ندا اظهری، مترجم: فناوری در دنیای امروز حرف اول را می‌زند و کاری به حوزه‌بندی‌های مختلف ندارد؛ هر جایی که بتوان از این حوزه برای پیشبرد کارها و پیشرفت استفاده کرد، می‌توان دست به دامن فناوری شد و از آن بهره برد. همین دامنه وسیعی که دارد، باعث رونق فناوری در دنیا شده و هر روز دانشمندان بیشتری به این حوزه کشیده می‌شوند. درحال حاضر، غول‌های فناوری حرف اول را در دنیا می‌زنند و علاوه‌بر رشد کارآفرینی که در این حوزه شکل گرفته، شاهد پیشرفت در بخش‌های مختلف پزشکی، صنعت، اقتصاد و هر زمینه دیگری که فکرش را بکنید، هستیم. باتوجه به اینکه بسیاری از دانشمندان و محققان و افرادی که در کمپانی‌های بزرگ فناورانه دنیا فعالیت می‌کنند، دانش‌آموخته‌های دانشگاهی هستند، می‌توان رابطه تنگاتنگی بین دانشگاه‌ها و آموزش‌عالی و غول‌های فناوری مشاهده کرد. به‌نظر می‌رسد این رابطه متقابل تاکنون توانسته نتایج خوبی درپی داشته باشد.

در دهه گذشته، کمپانی‌های فناوری ده‌ها میلیون دلار صرف بودجه‌های پژوهشی دانشگاه‌ها می‌کردند. به‌عنوان مثال، کمپانی گوگل تاکنون روی بیش از 329 مقاله پژوهشی با موضوع مقررات فناوری، قوانین ضد تراست و چارچوب‌های اخلاقی سرمایه‌گذاری کرده است. موسسه AI Ethics ازسوی آمازون و فیسبوک تاسیس شده است. هاروارد، MIT، جانز هاپکینز و بسیاری دیگر از دانشگاه‌ها و موسسات آموزش‌عالی در قراردادی پنهانی برای انجام پژوهش‌های خود با فیسبوک مشارکت کرده‌اند. بسیاری از مدیران سابق فناوری هدایت این موسسه هوش مصنوعی را برعهده دارند. به‌عبارتی، پررنگ‌ترین نقشی که غول‌های فناوری دارند، در پیشبرد پژوهش‌های دانشگاهی است. به‌طور مثال، دانشگاه استنفورد به‌عنوان یک موسسه آموزشی، با کمک به غول‌های فناوری نه‌تنها به پیشبرد پژوهش‌های دانشگاهی کمک می‌کند، بلکه نقش مهمی هم در کمک و حمایت از این طرح‌ها دارد.

به گزارش stanfordpolitics، در یک دهه گذشته، این شرکت‌ها نه‌تنها نفوذ خود را در حوزه‌های سیاسی، بلکه اکنون با مخارج غول‌های فناوری، لابی‌های مالی، دارویی و نفتی هم انجام شده و رقابت‌هایی هم بر سر این موضوعات شکل می‌گیرد و ماموریت اخیر آنها برای تامین بودجه موسسات دانشگاهی از اهمیت بالایی برخوردار است. بنابراین جای تعجب نیست که موسساتی که از این غول‌های فناوری کمک‌های مالی دریافت می‌کنند، در گذشته درمورد بودجه‌های صنعتی خود شفاف عمل نکرده‌اند. دلیل این عدم شفافیت هم بودجه‌های ده‌ها میلیون دلاری است که در دهه گذشته به این موسسات تزریق کرده‌اند تا از این مسیر بتوانند گفتمان دانشگاهی پیرامون اخلاق در هوش مصنوعی، مقررات فناوری و شفافیت‌های الگوریتمی را شکل دهند. طرح‌های اهدایی گوگل، فیسبوک و آمازون آنها را به دانشگاه‌ها وصل کرده و شاید دانشگاه‌ها را ترغیب کند تا منافع شرکت‌ها را بر شفافیت، انصاف و بی‌طرفی ترجیح دهند.

مطالعات جدید حکایت از آن دارد که بیش از نیمی از اعضای هیات‌علمی چهار دانشگاه برجسته حوزه هوش مصنوعی ازجمله دانشگاه «استنفورد» که منابع مالی خود را فاش می‌کنند، ازسوی غول‌های فناوری دنیا حمایت می‌شوند. موسسات حاضر در این دانشگاه‌ها مانند موسسه هوش مصنوعی استنفورد که به‌طور خاص با اصول اخلاقی و مقررات حوزه فناوری سروکار دارند، به غول‌های فناوری وابستگی مستقیم داشته یا از شرکت‌های فناوری بودجه دریافت می‌کنند.

تقویت رابطه دانشگاه‌ها با فناوری‌های برتر در دوران کرونا

با تغییراتی که در دانشگاه‌ها باتوجه به همه‌گیری کرونا در دنیا رخ داد و کلاس‌های آموزشی آنلاین شدند، شمار زیادی از دانشجویان جدید از ثبت‌نام صرف‌نظر کردند و بسیاری از دانشجویان فعلی دانشگاه‌ها تمایلی به پرداخت شهریه کامل برای آموزش‌های مجازی و آنلاین ندارند. دانشگاه‌ها پیش‌تر به‌دلیل هزینه‌های بالای شهریه‌ها مورد اعتراض قرار گرفته بودند، اما با آنلاین شدن کلاس‌های آموزشی، این سوال مطرح می‌شود که دانشگاه‌ها چگونه می‌توانند چنین هزینه‌های بالایی را از دانشجویان مطالبه کنند. طی 40 سال گذشته، شهریه تحصیل در آمریکا 260 درصد افزایش یافته است. در سال 2019، متوسط هزینه تحصیل در یک کالج دولتی به‌مدت چهار سال بیش از 100 هزار دلار و هزینه تحصیل در یک کالج خصوصی بیش از 200 هزار دلار تمام می‌شود. یکی از صاحب‌نظران عرصه کسب‌وکار و آموزش‌عالی پیش‌بینی کرده است که دانشگاه‌های معتبر همواره با غول‌های فناوری همکاری می‌کنند و به این واسطه می‌توانند پیشنهادات آنلاین و ثبت‌نام دانشجویان خود را توسعه دهند. البته این موضوع بیشتر درمورد سیستم رده‌بندی دانشگاه‌ها و کالج‌ها مطرح می‌شود، اما بیشتر دانشگاه‌های نخبه میزبان طرح‌های آموزشی قدرتمند، پژوهش‌های برتر، فرصت‌های شبکه‌ای و موفقیت نهایی دانشجویان هستند.

به گزارش straitstimes، برخی مشارکت‌ها بین دانشگاه‌ها و غول‌های فناوری در دوران همه‌گیری کرونا شدت گرفت. افزایش آگاهی از ارتباط میان دانشگاه‌ها و غول‌های فناوری در شیوع همه‌گیری نشان می‌دهد که یک مدل آموزش آنلاین وجود دارد که شامل مشارکت بین موسسات دارای گواهینامه معتبر و چشم‌انداز شغلی قوی‌تر است و دانشجویان ازنظر آینده شغلی نگرانی چندانی ندارند. خدمات شبکه آمازون در دنیا با موسسات آموزش‌عالی همکاری کرده‌اند تا چالش‌های مربوط به تداوم یادگیری را در چنین بحرانی موردتوجه قرار دهند. یکی از انواع این همکاری‌ها، حمایت از زیرساخت‌ها و مقیاس آنها برای انتقال از سبک آموزش سنتی به یادگیری مجازی و از راه دور است که امکان دسترسی به محتوا را برای فراگیران آموزش آنلاین سهل‌تر کرده و دانشجویان را برای آموزش آنلاین آماده می‌کند. درواقع، همکاری دانشگاه‌ها به‌ویژه دانشگاه‌های نخبه و برجسته با غول‌های فناوری به‌دلیل عدم نوآوری در آموزش‌عالی و نیاز این فناوری‌ها به صنایع جدید، اجتناب‌ناپذیر است. درصورتی‌که دولت‌ها از این امتیاز استفاده می‌کنند، می‌توانند آن را به‌عنوان فرصتی ببینند که دسترسی به آموزش و نقش آموزش‌عالی را به‌عنوان یک محرک اقتصادی تقویت می‌کند.

همکاری به بهانه تقویت نیروی کار

به گزارش تایم، یکی از چالش‌هایی که دانشجویان بعد از فارغ‌التحصیلی با آن دست‌به گریبانند، یافتن شغلی مناسب و کسب درآمد ازطریق آن است. مساله‌ای که به‌نظر می‌رسد با مشارکت دانشگاه‌ها و غول‌های فناوری دنیا، تا حد زیادی مرتفع می‌شود و بخشی از شکاف ایجادشده بین آموزش‌های دانشگاهی و بازار کار را پر می‌کند. دانشگاه‌ها به‌خودی‌خود قادر به حل این مشکل نیستند و کارفرمایان و مبتکران باید دست‌به‌کار شوند تا راهی برای جذب فارغ‌التحصیلان و دانشگاه‌ها و استفاده از استعدادهای موجود بیابند. دانشگاه‌ها باید راهی بیابند تا بتوانند از یک شغل معمولی به‌ویژه در زمینه فناوری، برای خلق نوآوری تنوع ایجاد کنند. دانشگاه‌ها در همکاری با مدارس و کالج‌ها خوب عمل می‌کنند، اما این درمورد نحوه همکاری با کارفرمایان در آینده از اهمیت بالایی برخوردار است. مشارکتی که باعث شود نوآوری شرکت‌های فناوری با بهترین شیوه‌های آموزشی دانشگاه‌ها ادغام شود، ممکن است شکاف‌های مهارتی را کاهش دهد. دانشگاه‌ها در استفاده از فرآیندهای استخدام و به‌کارگیری از استعدادهای برتر متناسب با شرایط کسب‌وکار، 10 تا 15 سال از دنیای تجارت جلوتر هستند. به‌عنوان مثال، در دانشگاه King، شرط پذیرش دانشجو تنها اعطای جوایز به‌دلیل کسب نمرات بالا نیست، بلکه شرط پذیرش، پتانسیل دانشجویان برای بهره‌مندی از یک دوره و توانایی ایجاد تغییر مثبت در جهان است. فناوری دیجیتال و هوش مصنوعی فرصت‌های جدیدی را برای به‌کارگیری از این استعدادها فراهم می‌کند.

فارغ‌التحصیلان دانشگاهی در انحصار صنایع و کمپانی‌ها

به گزارش collabera، امروزه پیدا کردن شغلی مناسب در بازار آشفته کاری، بسیار دشوار است، اما 83 درصد کارفرمایان به این نکته اشاره می‌کنند که بازار کار برای فارغ‌التحصیلان دانشگاهی فرصت‌های بیشتری را فراهم می‌کند. در این میان، بررسی‌ها نشان می‌دهد کمپانی‌های بزرگ فناوری در دنیا بیش از هر کسب‌وکار دیگری به استعدادهای برتر دانشجویی و فارغ‌التحصیلی بها می‌دهند و به‌ویژه واکسیناسیون فارغ‌التحصیلان رشته‌های مهندسی یا ریاضیات دارند. آمارهای اداره کار آمریکا حکایت از آن دارد که اقتصاد این کشور به حدود یک میلیون متخصص بیشتر در حوزه‌های علم و فناوری، مهندسی و ریاضیات (STEM) نیاز دارد که طبق پیش‌بینی‌ها قرار است طی 10 سال آینده این نیاز تامین شود. به گزارش لینکدین، معروف‌ترین کمپانی‌ها ازجمله آمازون، Deloitte  و «لاکهید مارتین» در سال‌های اخیر از بیشترین فارغ‌التحصیلان دانشگاهی برای تامین نیاز نیروی کار خود استفاده کرده است. از مهم‌ترین جایگاه‌های شغلی که این کمپانی‌ها به‌دنبال آن هستند می‌توان به تحلیلگر حوزه کسب‌وکار، مدیران حسابداری، مهندسان نرم‌افزار، مشاوران، نیروی حسابداری و تحلیلگر سرمایه‌گذاری بانکداری اشاره کرد. درنتیجه، دانشجویانی که در این رشته‌ها از دانشگاه‌ها فارغ‌التحصیل می‌شوند، بازار کار مناسبی در کمپانی‌های بزرگ فناوری در دنیا دراختیار دارند. طبق گزارش‌ها، صنعت فناوری در آمریکا حدود 20.3 میلیون شغل ایجاد می‌کند که 14 درصد از تمام مشاغل غیرمرتبط با کشاورزی را در اقتصاد این کشور تامین می‌کند.

مشارکت کمپانی‌ها برای مهارت‌افزایی

زمانی‌که حرف از استخدام فارغ‌التحصیلان در شغل‌های حساس و فناورانه می‌شود، مهم‌ترین مساله‌ای که باید به آن توجه کرد، مهارت کافی در انجام کار است که شاید تنها در سایه مدرک تحصیلی حاصل نشود. کمپانی‌های فناوری در دنیا برای استخدام فارغ‌التحصیلان دانشگاهی به‌دنبال افرادی هستند که بتوانند این مشاغل را به‌دست افراد توانمند و بااستعداد بسپارند. از این‌رو، غول‌های فناوری برای تامین نیاز خود راهکارهایی را درپیش گرفته‌اند. به‌عنوان مثال، آمازون درقالب طرح توان‌افزایی 2025، برنامه جدیدی را در آکادمی فنی آمازون راه‌اندازی کرده است که هدف اصلی آن آموزش و افزودن توانمندی در افرادی است که سابقه انجام کار فنی نداشته و آموزش‌های حرفه‌ای در این زمینه پشت‌سر نگذاشته‌اند تا بتوانند طی 9 ماه، مهندسان نرم‌افزار را تربیت کنند. باتوجه به اینکه متوسط حقوق سالانه صنعت توسعه‌دهندگان نرم‌افزار تا سال 2019، حدود 107 هزار و 510 دلار بوده، این گزینه بسیار جذابی به‌شمار می‌رود. این برنامه مجازی تمام‌وقت و برنامه‌های آنها ازسوی مهندسان آمازون طراحی شده است.

به گزارشusatoday، در این بین، کمپانی گوگل هم ابزار مهارت‌افزایی آنلاینی طراحی کرده است که به افراد متقاضی برای استخدام در این شرکت مهارت‌های موردنیازی را در زمینه مشاغل مرتبط با آی‌تی ارائه می‌دهد. همچنین دیگر غول‌های فناوری ازجمله سیسکو و مایکروسافت هم به‌ترتیب طرح‌های آموزشی آکادمی شبکه‌ای و طرح مهارت‌افزایی جهانی را درنظر گرفته‌اند که قرار است تا پایان سال 2021 این آموزش‌ها را به‌طور آنلاین ارائه کنند. این طرح‌ها از آنجایی اهمیت پیدا کرده‌اند که مشاغل مرتبط با فناوری جایگاه خاصی در دنیا پیدا کرده‌اند و کسب‌وکارها به سمت‌وسوی این فناوری‌ها کشیده شده‌اند.

نقش غول‌ها در بهبود کیفیت آموزشی

نقش فناوری‌های بزرگ دنیا به‌ویژه در دوران همه‌گیری کرونا بیش از گذشته مشخص شد، به‌طوری‌که این کمپانی‌ها توانستند تا حد زیادی نیاز آموزشی دانشگاه‌ها را برآورده کنند. این موضوع حتی پیش از کرونا هم مطرح شده بود و احساس نیاز ازسوی کمپانی‌های بزرگ برای رفع شکاف‌های فناوری‌های آموزشی، ابزارها و خدمات عنوان شده بود. اهمیت این حوزه تا حدی است که در سال 2019 چیزی حدود 18.66 میلیارد دلار به شرکت‌های فناوری در دنیا سرازیر کرد که به بالاترین حد خود در صنعت فناوری آموزشی در سال‌های اخیر رسید. بیشترین میزان سرمایه‌گذاری شرکت‌ها به حوزه یادگیری مبتنی‌بر هوش مصنوعی مربوط می‌شود که حدود 3.7 میلیارد دلار را شامل می‌شد که بیشتر در اختیار شرکت‌های آمریکایی بود و بعد از آن، یادگیری‌های مشارکتی با سرمایه‌گذاری 3/3 میلیارد دلاری بودند که بیشتر ازسوی شرکت‌های چینی انجام می‌شد. به‌عبارتی، باوجود مبالغ زیادی که در بخش‌های آموزشی دانشگاه‌ها هزینه و سرمایه‌گذاری شده، نمی‌توان فناوری‌های بزرگ دنیا یا همان غول‌های فناوری را از اکوسیستم آموزشی و دانشگاه‌ها جدا دانست.