یو جی‌هو، خبرنگار کره‌ای در گفت‌وگو با «فرهیختگان»: کره به اندازه ایران ستاره ندارد ولی تیم‌تر است
بابک سرانی‌آذر، روزنامه‌نگار: جدال دو تیم فوتبال ایران و کره‌جنوبی جدا از حساب و کتاب‌های جدول و مقدماتی جام جهانی و حساسیت بازی‌های قبلی و بعدی، یک ویژگی مهم داشت و آن اینکه این یک بازی سنتی و بسیار حیثیتی بوده و خواهد بود. دو تیم ملی فوتبال آسیایی که اگر نگوییم به تنهایی اما دست‌کم از معدود مهره‌های معتبر فوتبال آسیا هستند و کنفدراسیون فوتبال آسیا نیز خوب می‌داند که این دو تیم علت هیجان فوتبال این قاره هستند و همیشه به فوتبال قاره کهن، هیجان و اعتبار تزریق می‌کنند. بعد از تساوی دو تیم ایران و کره‌جنوبی با نویسنده سرشناس بخش فوتبال بین‌الملل مجموعه رسانه‌ای یون‌هاپ در این خصوص هم‌کلام شدیم. کسی که قبل از بازی می‌دانست کره هرگز کار ساده‌ای در تهران نخواهد داشت. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با یو جی‌هو را در ادامه می‌خوانید.
اولین سوال را از یادداشت شما پیش از بازی برابر ایران آغاز می‌کنم، بسیار ناامید و بدبین بودید و انگار تردیدی در شکست کره برابر ایران نداشتید!
نه هرگز این‌گونه نبود، من سعی کردم قبل از بازی واقعیت‌ها را بنویسم و به هواداران خوش‌بین کره‌جنوبی بگویم که باید واقع‌بین باشند. کره‌جنوبی تیم خوبی شده اما تیم ملی فوتبال ایران حق دارد خود را بهترین تیم فوتبال آسیا بداند. بازی با ایران برای کره‌جنوبی همیشه یکی از سخت‌ترین بازی‌ها بوده است.
شما در آن یادداشت ضمن اشاره به ستارگان ایرانی نوشته بودید فقط یکی از این دست ستاره‌ها را در کره‌جنوبی سراغ دارید.
بله این هم بخشی از واقعیت است، البته باید همه آن پاراگراف را زیر ذره‌بین گرفت، در ادامه ذکر کرده‌ام که کره‌جنوبی تیم‌تر از ایران است، ستاره‌های زیادی ندارد اما یک تیم خوب است، ایران ستاره‌های زیادی دارد، البته که تیم خوبی است اما در مقایسه با کره‌جنوبی به نظر من کار تیمی سطح پایین‌تری دارد.
به سراغ خود بازی برویم، البته دقایقی قبل از بازی، منظورم استادیوم خالی از تماشاگر و عدم‌استفاده از VAR است.
البته این خبر یک روز قبل از بازی به‌صورت رسمی تایید شده بود، طبق قانون هر تیمی که میهمان یک کشور است از قوانین کلی و جزئی آن کشور میزبان به‌طور کامل پیروی می‌کند، قوانین کلی می‌تواند حتی خارج از حوزه ورزش باشد اما باید به قوانین کلی یک کشور احترام گذاشت، از طرفی در قوانین جزئی نیز موضوع بسیار اهمیت دارد، موضوع شیوع ویروس کرونا بسیار مهم است و باید از مقامات بهداشتی ایران به‌خاطر حساسیت روی این موضوع تشکر کرد. به نظر من مسئولیت‌پذیری مقامات بهداشتی ایران ستودنی بود. آنها می‌توانستند تعدادی از هواداران را به استادیوم راه بدهند و شاید به تیم ملی ایران روحیه داده می‌شد اما حتی در این حد هم ریسک‌پذیری وجود نداشت، من شنیده‌ام پیک ششم هم ممکن است متاسفانه در راه ایران باشد که این نگران‌کننده است. به‌هرحال در چنین مواقعی مهم سلامتی و جان ورزشکاران و مردم است نه اینکه یک تیم فقط نتیجه بگیرد.
خود بازی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
شاید به‌طور خلاصه اما مفید و گویا بتوانم بگویم تعداد بی‌شماری خوش‌شانسی از سوی کره‌جنوبی و تعداد بی‌شماری بدشانسی از سوی ایران دیده شد. تیم ملی فوتبال ایران خیلی خوب بازی کرد، شوت طارمی را هنوز نتوانسته‌ام هضم یا فراموش کنم، حیف است چنین ضربه‌ای به تیر دروازه برخورد کند. ایران بارها در یک‌قدمی دروازه کره‌جنوبی توپ را به شکل بسیار عجیبی از دست داد و کره در معدود موقعیت‌های به‌دست‌آمده بهترین نتیجه را گرفت، شاید استرس کره کمتر بود، در هرحال ما خوش‌شانس بودیم.
یعنی معتقدید برد حق ایران بود؟
با همه احترامی که برای فوتبال ایران قائل هستم، دوست دارم بگویم نتیجه تساوی عادلانه بود اما ایران را تیم بدشانس و کره را تیم خوش‌شانس در تهران می‌دانم.
بازی بعدی کره‌جنوبی مقابل امارات است. پیش‌بینی‌تان چیست؟
گروه سخت و پیچیده‌ای شده است. شاید این جمله تکراری باشد اما واقعیت این است که هر بازی یک فینال است و کره باید در تمام بازی‌های باقی‌مانده از این گروه به پیروزی برسد و این بسیار سخت اما شدنی است. امارات تیم خوبی است اما بعد از بازی با ایران فعلا هیچ تیمی دلهره‌آور برای کره‌جنوبی نیست.
ارزیابی شما از جدول گروهی و آینده این رقابت‌ها چیست؟
ایران فعلا تیم اول گروه است و این درحالی است که در ابتدای راه چندان خوب و مطمئن آغاز نکرده بود. ایران بیش از چهار ماه دیگر مقابل کره‌جنوبی صف‌آرایی خواهد کرد و کسی چه می‌داند که در آن روز ایران و کره‌جنوبی چه وضعیتی دارند؟
در جریان بازی کاپیتان دو تیم با هم عکس یادگاری گرفتند و با احترام از تیم یکدیگر یاد کردند.
بله واقعیت ماجرا هم همین است، آنچه در فوتبال اهمیت دارد انسانیت است و احترام به طرف مقابل. دو کشور ایران و کره‌جنوبی دو منطقه ریشه‌دار و با فرهنگ در آسیا هستند و رابطه بسیار خوبی بین دو کشور وجود دارد، فوتبال نباید تبدیل به نمادی از جنگ و انتقام گرفتن شود. فوتبال بهانه‌ای است برای تداوم دوستی‌ها و اتحاد بین انسان‌ها.
مطالب پیشنهادی
