نیلوفر مژدهی، روزنامهنگار: مثل اینکه قرار نیست مشکل تیمهای فوتبال نفتی حل شود و این تیمها همچنان در برزخ ممنوعیت کمکهای دولتی گیر افتادهاند و با وجود وعده و وعیدها همچنان درد بیپولی را یدک میکشند. این تیمها نه میتوانند مالک خصوصی یا نیمهخصوصی داشته باشند که خرجشان را بدهد و نه در شهرهایشان امکان استفاده از تبلیغات و اسپانسرها را دارند. همینها در جلسه چند هفته قبل با هیاترئیسه سازمان لیگ مدعی شدند مخالف واگذاری تبلیغات محیطی به باشگاهها هستند چون برای آنها شرکتی فراتر از چیپس و پفک اسپانسر نمیشود و درآمد از چنین شرکتهایی هم محدود است.
تبعیض در تیمهای دولتی
تیمهای صنعت نفت آبادان و نفت مسجدسلیمان که هرکدام با هوادارانشان روی بنگاههای نفتی عظیم نفت و گاز نشستهاند از این منابع پردرآمد سهمی ندارند و قانون منع کمک دولت به ورزش حرفهای به آنها اجازه استفاده از این کمکها را نمیدهد. جالبتر اینکه چندهزار کیلومتر آنطرفتر در پایتخت نه ممنوعیتی در کار است و نه نهادهای نظارتی اینچنین احساس مسئولیت میکنند. از اینرو استقلال و پرسپولیس که باشگاههای دولتی به حساب میآیند از بیتالمال بهراحتی استفاده میکنند و مبلغ قرارداد یک بازیکنشان میتواند بهتنهایی بودجه یکسال این باشگاههای نفتی را تامین کند. این همه تبعیض حاصل چه تفکری است؟ آیا قانونی که در مجلس تصویبشده فقط مخصوص دو تیم نفت آبادان و نفت مسجدسلیمان است یا حکم شده این تیمها باید ریاضت بکشند و آن تیمها باید در پول غلت بزنند و بدهیهای ارزی روی بدهیهای ارزی بهجا بگذارند؟
حسن نصراصفهانی، رئیس هیاتمدیره باشگاه صنعت نفت آبادان با اعتراض نسبت به این شرایط به «فرهیختگان» گفت: «مشکل اصلی ما واقعا همین قانون منع کمکهای دولتی به ورزش حرفهای است. پیش از این هم گفتهام قرار بود با این قانون چند مورد دیگر هم به تصویب برسد ولی اینطور نشد و حالا این قانون برای ما دردسر شده است. بهنظر میرسد زمان آن رسیده تا نمایندگان مجلس و مقامات بالادست در این مورد تصمیم درستی بگیرند. حرف نهادهای نظارتی هم همین است، آنها میگویند قانونی که در مجلس تصویب شده باید در مجلس اصلاح شود.»
راهکار استقلال و پرسپولیس مشکلگشاست
اگر قانون منع کمکهای دولتی در مجلس تصویب شده است پس چرا فقط برای دو تیم صنعت نفت آبادان و نفت مسجدسلیمان اجرا میشود؟ مگر نه اینکه قانون شامل همه نهادهای دولتی و ورزش حرفهای است؟ در چنین شرایطی این سوال بهوجود میآید که نقش نهادهای نظارتی در رابطه با کمک وزارت ورزش به تیمهای استقلال و پرسپولیس چیست؟ این وزارتخانه هم همچون وزارت نفت مالک تیمهایش است. چطور وزارت ورزش میتواند به این تیمها کمک کند و نهادهای نظارتی حساسیتی ندارند ولی تیمهای نفتی که در بدترین شرایط قرار دارند برای گرفتن بودجه 30میلیاردی که با کلی قانون و تبصره درنهایت فقط 8میلیاردش به آنها میرسد باید این همه سختی بکشند؟
نصراصفهانی هم بسیار متعجب است و به ما میگوید: «من نمیخواهم در کار نهادهای نظارتی دخالت کنم. آنها وظیفه خود را انجام میدهند ولی میخواهم بدانم چرا این قانون ممنوعیتی که تصویبشده به شکل عام و برای همه رعایت نمیشود؟ اگر راهکاری دارد و اگر میتوان با وجود این قانون بازهم به تیمها کمک کرد راهکارش را به ما هم نشان دهند. این تیمها راهکارشان را به ما هم نشان دهند شاید از تجربیاتشان استفاده کرده و نجات پیدا کردیم.»
چرا ادارهکل همکاری نمیکند؟
همیشه تنشی جالب بین تیمهای نفتی با ادارهکل ورزشوجوانان خوزستان وجود دارد. گاهی با هم قهر میکنند و گاهی آشتی و دود این قهر و آشتیها به چشم تیم و هوادارانش میرود. افشین حیدری یکجایی میگوید این بودجه 30میلیاردی، درقالب مسئولیت اجتماعی وزارت نفت به ورزش همگانی است و جای دیگر میگوید قانون اجازه نمیدهد این پول را به باشگاهها بدهیم و باید آن را برگردانیم.
اگر اینطور است این 30میلیارد را خرج همان ورزش همگانی و غیرحرفهای کنید. چرا قرار است برگردانده شود؟ ابهامات این پرونده آنقدر زیاد است که گاهی شک میکنیم که آیا وزارت نفت واقعا میخواهد به این تیمها کمک کند. او نمیتواند همان روالی را که وزارت ورزش برای تیمهای دولتی پایتخت انجام میدهد طی کند؟ واقعا فرق این دو وزارتخانه در اعمال قانون منع کمکهای دولتی به ورزش حرفهای چیست؟
رئیس هیاتمدیره باشگاه صنعت نفت با ما موافق است و میگوید: «واقعیت این است که وزیر نفت کمکی را به باشگاههای نفتی اختصاص داده ولی ممانعتهای نهادهای نظارتی باعث شد مدیرکل ورزشوجوانان استان خوزستان چنین صحبتهایی را مطرح کند: ما در پرداختهای قبلی هم مشکل داشتیم. دیگر هیچ راهکاری به ذهنمان نمیرسد. وقتی با مقامات صحبت میکنیم همه میخواهند کمک کنند ولی همچنان مشکلی حل نمیشود. واقعیت این است که این مشکل بهدست همه مسئولان باز میشود.»
اینطور بهنظر میرسد که ادارهکل ورزشوجوانان استان خوزستان نمیخواهد عامل انتقال این پول باشد. افشین حیدری، مدیرکل ورزشوجوانان استان خوزستان اما میگوید: «ما مانع انتقال پول به باشگاههای نفتی نیستیم. قانون دست ما را بسته است و مجلس باید مساله را حل کند. ما میخواهیم به دو تیم نفتی کمک کنیم ولی مراجع نظارتی باید به ما اجازه دهند. از اینرو بهدنبال مجوز هستیم و اگر بتوانیم مجوز بگیریم بهسرعت اقدام میکنیم.»
اعتصاب در نفت مسجدسلیمان
تیم نفت مسجدسلیمان از ابتدای کار تاکنون به بازیکنانش پولی پرداخت نکرده است. مدیران این باشگاه که از کارمندان وزارت نفت به حساب میآیند نتوانستند بودجهای غیر از کمک وزارت نفت تامین کنند. همین مشکلات هم چندیقبل باعث شد نظری، مدیرعامل وقت این باشگاه مورد انتقاد قرار بگیرد و از سمت خود استعفا دهد. بهنظر میرسد مشکل از نظری نبوده و بعد از او نیز سرپرست موقت نتوانست کاری کند و حتی کار بازیکنان به اعتصاب کشید. آنها مدعی شدند تا پول نگیرند به تمرینات برنمیگردند.
عیدی، یکی از بازیکنان تیم نفت مسجدسلیمان دراینباره به «فرهیختگان» گفت: «از وقتی قرارداد بستیم هنوز یکریال هم دریافت نکردهایم. قرار بود قبل از بازی با فولاد بخشی از قراردادها را پرداخت کنند ولی ما در آستانه بازی با تیم آلومینیوم هستیم و هنوز پولی ندادند. اگر به همین شکل ادامه دهند ما هم تمرین نمیکنیم. همه بازیکنان خانواده و خرج دارند، به این شکل نمیشود ادامه داد.»
جلسات اخیر درخصوص وضعیت این تیم و اعتصاب بازیکنان تاکنون بینتیجه مانده است. روز یکشنبه جلسهای با حضور مدیرکل ورزشوجوانان استان خوزستان، فرماندار مسجدسلیمان و سرپرست باشگاه نفت مسجدسلیمان برگزار شد. درنهایت قرار شد این سرپرست به اردوی تیم نفت برود و بازیکنان را راضی کند تا در بازی با تیم آلومینیوم به میدان بروند و در عوض دو نهاد مرتبط هم در این فاصله برای اخذ مجوز کمک به این تیمها اقدام کنند.
آبادانیها در یکقدمی خطر
شاید در ظاهر اوضاع آبادانیها بهتر بهنظر برسد ولی وضعیت آنها هم خطرناک است. اخیرا مدیران این باشگاه کمکی هرچند ناچیز از منطقه آزاد اروند که از اسپانسرهای این باشگاه است دریافت کردند ولی این برای تامین بودجه مورد نیازشان کافی نیست. البته مدیران وقت زرنگی کرده و از فصل قبل بازیکنان را جریمه کردند و از هزینهها کاستند. از اینرو بدهیهایشان کم شد و از بودجهای که اسپانسر به حسابشان واریز کرد به بازیکنان این فصل پیشپرداخت دادند. همین موضوع باعث شد بازیکنان کمی خیالشان راحت باشد وگرنه چهبسا آنها هم در چنین شرایطی احساس خطر کرده و اعتصاب میکردند.
نصراصفهانی در این مورد به «فرهیختگان» گفت: «اسپانسر ما البته تا حد زیادی کمک میکند ولی آنقدر نیست که هزینههای باشگاه را تامین کند و یکدرصد کمی را دربر میگیرد. ما واقعا مشکل داریم و این شرایط برایمان سخت است. نمیدانیم چه کار کنیم و از دستمان کاری برنمیآید. بهنظر نمیرسد این مشکل با این کارها حل شود. لازم است قانون اصلاح شود و این همکاری مجلس و دولت را میطلبد.»