نیلوفر هوشمند، روزنامهنگار: علی مهدوی، دانشجوی رشته آموزش ریاضی دانشگاه فرهنگیان آذربایجان شرقی و دبیر تشکل جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه با اشاره به مسائلی که وزارت آموزشوپرورش جدید با آن مواجه است و باید برای آن فکری کند، گفت: «هنوز وزیر جدید مستقر نشده است بلکه سرپرست وزارت مشخص شده و نگاه وزیر با سرپرست تفاوتهایی دارد که ما در مورد وزیر حرف میزنیم و انشاءالله طی ماههای آینده مشخص میشود که چه کسی سکان این وزارتخانه را در دست میگیرد. آموزشوپرورش با مشکلات و ضعفهای متعددی مواجه است و برای برونرفت این بحرانها نیاز به اولویتبندی و استمرار داریم. در شرایطی که همه کشورها با کرونا درگیر هستند مسلما اهمیت برنامهریزی برای پساکرونا نسبت به موضوعات دیگر بیشتر است؛ چراکه ما بعد از اتمام کرونا با جمعیت انبوهی از دانشآموزان مواجه هستیم که از آموزش مجازی بهره قابلقبولی نبردهاند یا بهجهت مسائل مختلفی ترک تحصیل کردهاند. علاوهبر آن، دانشآموزانی که گوشی موبایل تهیه کرده و طی مدت آموزش مجازی از تلفن همراه خود استفاده کردهاند؛ مسلما بیشتر از کلاس درس از فضای مجازی استفاده کرده و در پیامرسانها و گیمها وقت خود را سپری کردهاند.»
وی ادامه داد: «پس سواد رسانهای که در ایران غریب است؛ بسیار حائز اهمیت بوده و باید برای جلوگیری از ولگردی مجازی محصلان و استفاده درست از این بستر فکر اساسی شود؛ نه اینکه یک کتاب درسی تعریف بکنند که از نظر مدرسه، دانشآموز و والدین بیاهمیتترین کتاب است. تایم کلاس سواد رسانهای، تایم استراحت معلم و دانشآموزان است. خوشنامترین وزرای آموزشوپرورش در تاریخ سیاسی ایران آنهایی هستند که نسبت به منزلت و هویت معلمی و حقوق معلمی توجه بیشتری داشتند. در این راستا رتبهبندی معلمان هر چه سریعتر باید در دستور کار وزارت قرار بگیرد.»
مصائب نگاه مصرفگرایی به آموزشوپرورش در دولتها
مهدوی افزود: «لازم به ذکر است که بعد از شهید رجایی و شهید باهنر مرحوم، به جز مقام معظم رهبری، ما آنچنان دولتمرد و رجل سیاسی نداشتیم که دغدغه تربیت و پرورش داشته باشد، مشکل اول این است که اصلا آموزشوپرورش در دولتها مهم نبوده، جزء مسائل اولیه نبوده و ارزش واقعی خود را هنوز هم پیدا نکرده که آن هم متاثر از نگاه مصرفگرایی به آموزشوپرورش است. مشکل دوم هم این است که در بین آموزشوپرورشیها، پرورش اهمیتی نداشته و سیاستگذاری در این نهاد در راستای کنکور و آزمونهای تستی بوده است، به عبارتی آموزشوپرورش ما، آموزشوپرورش اسلامی نبوده، بلکه عملا نهادی از نظام سرمایهداری بوده است. به همین جهت در کنار آموزش باید تربیت مناسب هم باشد، حقیقتا محصور کردن تربیت در(هر مدرسه یکمعلم پرورشی) شیره مالیدن بر سر جامعه و حاکمیت اسلامی است.» این دانشجوی دانشگاه فرهنگیان، اظهار داشت: «در مورد تربیت هم مهمترین موضوعی که براساس مطالعات و تحقیقات ما طی ۵ الی ۱۰ سال آینده جزء اصلیترین بحرانهای کشور محسوب میشود؛ تربیت جنسی است. تربیت جنسی نه از منظر و دیدگاه ۲۰۳۰ که خود مشوق اختلالات جنسی است، بلکه تربیتی که در مذهب و دین ما برای آن نسخه و راهکار داریم. صدالبته اگر واقعبینانه نگاه کنیم، عدم تربیت جنسی در نظام آموزشی و وجود جنگ نرم بحران عظیمی ایجاد کرده که هنوز کاملا مشهود و ملموس نیست.»
دانشگاه فرهنگیان باید دور از سیاسیبازی اداره شود
این فعال دانشجویی درخصوص شرایط فعلی دانشگاه فرهنگیان گفت: «در آخر در مورد دانشگاه فرهنگیان باید این را بگویم که متاسفانه دانشگاه فرهنگیان بعد از تاسیس، در حالت کلی پیشرفتی نداشته است. نافی این نیستیم که در زمینه فرهنگی قابل قبول بوده اما در حالت کلی پسرفت داشتهایم و دلیلی ندارد جز سیاستزدگی دانشگاه تقریبا هر نمایندهای در این دانشگاه یک نماینده یا به قول خودشان نفری دارد. مسئولان دانشگاه فضایی مسموم و خفهای ایجاد کردهاند که هر انتقادی را با یک پروندهسازی و تهدید جواب میدهند.» وی تصریح کرد: «متاسفانه یا خوشبختانه به جهت دانشجو بودن در این دانشگاه و وجود علاقه به دانشگاه باعث میشود خیلی از موضوعات را به زبان نیاوریم ولی گفتهها کاهی است در برابر کوه عظیم بدبختیهای دانشگاه فرهنگیان. مطالبه اصلی دانشجویان انتخاب مدیری جوان و پاکدست برای مدیریت دانشگاه فرهنگیان است که به دور از سیاسیبازی سعی در اصلاح و پیشرفت دانشگاه فرهنگیان و تحقق اوامر مقام معظم رهبری کند.»