فرزانه کرمی، روزنامه‌نگار: تعداد اتاق فکرهایی که درآمریکا و اروپا با استادان دانشگاه‌ها و دانشمندان برای کمک به مذاکره‌کننده‌ها و دیپلمات‌ها در تمامی عرصه‌های روابط بین‌‌الملل مقاله چاپ می‌کنند کم نیست و جالب‌ اینکه در بندبند توافقنامه‌ها اظهارنظر دارند. بد نیست بدانید متن برجامی را که ایران در سال ۹۴ امضا کرد، اندیشکده کرایسیس 14ماه قبل از امضای برجام با انتشار گزارشی تحت‌عنوان «ایران و پنج‌به‌علاوه یک حل مکعب روبیک هسته‌ای» منتشر کرده بود. این درحالی است که تعداد اندیشکده‌های کشور ایران به تعداد انگشتان دست هم نمی‌رسد و تحرک علمی و عملی چندانی در حوزه مطالعاتی و پژوهشی ندارند. درحالی که در آمریکا و فقط در حوزه سیاسی بیش از 1777اندیشکده وجود دارد که با برخورداری از کارشناسانی نخبه و صاحب تجربه در امور سیاستگذاری، با نفوذ و تاثیر فزاینده‌ای که بر تعیین دستورکار سیاست‌ها، به‌ویژه سیاست خارجی دارند، به یکی از متغیرهای تاثیرگذار در تصمیم‌گیری این دولت تبدیل شده‌اند.

حالا اگر در این خصوص جست‌وجویی در صفحه‌های مجازی داشته باشید، جز یک دانشگاه و چند مجله و یک یا دو پژوهشگاه نیمه‌فعال چیز بیشتری از فعالیت‌های علمی در حوزه بین‌الملل به‌ویژه در حوزه آمریکا پیدا نخواهید کرد. از تمام مراکزی که در این حوزه فعال بودند، دانشگاه تهران با تشکیل یک موسسه در حوزه مطالعات آمریکا با حضور تنها پنج عضو هیات‌علمی سرآمد است. به همین منظور به گفت‌وگو با محمد مرندی، مدیرگروه مطالعات آمریکا و فواد ایزدی، عضو هیات‌علمی این گروه که از سال83 ایجاد شده است، پرداختیم تا بیشتر در جریان کم‌وکیف فعالیت‌های علمی در این حوزه قرار بگیریم.

در همین رابطه مطالب زیر را بخوانید: