دانشجوی دکتری دانشگاه شهید بهشتی:
مجتبی شفیعی، دانشجوی دکتری دانشگاه شهید بهشتی در گفت‌وگو با «فرهیختگان» گفت:«مشکلات صنفی بخش مهمی از مسائل دانشگاه‌هاست. کیفیت پایین غذا با توجه به قیمت آن، تمیز کردن محیط خوابگاهی و... هم از دیگر مشکلاتی است که -در برخی دانشگاه‌ها مانند دانشگاه ما که شورای صنفی ندارد- مساله عمده‌ای محسوب می‌شود و باید فکری اساسی برای آن شود. همچنین مهم‌ترین نکته‌ای که باید مدنظر قرار بگیرد، این است که امور خوابگاهی دانشگاه‌ها عموما توسط مسئولانی دنبال می‌شود که هیچ‌گاه جزء دانشجویان خوابگاهی نبوده‌اند، طبیعی است که آنها درک درستی از مشکلات موجود ندارند و قطعا برای رفع چالش‌های این حوزه باید در وهله اول افرادی را در این پست‌ها قرار دارد که حداقل تجربه زیست خوابگاهی داشته باشند.» شفیعی با اشاره به فضای فعلی دانشگاه‌ها بیان داشت: «متاسفانه دوگانگی‌هایی که گفتارها، رفتارها و دستورالعمل‌های ابلاغی از سوی مسئولان وجود دارد، باعث شده نشاط در محیط‌های دانشگاهی از بین برود. اگر نگاهی به آیین‌نامه انضباطی دانشجویی بیندازید، متوجه می‌شوید که دانشجویان عملا نمی‌توانند کار خاصی را در دانشگاه‌ها انجام دهند. به‌طور مثال اگر دانشجویی بخواهد برای موضوعی مانند کیفیت غذا طوماری را جمع‌آوری کند، خلاف انضباطی تلقی شده و دانشگاه می‌تواند او را تا دو ترم تعلیق کند. طبیعی است که وقتی دانشجو نمی‌تواند نظر خودش را جمعی کند، آن هم درحالی‌که از لحاظ امنیتی هیچ‌مشکلی را ایجاد نمی‌کند نمی‌توان انتظار داشت که دانشجو بخواهد در حوزه‌های مختلف فعالیت خاصی را انجام دهد.» دانشجوی دکتری دانشگاه شهید بهشتی گفت: «یکی از راه‌های ایجاد شورونشاط برگزاری همان کرسی‌های آزاداندیشی است که در این حوزه هم اقدامات در حد شعار باقی‌مانده است؛ چراکه تنها در بازه انتخابات سراغ آن می‌رویم، درحالی‌که کرسی آزاداندیشی باید با مطالبه‌گری رشد کند. اتفاقی که با توجه به آیین‌نامه انضباطی عملا تحقق آن امکان‌پذیر نیست، درحالی‌که مسئولان دانشگاهی باید در هفته حداقل دوساعت از وقت خود را به دانشجویان و ارتباط چهره به چهره با آنها اختصاص دهند. مساله دیگر این است که صدور کوچک‌ترین مجوزی برای انجام فعالیت را به مباحث امنیتی ارتباط می‌دهند و عملا دست دانشجو در این زمینه بسیار بسته است.» او با اشاره به مشکلات موجود در حوزه فعالیت‌های پژوهشی گفت: «اگر قرار است وزارت علوم به وزارتخانه پژوهش‌محور به‌جای آموزش محور تبدیل شود؛ قدم اول این است که وزیر، شخص پژوهش‌محور باشد. مشکل ما این است که دانشگاه‌ها پژوهش انجام می‌دهند اما عموما در راستای تولید مقاله هستند تا تولید علم و رشد بخش‌های مختلف صنعت و مساله دیگر این است که صنعت کشور به‌صورت واپس‌گرا عمل می‌کند و اگر پروژه‌ای هم تعریف می‌شود، در قالب بومی‌سازی است و هیچ‌کدام از فعالان عرصه صنعتی، دغدغه پیشبرد علم را در حوزه‌های خودشان ندارند.» دانشجوی دکتری دانشگاه شهید بهشتی با تاکید بر اینکه با شعار دادن مشکلی از حوزه پژوهش کشور حل نمی‌شود، افزود: «باید شورایی را در این حوزه راه‌اندازی و با استفاده از ظرفیت اساتید، چالش‌ها این عرصه را احصا کرد. معتقدم ما سه‌حوزه اصلی در پژوهش داریم که عمده مشکلات هم از آنها نشات می‌گیرد. متاسفانه ما مرزهای سیستم دانشگاهی‌مان را از بین برده‌ایم و افراد حوزه‌های مختلف را در جایی استفاده می‌کنیم که عملا حوزه تخصصی آنها نیست. مساله دیگر این است که ما سامانه جامعی نداریم که صنعتگر نیازهایش را در آنها اعلام کند، درحالی‌که باید شرایطی را رقم بزنیم تا قبل از واردات هر محصولی صنایع مادر کشور فراخوان عمومی را اعلام کنند تا در صورت امکان رفع آن نیاز توسط جامعه دانشگاهی جلوی واردات گرفته شود.» شفیعی افزود: «رئیس‌جمهور باید بستری را فراهم کند تا 10 و 15 درصد هزینه‌های جاری یک مجموعه صنعتی صرف تحقیق و پژوهش شود و این کار هم باید تحت‌عنوان پروژه‌های دانشگاهی دنبال شود تا از طرفی هم دانشگاه‌ها بتوانند درآمدزایی داشته باشند و هم مشکلات صنعتگران حل شود، البته باید این مساله را هم مدنظر قرار داد که در ابتدای مسیر نباید پروژه‌های کلان تعریف کرد و این کار نیاز به سیستم اهرمی وار دارد تا افراد برای دریافت پروژه به‌صورت پله‌ای حرکت کنند و بودجه‌ها هم باید کاملا شفاف بوده و بدون باندبازی به افراد تعلق بگیرد.» او خاطرنشان کرد: «سومین قسمت هم این است که نقشه‌راهی در این حوزه نداریم. با توجه به شرایط زیرساخت‌های مورد نیاز برای انجام فعالیت‌های پژوهشی لازم است تا آزمایشگاه‌های مرکزی در استان‌های مختلف راه‌اندازی شود تا از این طریق حداقل زیرساخت‌های لازم برای این مهم را فراهم کنیم. نباید فراموش کرد که امروزه از برخی دستگاه‌های های‌تک در حوزه پژوهش تنها یک یا دو دستگاه در کشور داریم، قطعا در چنین شرایطی بخش زیادی از دانشگاه‌ها نمی‌توانند در آن حوزه‌ها وارد عمل شوند،از این رو نیاز است تا بسترهای لازم حداقل در سطح استانی راه‌اندازی شود.»
مطالب پیشنهادی
