تاریخ سخنگو

بعد از گذشت حدود سه‌ماه از آغاز به‌کار رسمی دولت سیزدهم، یکشنبه گذشته علی بهادری‌جهرمی 36ساله و عضو هیات‌علمی رشته حقوق دانشگاه تربیت‌مدرس با رای مثبت هیات‌وزیران به‌عنوان سخنگوی این دولت انتخاب شد. به‌واسطه جایگاه سیاسی که سخنگو در تبیین مواضع دولت دارد قاعدتا باید فردی برای تصدی این پست انتخاب شود که مواضع سیاسی‌اش منطبق با مشی دولت و بسیار نزدیک به‌نظر رئیس‌جمهور باشد. با در نظر گرفتن این اصل بدیهی است افرادی باید به‌عنوان سخنگو انتخاب شوند که یا صاحب نفوذ سیاسی بوده و به مهره‌های اصلی دولت نزدیک باشند یا سابقه برجسته سیاسی‌شان اعضای کابینه و شخص رئیس‌جمهور را نسبت به همسو بودن مواضع آنها با دولت قانع کند. قرابت فکری سخنگوی دولت با رئیس‌جمهور باعث می‌شود آشنایی با سابقه فعالیت‌ها و مشی سیاسی او فرصت خوبی برای مطالعه جهت‌گیری دولت‌های وقت در مسائل مختلف قلمداد شود. به بهانه انتخاب سخنگوی جدید دولت سیزدهم در این شماره از روزنامه «فرهیختگان» مروری داشته‌ایم بر سابقه فعالیت‌های افرادی که در دولت‌های مختلف بر این جایگاه تکیه زده‌اند.

1 عباس امیرانتظام: (24بهمن57–10تیر58)

عباس امیرانتظام از یاران نزدیک مهندس بازرگان نخستین سخنگوی دولت پس از انقلاب است. وی از بهمن57 تا تیر58 سخنگوی دولت موقت بازرگان بود، وی نخستین‌بار زمانی که به‌عنوان دانشجو در دانشکده فنی دانشگاه تهران به تحصیل می‌پرداخت با مهندس بازرگان آشنا و جذب شخصیت وی شد و پس از آن بازرگان را در برهه‌های حساس تاریخی چه قبل از انقلاب و چه پس از آن همراهی کرد. انتخاب امیرانتظام به‌عنوان سخنگوی دولت موقت مورد استقبال برخی اعضای نهصت آزادی و چهره‌های انقلابی مانند آیت‌الله طالقانی، هاشم صباغیان و عزت سحابی قرار نگرفت. به همین دلیل بازرگان با افزایش فشارها چندی‌بعد تصمیم گرفت از وی در دستگاه سیاست خارجه استفاده کند و امیرانتظام را به‌عنوان سفیر ایران در سوئد و کشورهای اسکاندیناوی منصوب کرد. نخستین چالش میان امیرانتظام و یاران امام‌خمینی(ره) به پاییز58 بازمی‌گردد. در این تاریخ بعد از آنکه منتخبان مردم در مجلس خبرگان قانون اساسی تصمیم به گنجاندن اصل مترقی ولایت‌فقیه در قانون اساسی گرفتند عباس امیرانتظام پیشنهاد انحلال این مجلس را به مهندس بازرگان داد. طرح امیرانتظام علیه مجلس خبرگان قانون اساسی هیچ‌گاه اجرایی نشد و وی نیز با درخواست بازرگان به سوئد بازگشت، اما مدتی نگذشت که با تسخیر سفارت آمریکا توسط دانشجویان پیرو خط‌امام(ره) اسنادی علیه امیرانتظام توسط دانشجویان کشف شد. به همین دلیل وی از سوئد به تهران فرا خوانده شد و چندی‌بعد در ۲۸آذر۵۸ به اتهام همکاری با سیا و ارتباط پنهانی با آمریکا بازداشت و پس از آن در دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شد؛ محکومیتی که پس از اعتراض در تجدیدنظر به حبس ابد تقلیل یافت. اما درنهایت وی سال1375 به‌دلیل شرایط نامناسب جسمی از زندان آزاد شد.
عباس امیرانتظام از چهره‌های پررمز و راز تاریخ انقلاب است که تیرماه1397 به‌‌دلیل حمله قلبی در آستانه86 سالگی چشم از جهان فروبست.

2 سیدصادق طباطبایی (10تیر58-14آبان58)

سیدصادق طباطبایی چهره نزدیک به بیت امام‌خمینی(ره) و برادرزن احمد خمینی دومین سخنگوی دولت پس از انقلاب اسلامی بود، طباطبایی سال1332 در شهر قم متولد شد. وی بعد از گذراندن مقطع متوسطه در شهر قم و اقامتی کوتاه در نزد دایی خود امام‌موسی صدر برای ادامه تحصیل رهسپار آلمان شد و تحصیلات خود را تا مقطع دکتری رشته بیوشیمی در دانشگاه‌های آخن و سپس بوخوم ادامه داد. طباطبایی طی سال‌های تحصیل در آلمان به عضویت در اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان در اروپا درآمد و در چند دوره به‌عنوان دبیر روابط بین‌الملل این اتحادیه به فعالیت سیاسی و مبارزه علیه رژیم پهلوی پرداخت. نزدیکی سببی وی با امام‌خمینی(ره) باعث همراهی طباطبایی با امام در سال‌های آخر نهضت اسلامی در عراق و پاریس شد و در آستانه انقلاب اسلامی نیز وی با پرواز مشهور پاریس به تهران در دوازدهم بهمن‌ماه به‌همراه امام‌خمینی(ره) به تهران بازگشت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با تشکیل دولت موقت مهندس بازرگان، صادق طباطبایی عهده‌دار سمت معاونت سیاسی-اجتماعی وزارت کشور شد که برگزاری رفراندوم نظام جمهوری اسلامی ازجمله مهم‌ترین اقدامات وی در این سمت بود. بعد از آن نیز طباطبایی در دولت موقت عهده‌دار سمت‌های مهمی چون معاونت سیاسی نخست‌وزیر، وزیر مشاور و سخنگویی دولت از 10تیرماه58 تا پایان عمر دولت موقت بود. بعد از استعفای بازرگان برای مدتی با حکم حضرت‌امام(ره)، طباطبایی سرپرست نخست‌وزیری بود. در نخستین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری در سال58 طباطبایی کاندیدای انتخابات شد که با کسب حدود 114هزار رای نتوانست در این انتخابات پیروز شود، بعد از این انتخابات، صادق طباطبایی نیز دیگر تا پایان عمر خود در سال93 مسئولیت سیاسی جدی نپذیرفت و آخرین فعالیت سیاسی رسمی وی سمت مشاور محسن رضایی در انتخابات ریاست‌جمهوری سال88 بود.

3 حسن حبیبی (16آبان58-تیر59)

حسن حبیبی، حقوقدان و سیاستمدار برجسته ایرانی، سومین سخنگوی دولت پس از انقلاب اسلامی از آبان58 تا تیر59 بود. حبیبی دارای مدرک دکتری جامعه‌شناسی و حقوق از دانشگاه سوربن فرانسه بود که قبل از انقلاب فعالیت سیاسی خود را علیه رژیم پهلوی با عضویت در انجمن‌های اسلامی دانشجویی و انتشار روزنامه ایران آزاد آغاز کرد. بعد از اخراج امام(ره) از عراق توسط دولت بعث، یکی از چهره‌هایی که نقش موثری در هجرت امام از عراق به پاریس داشت حسن حبیبی بود. بعد از مهاجرت امام به پاریس نیز وی در زمره حلقه نزدیکان امام درآمد و به‌واسطه همین نزدیکی و اعتماد امام به او، در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی، حبیبی ازسوی ایشان مسئول تهیه پیش‌نویس قانون اساسی جمهوری اسلامی شد. با پیروزی انقلاب اسلامی، در نخستین گام حسن حبیبی در دولت مهندس بازرگان وزیر علوم و آموزش عالی شد. حبیبی بعد از سقوط دولت موقت مهندس بازرگان در نخستین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری کاندیدا شد اما با کسب حدود 4.8درصد آرا در این انتخابات از دوست دیرینه خود در پاریس یعنی ابوالحسن بنی‌صدر شکست خورد. وی در سال‌های پس از پیروزی انقلاب در 6دولت مختلف عهده‌دار سمت بود ازجمله این سمت‌ها عبارتند از: وزارت دادگستری در دولت دوم موسوی، معاون‌اولی رئیس‌جمهور در هر دو دولت هاشمی و دولت اول سیدمحمد خاتمی، علاوه‌بر این موارد، حبیبی به‌واسطه تجربه و تعهدی که داشت عهده‌دار سمت‌های مهم دیگری در جمهوری اسلامی مانند عضویت در شورای نگهبان قانون اساسی به‌عنوان حقوقدان، عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام و عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی بود. حبیبی در سال91 پس از تحمل یک دوره بیماری در تهران درگذشت. رهبر انقلاب در پیام تسلیتی که به‌مناسبت درگذشت وی صادر کردند، ایشان را مومنی صدوق، پارسا، خدوم و یار دیرین انقلاب نامیدند.

4 بهزاد نبوی (26آذر59-آذر60)

بهزاد نبوی از اعضای برجسته سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، در حساس‌ترین برهه تاریخ انقلاب یک‌سال از آذر59 تا آذر60 سخنگوی سه دولت شهیدرجایی، شهیدباهنر و میرحسین موسوی بود.

نبوی سال1321 در شهر تهران متولد شد. وی پیش از انقلاب و در دوران دانشجویی به‌دلیل فعالیت‌های سیاسی‌اش علیه رژیم پهلوی دوبار توسط ساواک دستگیر و روانه زندان شد. در خلال همین دستگیری‌ها در اوایل دهه50 در زندان اوین با شهیدرجایی آشنا شد، آشنایی‌ای که سبب شد پس از پیروزی انقلاب اسلامی چه در زمانی که شهیدرجایی نخست‌وزیر بود و چه در زمانی که رئیس‌جمهور شد، بهزاد نبوی از چهره‌های نزدیک به وی و سخنگوی دولت باشد. بهزاد نبوی در زمان ریاست‌جمهوری آیت‌الله خامنه‌ای نیز وزیر صنایع سنگین از خرداد61 تا شهریور68 شد. پس از پایان دوران وزارت نبوی سمت سیاسی برجسته‌ای برعهده نگرفت و تا پایان سال76 تنها مشاور مدیرعامل شرکت مپنا و عضو هیات‌مدیره شرکت پتروپارس شد. با پیروزی سیدمحمد خاتمی، کاندیدای مورد حمایت چپ‌های خط‌امامی در انتخابات ریاست‌جمهوری هفتم بار دیگر چهره‌های سرشناس این جناح سیاسی ازجمله بهزاد نبوی به عرصه قدرت سیاسی برگشتند. در همین راستا نبوی در انتخابات مجلس ششم توانست با کسب آرای مردم تهران به مجلس شورای اسلامی راه پیدا کند و به مدت چهارسال نایب‌رئیس مجلس اصلاحات باشد. حضور وی و سایر اصلاح‌طلبان در مجلس ششم درنهایت با تحصن و استعفای دسته‌جمعی آنها در اعتراض به نظارت استصوابی شورای نگهبان همراه شد. چندسال بعد بهزاد نبوی در جریان فتنه88، دستگیر و در دادگاه به 6سال حبس تعزیری محکوم شد.

 نبوی از چهره‌های نزدیک و مورد وثوق اصلاح‌طلبان است که آخرین سمت رسمی وی در این جناح سیاسی نیز مربوط می‌شود به انتخابات ریاست‌جمهوری امسال، وی در این انتخابات ریاست نهاد اجماع‌ساز اصلاح‌طلبان (عالی‌ترین نهاد تصمیم‌گیر اصلاح‌طلبان در انتخابات) را برعهده داشت.

5 احمد توکلی (25آذر60-11مرداد62)

احمد توکلی که در سال1330 در شهر بهشهر به دنیا آمده، توانست در سال48 برای تحصیل در رشته برق وارد دانشگاه پهلوی –که پس از انقلاب اسلامی دانشگاه شیراز نام گرفت- شود؛ او البته پس از طی دوره کارشناسی، مدرک دکتری اقتصادش را در سال75 از دانشگاه ناتینگهام انگلستان با پایان‌نامه‌ای با عنوان دلایل تورم در اقتصاد ایران با حمایت مالی وزارت فرهنگ و آموزش عالی ایران گرفت. توکلی استادیار گروه علوم‌اقتصادی دانشگاه شهیدبهشتی شد و در سال۱۳۹۲ به بازنشستگی رسید. توکلی در آبان سال1360 به‌عنوان وزیر کار و امور اجتماعی دولت میرحسین موسوی منصوب شد و دوماه بعد جایگاه سخنگوی دولت را نیز برعهده گرفت تا هم‌‌زمان در دو جایگاه مهم مشغول به فعالیت باشد.

توکلی که در 30سالگی به‌عنوان جوان‌ترین سخنگوی دولت در ادوار مختلف منصوب شد توانست این جایگاه را به مدت 8سال و تا پایان دولت دوم میرحسین موسوی حفظ کند.

توکلی در کسوت نماینده مجلس نیز فعالیت کرده است. او در دوره اول مجلس به‌عنوان نماینده مردم بهشهر و در دوره‌های هفتم تا نهم به‌عنوان نماینده تهران راهی بهارستان شده است.

توکلی از ابتدای دوره‌ هفتم مجلس تا اوایل دوره نهم ریاست مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی را نیز برعهده داشته ‌است. احمد توکلی تاکنون دوبار نیز اقبالش را در انتخابات ریاست‌جمهوری آزموده است.

او که در انتخابات ریاست‌جمهوری دوره ششم و هشتم به‌عنوان رقیب اصلی محسوب می‌شد در هر دو دوره از رسیدن به پیروزی بازماند و پس از آن با حضور در لیست ائتلافی اصولگرایان تهران در انتخابات مجلس دهم شرکت کرد و درنهایت با قرار گرفتن در رتبه۳۵، رأی لازم را به‌دست نیاورد و به مجلس هم راه نیافت. او هم‌اکنون عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و در این نهاد مشغول فعالیت است.

6 عطاءالله مهاجرانی (16آذر1376-24آذر1379)

عطاءالله مهاجرانی، سخنگوی دولت محمد خاتمی، از مقطع کارشناسی تا دکتری خود را در رشته تاریخ تحصیل کرده بود. مهاجرانی 67ساله نماینده مردم شیراز در دوره اول مجلس شورای اسلامی بود. او مسئولیت‌های دیگری چون رایزن فرهنگی ایران در پاکستان، معاون رئیس‌جمهور، عضویت در هیات‌امنای خبرگزاری ایرنا و معاونت فرهنگی مرکز تحقیقات استراتژیک را داشته است. مهاجرانی که سابقه‌ معاونت پارلمانی در دوره نخست‌وزیری میرحسین موسوی را در کارنامه خود دارد، در سال76 با پیشنهاد محمد خاتمی به‌عنوان وزیر ارشاد و فرهنگ اسلامی توانست از مجلس رای اعتماد بگیرد. دوسال بعد یعنی در سال78، نمایندگان مجلس پنجم مهاجرانی را استیضاح کردند، ولی توانست رأی اعتماد نمایندگان مجلس را بگیرد. با این حال، در همان سال مهاجرانی به‌دلیل حجم بالای انتقادهای صورت‌گرفته به نحوه وزارتش تصمیم گرفت از سمت خود استعفا دهد. او پس از کناره‌گیری از وزارت، ازسوی خاتمی به‌عنوان رئیس مرکز بین‌المللی گفت‌وگوی تمدن‌ها منصوب شد. اما دوسال بعد، مهاجرانی از این مسئولیت خود نیز استعفا داد. او پس از استعفا از این مرکز که با حواشی زیاد و دستگیری وی نیز همراه بود، تصمیم به خروج از ایران و مهاجرت به لندن گرفت؛. مهاجرتی که تاکنون پایان نیافته است.

آخرین مسئولیتی که مهاجرانی در ایران داشت، عضویت در هیات‌علمی گروه تاریخ دانشگاه تربیت‌مدرس بود.

7 عبدالله رمضان‌زاده (28آذر1380-12مرداد1384)

عبدالله رمضان‌زاده‌ 60ساله در اوایل دهه 70، مدیرکل دفتر سیاسی وزارت کشور شد و در مرکز تحقیقات استراتژیک فعالیت می‌کرد. او به‌همراه دیگر چهره‌های سرشناس اصلاح‌طلب از موسسان و اعضای اصلی حزب مشارکت ملی بودند. اعضای این حزب که به محمد خاتمی نزدیک بودند، در دهه80 بیشترین منصوبان بودند، در همین راستا عبدالله رمضان‌زاده هم در دولت دوم سیدمحمد خاتمی به‌عنوان سخنگوی دولت انتخاب شد. این سخنگوی اسبق دولت اصلاحات، مدرک کارشناسی و کارشناسی‌ارشد خود را در رشته علوم‌سیاسی از دانشگاه امام‌صادق(ع) دریافت کرده و برای ادامه تحصیل در مقطع دکتری به بلژیک رفت. او سمت‌های دیگری چون استانداری کردستان و عضویت در شورای سیاستگذاری خبرگزاری ایرنا را در دولت اصلاحات داشته است.

در جریان اتفاقات سال88، رمضان‌زاده که از اعضای رده‌بالای حزب مشارکت بود، به علت مشارکت در وقایع سال88، بازداشت و محاکمه شد. پس از سال88، رمضان‌زاده حتی در طول هشت‌سالی که دولتی اصلاح‌طلب برسر کار بود، هیچ مسئولیت دولتی نداشته و هم‌اکنون از فعالیت‌های او اطلاع دقیقی در دسترس نیست، اما گاهی مواضع خارج از چارچوب خود را در صفحه شخصی‌اش در توئیتر منتشر می‌کند. اخیرا نیز در جریان توقیف نفتکش آمریکایی توسط ایران با اعلام موضع خود سعی در تضعیف این حرکت در نظام بین‌الملل داشت.

8 غلامحسین الهام (16مرداد84-3شهریور88) و (21آذر91-12مرداد92)

غلامحسین الهام که در سال1338 در اندیمشک متولد شده است برای نخستین‌بار در 46سالگی و با آغاز دولت نهم به‌عنوان سخنگوی دولت احمدی‌نژاد انتخاب شد. او تنها کسی است که توانسته در دو برهه زمانی به‌عنوان سخنگوس دولت انتخاب شود.

غلامحسین الهام که در سال1389 ابتدا توسط محمود احمدی‌نژاد به‌عنوان مشاور حقوقی رئیس‌جمهور منصوب شده بود، 2سال بعد در آبان91 مجددا به‌عنوان سخنگوی دولت منصوب شد و هم‌زمان معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی ریاست‌جمهوری را نیز عهده‌دار شد.

الهام یکی از افراد پرمشغله در دولت احمدی‌نژاد محسوب می‌شد. او چند روز بعد از منصوب شدن به‌عنوان سخنگوی دولت در سال84 ریاست دفتر رئیس‌جمهور را نیز عهده‌دار شد و تا سال85 در این مقام ماند و سپس به وزارت دادگستری رفت و تا پایان دولت نهم به‌عنوان وزیر دادگستری فعالیت کرد.

الهام البته پیش از سخنگویی در دولت این نقش را در قوه‌قضائیه و شورای نگهبان نیز تجربه کرده بود. او که دارای مدرک دکتری حقوق جزا و جرم‌شناسی از دانشگاه تربیت‌مدرس است طی سال‌های 83 تا 89 به‌مدت 6سال به‌عنوان عضو حقوقدان شورای نگهبان مشغول به فعالیت بوده است.

9 محمدرضا رحیمی(20 دی88-12مرداد92)

رحیمی، نخستین سخنگوی دولتی بود که این سمت را همزمان با معاون‌اولی ریاست‌جمهوری برعهده داشت. دولت دوم احمدی‌نژاد پس از شکل‌گیری و با مصوبه هیات‌وزیران در 22دی‌ماه88، تصمیم گرفت دو سخنگو داشته باشد. سیدشمس‌الدین حسینی و محمدرضا رحیمی دو سخنگوی دولت دهم بودند که حسینی در جایگاه وزیر اقتصاد، به‌عنوان سخنگوی اقتصادی و محمدرضا رحیمی معاون‌اول رئیس‌جمهور به‌عنوان سخنگوی سیاسی معرفی شدند.

رحیمی متولد۱۳۳۳ در قروه استان کردستان بود که تا پیش از رسیدن به جایگاه معاون‌اولی رئیس‌جمهور در دولت دهم، مسئولیت در سه قوه مقننه، قضائیه و مجریه را تجربه کرده بود. رحیمی تا قبل از آن سابقه دادستانی قروه در سال‌های پیش از انقلاب، استانداری کردستان در دولت سازندگی، نمایندگی سنندج در مجلس هفتم و ریاست دیوان محاسبات در مجلس هفتم را در کارنامه خود ثبت کرده بود. رحیمی در دولت نهم هم در جایگاه معاونت پارلمانی رئیس‌جمهور فعالیت می‌کرد که پیش از معاون‌اولی در دولت دهم، نزدیک‌ترین تجربه همکاری میان او و احمدی‌نژاد محسوب می‌شد. سخنگویی رحیمی تا پایان چهارسال دوم دولت دهم ادامه پیدا نکرد و این غلامحسین الهام بود که برای دومین‌بار و در ۲۱آذرماه سال91 به‌عنوان سخنگوی دولت منصوب شد. دوران مسئولیت رحیمی در دولت دهم با حواشی زیادی همراه بود که پس‌لرزه‌هایش بعد از دوران مسئولیت هم او را رها نکرد. رحیمی بعد از گذشت مدت کوتاهی از پایان مسئولیتش در دولت دهم به تحمل پنج‌سال زندان محکوم شد که بعد از طی سه‌سال از دوران محکومیتش، سرانجام با درخواست آزادی مشروط وی موافقت شد.

در همان روزها و پس از تایید حکم رحیمی توسط قوه‌قضائیه، دفتر احمدی‌نژاد با صدور بیانیه‌ای، تخلفات رحیمی را بی‌ارتباط با دولت‌های نهم و دهم اعلام کرد و موارد تخلف او را محدود به سال‌های پیش از ورود رحیمی به کابینه دولت احمدی‌نژاد دانست.

10 محمدباقر نوبخت (6شهریور92-9مرداد97)

محمدباقر نوبخت‌حقیقی، با حدود پنج‌سال سخنگویی دولت، رکورددار بیشترین سال‌های متوالی عهده‌داری این مسئولیت در تاریخ دولت‌های بعد از پیروزی انقلاب است. نوبخت، حدود یک‌ماه بعد از مراسم تحلیف حسن روحانی و در ششم شهریورماه سال92 با تصمیم هیات‌وزیران به‌عنوان سخنگوی دولت یازدهم معرفی شد. نوبخت پیش از معرفی به‌عنوان سخنگوی دولت، در ۲۶مردادماه همان سال، توسط حسن روحانی به‌عنوان معاون برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس‌جمهور و سرپرست معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی نهاد ریاست‌جمهوری منصوب شده بود. او پیش از عهده‌دار شدن مسئولیت سخنگویی دولت نیز معاون پژوهش‌های اقتصادی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام و دبیرکل حزب اعتدال و توسعه بود. از دیگر سوابق نوبخت قبل از راهیابی به دولت یازدهم، می‌توان به سابقه نمایندگی مردم رشت در ادوار سوم، چهارم، پنجم و ششم مجلس شورای اسلامی اشاره کرد. او متولد فروردین‌ماه سال1329 در شهر رشت است و فعالیت شغلی خود را از اواخر دهه۱۳۵۰ در آموزش‌وپرورش زادگاهش آغاز کرد. محمدباقر نوبخت در آخرین فعالیت سیاسی‌اش پیش از ورود به دولت یازدهم در سال92، سخنگوی ستاد انتخاباتی حسن روحانی در کارزار رقابت‌های انتخابات ریاست‌‌جمهوری همان سال بود. نوبخت در 4مردادماه سال۹۵ و با تبدیل سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور به دو سازمان برنامه‌وبودجه و سازمان اداری و استخدامی کشور، به‌عنوان رئیس سازمان برنامه‌وبودجه منصوب شد و در مردادماه سال۹۷ برای آنچه تمرکز بیشتر روی سازمان برنامه‌و‌بودجه عنوان ‌کرد، از جایگاه سخنگویی دولت استعفا داد.

11 علی ربیعی(3خرداد98 -12مرداد1400)

علی ربیعی که بعد از برکناری‌اش از وزارت کار در سال97 به‌عنوان سخنگوی دولت روحانی منصوب شد و تا پایان کار دولت دوازدهم به مدت یک‌سال در این مقام ماند در یک خانواده کارگری متولد شده و پیش از انقلاب به‌عنوان تکنسین کارخانه‌های تولیدی مشغول به فعالیت بوده است.

ربیعی نخستین کنش‌های سیاسی‌اش را نیز در عرصه کارگری تجربه کرده است. او در سال‌های نخست انقلاب، نماینده کارگران و عضو شورای عالی کار بود و در دهه۱۳۶۰ مسئولیت شاخه کارگری حزب جمهوری اسلامی را برعهده گرفت. ربیعی همچنین از بدو تاسیس خانه کارگر تا امروز به‌عنوان عضو شورای مرکزی آن درحال فعالیت است.

علی ربیعی که دارای مدرک دکتری مدیریت است از سال۱۳۶۶ تا ۱۳۷۲ در دوره وزارت محمد ری‌شهری و علی فلاحیان به‌عنوان معاون حقوقی و پارلمانی این وزارتخانه فعالیت کرده و در دوره ریاست‌جمهوری محمد خاتمی سمت مشاور اجتماعی او را عهده‌دار بوده است.

ربیعی که در دوره دبیری روحانی در شورای عالی امنیت ملی به‌عنوان مسئول اجرایی دبیرخانه این شورا با وی همکاری می‌کرد در دولت نهم به‌عنوان وزیر کار روحانی منصوب شد و در دولت دوم روحانی نیز در همین سمت ابقا شد تا درنهایت بعد از 3بار استیضاح پیاپی در یک‌سال در 17مرداد97 توسط مجلس از این جایگاه برکنار شود.

12 علی بهادری‌جهرمی (23آبان1400-درحال فعالیت)

هیات‌وزیران دولت سیزدهم روز یکشنبه، 23آبان ماه، علی بهادری‌جهرمی را به‌عنوان سخنگو و رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت معرفی کرد.

بهادری‌جهرمی دهه شصتی، با 36سال، جوان‌ترین عضو کابینه دولت سیزدهم محسوب می‌شود. او متولد شهریورماه سال۱۳۶۴ در شهرستان گلپایگان استان اصفهان است. بهادری‌جهرمی از سال1388 و از دوره کارشناسی‌ارشد به‌عنوان کارشناس حقوقی در مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی مشغول به‌کار شد و پس از آن به عضویت پژوهشکده شورای نگهبان درآمد و درحال حاضر از مدیران پژوهشی این پژوهشکده است.

رئیس جدید شورای اطلاع‌رسانی دولت، تا پیش از رسیدن به جایگاه سخنگویی دولت سیزدهم و از سال98، رئیس مرکز وکلا، کارشناسان رسمی و مشاوران خانواده قوه‌قضائیه بود. بهادری‌جهرمی، دارای مدرک دکتری حقوق عمومی از دانشگاه تهران و درحال حاضر عضو هیات‌علمی دانشکده حقوق دانشگاه تربیت‌مدرس است.

عضویت در کمیسیون حقوقی سازمان بازرسی کل کشور، عضویت در مجمع مشورتی حقوقی پژوهشکده شورای نگهبان، ریاست هیات‌مدیره بنیاد صیانت از حقوق شهروندی و مشاوری حقوقی تعدادی از نهادها و سازمان‌های عمومی و خصوصی از دیگر مسئولیت‌‌های اجرایی بهادری‌جهرمی پیش از رسیدن به جایگاه سخنگویی دولت سیزدهم است. او در مردادماه۱۳۹۴ نیز به پیشنهاد جمعی از حقوقدانان، همزمان با ریاست سازمان بسیج حقوقدانان کشور، توسط رئیس سازمان بسیج مستضعفین به‌عنوان رئیس سازمان بسیج حقوقدانان تهران منصوب شد.

بهادری‌جهرمی فعالیت پژوهشی و علمی جدی خود را از سال87 و با مشارکت در تدوین و ترجمه ۴۰عنوان کتاب در حوزه‌های حقوق عمومی، حقوق بشر، حقوق تطبیقی و تدریس در دانشگاه آغاز کرد و با نظارت علمی بر بیش از ۲۰کتاب تخصصی و مجموعه مقالات و کارشناسی دفتر مطالعات حقوقی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی از سال۱۳۸۸ تا ۱۳۹۱ و چاپ بیش از ۳۰عنوان مقاله تخصصی در نشریات علمی، پژوهشی، علمی ترویجی و تخصصی به این فعالیت‌ها ادامه داد.

عضویت در هیات اندیشه‌ورز دیوان عدالت اداری، عضویت در شورای پژوهشی پژوهشکده شورای نگهبان و سرپرستی گروه حقوق عمومی معاونت حقوقی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام در سال‌های 96 و 97 از دیگر سوابق علمی و پژوهشی بهادری‌جهرمی است.