حسین رستمیاحمدوندی، مدیر شرکت دانشبنیان «کشت و توسعه گیاهان دارویی بیستون شفا» از کرمانشاه با اشاره به علل عدمفعالیت شرکتهای دانشبنیان در استانهای کمتربرخوردار بیان کرد: «مهمترین دلیل، امر سرمایهگذاری و نبود جریان سرمایه در این استانهای محروم از فعالیت دانشبنیان یا کمتربرخوردار است، شرکتهای دانشبنیان هرچقدر که ایدههای نوآورانه، خلاق و پولسازی داشته باشند؛ اما سرمایهگذاری برای این ایدهها وجود نداشته باشد، عملا فعالیت دانشبنیانی در آن مناطق صفر بوده و امکان شکلگیری ندارد.» احمدوندی اذعان کرد: «متاسفانه سرمایهای که شرکتهای دانشبنیان میتوانند از بانکها بگیرند، بسیار کم است؛ البته مدتی است معاونت علمی-فناوری ریاستجمهوری توانسته است تسهیلات خوبی را برای شرکتهای دانشبنیان تهیه کند؛ اما این تسهیلات نیز سقف معین و مشخصی دارد.» وی افزود: «اگر ارتباط و همافزایی مناسبی میان سرمایهگذار و صاحبان ایده در شرکتهای دانشبنیان ایجاد شود، از لحاظ دریافت تسهیلات و از لحاظ محدوده فعالیتی میتوان به نقطه مطلوبی در راستای فعالیتهای نوآورانه و خلاق در مناطق محروم دست پیدا کرد. متاسفانه در برخی استانهای کشور سرمایهگذاران فعالیت چندانی ندارند و مایل هستند در کلانشهرها و شهرهای صنعتی از پروژههای کسب و کاری خوب حمایت کنند.»
اکثر استانهای کمتربرخوردار از نیروی انسانی متخصص تهی هستند
احمدوندی همچنین یکیدیگر از دلایل عدمفعالیت شرکتهای دانشبنیان در استانهای کمتربرخوردار را نبود کارشناسان و متخصصان حوزه علم و فناوری دانست و تاکید کرد که متخصصانی که برای ارتقا و تحصیل به دیگر استانها میروند، برای کار دیگر به شهرهای خودشان بازنمیگردند؛ در نتیجه با کمبود نیروی متخصص در استانهای محروم از فعالیت دانشبنیانی مواجه خواهیم بود که درنتیجه نبود نیروی انسانی متخصص، شکلگیری فعالیت دانشبنیانی نیز با اختلال همراه خواهد بود. مدیر شرکت دانشبنیان «کشت و توسعه گیاهان دارویی بیستون شفا» با بیان راهکارهای موثر در پراکندگی فعالیت شرکتهای دانشبنیان در تمامی استانها و تمرکززدایی از کلانشهرها گفت: «مهمترین امر، بحث راهاندازی تعاونیها و شبکههای شرکتهای دانشبنیان است که موجب میشود فعالیت دانشبنیانها در یک استان متمرکز نباشد تا استانی از لحاظ اقتصاد دانشبنیان غنی و استانهای دیگر از این جریان بیبهره نباشند. باید تعاونی مستقل و سراسری برای فعالیت شرکتهای دانشبنیان در کشور ایجاد شود تا به خواستهها، نیازها و معضلات اهالی این حوزه پرداخته شود و همچنین بتواند پراکندگی فعالیت دانشبنیانها را کنترل کند.»
معاونت علمی، یاریگر فعالیت شرکتهای دانشبنیان در مناطق محروم است
وی در ادامه به این نکته اشاره کرد که نیاز است تا فعالیت پارکهای علم و فناوری و مراکز رشد در استانهای کمتربرخوردار تقویت شود تا به توسعه فعالیتهای دانشبنیانی در استانهایی که از این نظر محروم هستند، کمک کند؛ البته این حمایتها صرفا مالی و ارائه تسهیلات نیست؛ بلکه گاهی مشکل این شرکتها مسائلی چون بحثهای آموزشی و فرهنگی است و قطعا معاونت علمی میتواند در این زمینه یاریگر سرمایهگذاران و شرکتهای دانشبنیان باشد. بهگفته احمدوندی، متاسفانه عدمپراکندگی فعالیتها در تمامی زمینهها نهتنها حوزه دانشبنیانها موجب شده برخی استانها بر برخی دیگر چیره شوند، بهطور مثال در برخی استانهای مرزی این مشکل چندبرابر بوده و قدرت محرومیت این استانها نسبت به دیگر استانها بیشتر است؛ برای بهبود این شرایط نیاز است تا نهادهای مسئول و سیاستگذار، از لحاظ کمی و کیفی در حوزه فعالیت شرکتهای دانشبنیان به ارتقای آنها بپردازند؛ به این معنا که همان بودجهای که برای استانهای صنعتی و بزرگی چون تهران، اصفهان و تبریز و... درنظر گرفته میشود، به همان مقدار برای فعالیت دیگر استانهای کمتربرخوردار برای بهبود زیرساختها و تشویق شرکتهای دانشبنیان هزینه شده تا این خلأ و عقبماندگی بهگونهای مطلوب جبران شود.
شکلگیری تعاونی سراسری شرکتهای دانشبنیان، اقدامی ضروری برای همافزایی ایدههای خلاقانه
مدیر این شرکت دانشبنیان وضعیت فعالیتی شرکتهای دانشبنیان در استان کرمانشاه را اینگونه توصیف کرد که با آنچه ایدهآل است، تفاوت دارد و شرکتهای دانشبنیان سختیهای بسیاری برای رسیدن به نقطه درستی از کار دارند و اشاره کرد: «البته فکر میکنم باز هم وضعیت فعالیتی در کرمانشاه بهتر از برخی استانهای دیگر چون ایلام و سیستان و بلوچستان و... است.پیشنهادی که میتوانم به دیگر شرکتهای دانشبنیان برای عملکرد بهتر در استانهای کمتربرخوردار ارائه کنم، این است که برای شکلگیری تعاونی سراسری اقدام کنند، نهادی که بتوانند در آن همافزایی کنند و صرفا با تکروی پیش نروند و این جریان در برخی استانها وجود دارد؛ بهطور مثال چندسالی است میخواهیم در استان کرمانشاه تعاونی شرکتهای دانشبنیان را تاسیس کنیم؛ اما بنابر دلایلی این امکان را نداریم.»
وی در پایان، کلید موفقیت فعالیت شرکتهای دانشبنیان در استانهای محروم از این جریان را شکلگیری نهاد صنفی دانشبنیانها دانست و بیان کرد که شرکتهای دانشبنیان در استانهای کمتربرخوردار نباید جداگانه فعالیت کنند؛ چراکه همافزایی میان آنها موجب ارتقا و توسعه فعالیتهایشان از لحاظ کمی و کیفی خواهد شد.