کشور به‌زودی به نقطه مطلوبی ازلحاظ تحقیق و توسعه خواهد رسید

یگانه عرب، سرویس دانشگاه: در ادامه، علیرضا دهفولی، عضو هیات‌مدیره شرکت «سرمایه‌گذاری خطرپذیر سینا» در این‌خصوص بیان کرد: «با بررسی آمار منتشرشده از روند فعالیت کارگاه‌های دارای تحقیق و توسعه به این نتیجه خواهیم رسید که کشور به‌زودی در نقطه مطلوبی از لحاظ پژوهشی قرار خواهد گرفت. نکته جالب توجه این است که ۸۳درصد شرکت‌های دانش‌بنیان و کارگاه‌های صنایع در این روند فعالیت گسترده‌تری نسبت‌به دیگر مراکز تحقیقاتی و دانشگاه‌ها انجام دادند که این جریان نکات مثبت و منفی متعددی در خود دارد. نخستین اتفاق خوب این است که اکوسیستم نوآوری در کشور جایگاه خودش را پیدا کرد و هم مورد اقبال عمومی قرار گرفت.» وی افزود: «پس از نگاهی آماری به نتایج منتشرشده از مرکز آمار و روند فعالیتی شرکت‌های دانش‌بنیان و مراکز تحقیقاتی باید گفت رشد خوبی را ازلحاظ کمیتی در کشور شاهد بودیم و شرکت‌های دانش‌بنیان و کارگاه‌های صنعتی در ابعاد مختلفی از صنعت کشور نقش دارند و فعال هستند؛ اما چند موضوع هست که باید به آن توجه شود.» دهفولی اشاره کرد: «یکی آنکه امکانات و خدمات نوآورانه و تحقیقاتی به‌ویژه خدمات دانش‌بنیان اکثرا در شهرهای مرکزی و کلانشهرها وجود دارد، در استان‌‌هایی مثل تهران، مشهد و اصفهان که بیشتر در حوزه نوآوری فعال هستند، اما بسیاری دیگر از استان‌ها از داشتن ظرفیت‌ها و اکوسیستم نوآوری محروم بوده یا فعالیت چندانی ندارند که گزارش منتشرشده نیز بیانگر این نظر است. وقتی درباره اکوسیستم نوآوری صحبت می‌کنیم، فقط بحث یک‌سری قوانین و حمایت‌های معمول نیست، این زیرساخت‌ها شامل فضای کار اشتراکی، شتاب‌دهنده‌ها، خانه‌های نوآوری، میزان تخصیص منابع مالی و... می‌شوند که به‌نسبت در شهرستان‌ها بسیار پایین و محدود است.» وی در ادامه عنوان کرد: «یکی از ضعف‌های توسعه و تحقیق در کشور، خدماتی‌شدن شرکت‌های دانش‌بنیان است و ما درحال حاضر نیاز به یک پوست‌اندازی در حوزه نوآوری نیاز داریم که این پوست‌اندازی زمانی اتفاق می‌افتد که به نوآوری تخصصی ورود کنیم. باید مراکز نوآوری تخصصی حول محور صنایع مختلف شکل بگیرد و صرفا مراکز تحقیقاتی به یک‌سری خدمات عمومی نپردازند و کار را اختصاصی پیش ببرند.» دهفولی در پایان سخنانش گفت: «یکی دیگر از ضعف‌های حوزه تحقیقات نیز این بود که تحقیق و پژوهش‌های شکل‌گرفته در مجموعه‌های آر اند بی در دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌ها چندتا مشکل داشتند؛ نخست حذف حلقه ارتباط با صنعت حول موضوع مشخص بود و مورد بعد، حوزه اتصال این تحقیقات با حوزه کسب‌وکار بود که با توسعه اکوسیستم نوآوری در کشور حوزه اقتصادی شدن این فناوری‌ها تا حدودی حل شد و کمی فضا را برای اقتصادی‌شدن فناوری‌های تولیدشده در دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌ها باز می‌کرد، اما بازهم تا نقطه مطلوب فاصله است و باید به رفع این چالش‌ها پرداخت تا ضعف‌های تحقیقاتی نیز برطرف شود.»