فرناز استادنوبری
 خبرنگار گروه مردم

اینها را «آیلین آگاهی» معلم موسیقی کودکان اوتیسمی، فلج مغزی و سی‌پی به «فرهیختگان» می‌گوید و ادامه می‌دهد: «خیلی از خانواده‌های کودکان استثنایی بعد از دیدن کنسرت‌های بزرگ و حرفه‌ای کودکانم که مبتلا به اوتیسم یا فلج مغزی هستند به من می‌گویند خوش به حال خانواده این بچه‌ها، کودک من حتی در همین اندازه هم نمی‌تواند فعالیت کند، این در حالی است که هر کودک استثنایی توانایی‌هایی دارد که هنوز کشف نشده و ما حق نداریم چون آن را کشف نکرده‌ایم بگوییم کودک ما توانایی ندارد.»

 برای کودکان مختلف، ملودی مخصوص می‌نویسم
آیلین آگاهی که 35 سال دارد از 19 سالگی کار خود را با کودکان عادی شروع کرده و پس از حدود سه سال کار با کودکان عادی به کار با کودکان استثنایی علاقه‌مند شده است. او که تحصیلات خود را در رشته موسیقی آهنگسازی پیشرفته به پایان رسانده می‌گوید: «از وقتی کودکان اوتیسمی را دیدم تصمیم گرفتم برای آنها کاری کنم. کار با کودکان عادی از عهده هر کسی برمی‌آید اما برای این کودکان معلم موسیقی وجود نداشت.» او همچنین می‌گوید: «شروع به مطالعه درباره این کودکان کردم و مطالعات روانشناسی خود را تا جایی بالا بردم که بتوانم در مراکز گفتاردرمانی و کاردرمانی نیز فعالیت و با این کودکان کار کنم.» او ادامه می‌دهد: «برای اینکه تحقیقاتم فقط به کودکان داخل کشور محدود نشود به ترکیه رفتم و مدتی با کودکان استثنایی آنجا هم کار کردم.»
آگاهی درباره فعالیت‌های اجرایی این بچه‌ها ادامه می‌دهد: «این کودکان تا الان ده‌ها کنسرت بزرگ و حرفه‌ای گذاشته‌اند که مورد استقبال افراد از قشرهای مختلف قرار گرفته‌ است.  در فرهنگسرای ارسباران، فرهنگسرای خانواده و... و همچنین برای فرماندار رودهن اجرا داشته‌اند.» او درباره کارهایی که در این سال‌ها برای بچه‌ها انجام داده توضیح می‌دهد: «سال گذشته با دوندگی‌هایی که در وزارت آموزش و پرورش و وزارت علوم انجام دادم موفق شدم کاری کنم که این بچه‌ها هم بتوانند به دانشگاه موسیقی کنسرواتوار بروند و در کنار بقیه دانشجویان درس بخوانند.» او همچنین می‌گوید: «تا پیش از این کودکان استثنایی نمی‌توانستند به آنجا راه پیدا کنند. در صورتی که این کودکان هم حق زندگی و تحصیل دارند و من می‌توانم ثابت کنم اگر چند نفر از این کودکان در این کلاس‌ها باشند اتفاقی نمی‌ا‌فتد و بهتر می‌توانند آموزش ببینند.»

 پدرم بزرگ‌ترین حامی من بود
آگاهی که بیشتر فعالیت‌های خود را به صورت رایگان انجام می‌دهد و حتی برای آلبومی که به‌زودی از کودکان استثنایی وارد بازار می‌شود 9 میلیون تومان هزینه کرده، درباره زندگی‌اش می‌گوید: «مادرم ابتدا مخالف بود و می‌گفت چرا کار با کودکان معمولی را ادامه نمی‌دهی، خیلی‌ها این حرف را به من می‌زدند ولی پدرم تا سال گذشته که فوت شود بزرگ‌ترین حامی من بود. در 10 کنسرت اولی که در سال‌های ابتدایی کارم برگزار کردم اگر پدرم کمک نمی‌کرد کار را رها می‌کردم ولی در هر کنسرت پدر 50 نفر از دوستانش را با خود می‌آورد و بلیت‌های کنسرت به کمک پدرم فروش می‌رفت.» او همچنین می‌گوید: «همیشه می‌گفت از خانواده‌های این بچه‌ها اگر پول ندارند هزینه‌ای نخواه تا نکند به خاطر اینکه پول ندارند کودک‌شان آموزش نبیند.»

 شاگرد اوتیسمی‌ام در مدرسه موتسارت اتریش قبول شد
او با بیان اینکه شاگردانش قطعات موتسارت و باخ می‌زنند، ادامه می‌دهد: «من قطعه‌ها را گاهی برعکس می‌کنم و نت‌های دست راست را برای چپ می‌نویسم زیرا مثلا کودکی انگشتان دست راستش توانایی ندارد و دست چپش توانا است. یکی از شاگردان اوتیسمی من به نام باران که 17 سال دارد در مدرسه موتسارت اتریش در اسکایپ امتحان داده و قبول شده است. به‌زودی باران در این مدرسه می‌تواند تحصیل کند.»