کردند!

 آنچه در اتاقِ فکرِ موساد با طبقه‌بندی سرّی مصوب می‌شود را می‌توان با تولید "فیلم" سوزاند! وقتی نتوانند مصوبات خود را براساس آگاهی توده‌ها عملی کنند لاجرم باید در اتاق‌های فکرشان محبوس بمانند و صرفاً نظریه‌پردازی کنند! / تسنیم

نظرات کاربران
تعداد نظرات کاربران : ۰

یادداشتهای روزنامه فرهیختگانیادداشت

سهم طبقۀ متوسط از صنعت سریال‌سازی؛

«افعی تهران» از چه کسی انتقام گرفت؟

فرصتی برای تجدید ظهور «خوبی مردم ایران»؛

مفهوم ملت را زنده کردند

فیلم پرحاشیه «بیبدن» با قصه‌‌ای به‌اندازه از ایده‌ای مهم دفاع کرد؛

سینمای اجتماعی زنده است

درباره فیلم «بی‌بدن»؛

قصه‌گویی شرافتمندانه درباره قصاص

مصطفی قاسمیان، خبرنگار:

یک درامدی خوب و تماشاگرپسند

اهل ملت عشق باش؛

عشق و دیگر هیچ...

آقای کارگردان! چه داری می‌کنی با خودت؟!

آنتی ‌کانسپچوآل آرت ترک و کُرک و پَر ریخته حسن فتحی

مریم فضائلی، خبرنگار:

چشم‌هایمان گناه داشتند!

میلاد جلیل‌زاده، خبرنگار گروه فرهنگ:

رویاهای شخصی‌ات را نفروش!

سریال پرطرفدار «حشاشین» چه می‌گوید؛

علیه شیعه یا علیه اخوان؟

راضیه مهرابی‌کوشکی، عضو هیات‌‌علمی پژوهشکده مطالعات فناوری:

فیلم «اوپنهایمر» به مثابه یک متن سیاستی

میلاد جلیل‌زاده، خبرنگار گروه فرهنگ:

از شما بعید بود آقای جیرانی

ایمان‌ عظیمی، خبرنگار:

دیکته نانوشته غلط ندارد

درباره هزینه‌ای که می‌شد صرف «هفت سر اژدها» نشود؛

چرخ را از نو اختراع نکنیم

فرزاد حسنی بعد از سال‌ها، به قاب تلویزیون آمد؛

بازگشت امیدوارکننده

در نقد بهره کشی «علی ضیا» از شهرت؛

از موج ابتذال پیاده شو

محمد زعیم‌زاده، سردبیر فرهیختگان:

در عصر پساواقعیت به احمد خطر حرجی نیست اما...

سیامک خاجی، دبیر گروه ورزش:

برای خداحافظی زود بود آقای جملات قصار!

محمدرضا ولی‌زاده، فرهیختگان آنلاین:

عجایب آماری دیدم در این دشت!

محمدامین نوروزی، مستندساز:

از این طرف که منم راه کاروان باز است...

فاطمه دیندار، خبرنگار:

برای درخشش سیمرغ‌های بلورین

محمد زعیم‌زاده، سردبیر؛

کدام سینما؟کدام نقد؟

حامد عسکری، شاعر و نویسنده:

فیلم دیدن با چشم‌های تار...

چهل و دومین جشنواره فیلم فجر؛

چند نقد بر فیلم سینمایی «آپاراتچی»

«صبحانه با زرافه‌ها»؛

یک وس اندرسون ایرانی تمام‌عیار

ویژه‌نامه جشنواره فیلم فجر؛

«صبحانه با زرافه‌ها»؛ معنازدایی از جهان

«صبحانه با زرافه‌‌ها»؛

تهش هیچی نیست، پس لذت ببر!

درباره فیلم جدید سروش صحت؛

قرار صبحانه با خودمان

هومن جعفری، خبرنگار:

مردی که سازش نمی‌کرد

در روزگار بی‌مایگی حضور قاف غنیمتی است؛

برای «قاف» و عمو اکبر

تولد قاف به میزبانی اکبر نبوی با همکاری «فرهیختگان»؛

«قاف» نمی‌خواهد متکلم‌ وحده باشد

میلاد جلیل‌زاده، خبرنگار گروه فرهنگ؛

هنوزم نقش بازی می کنی آقای فرخ نژاد؟