یگانه عرب، روزنامهنگار: ملیکا قنبری، دانشجو کارشناسیارشد رشته سینما دانشگاه تربیت مدرس نیز در ادامه با اشاره به چالشهای دانشجویان رشته سینما در دانشگاه گفت: «با توجه به اینکه رشتههای هنر بهویژه رشته سینما دروس عملی بسیاری دارد، پس انتظار میرود که دانشجویان سینما اکثر وقت خود را در کارگاهها و محیطهای آموزشی عملی بگذراند؛ اما این اتفاق در این مدت نیفتاده است، در صورتی که میتوانست با رعایت پروتکلهای بهداشتی این جریان نیز ممکن شود و دانشجویان سینما تجربههای عملی خود را در این رشته کسب کنند، نه اینکه تمام زمان تحصیل خود را برای دروس تئوری بگذرانند.»
وی ادامه داد: «محیط آموزش دانشجویان رشته سینما در این روزها وابسته به گپوگفتهای کوتاه مجازی، ایمیل و گاهی تلفنی با استادان راهنماست که باید و شاید نتیجه دلخواه حاصل نمیشود؛ حداقل برای دانشجویان شهرستان که حتی امکان حضور در دانشگاه را ندارند.»
قنبری با اشاره به اینکه تاکید و دغدغه دانشجویان رشته سینما در تمام ایام آموزش مجازی بر این بود که کارگاههای دروس عملی برگزار شود، عنوان کرد: «صرف برگزاری کلاسهای تئوری برای دانشجویان سینما بینتیجه است؛ چراکه در این رشته دانشجو باید تجربه کند تا هر آنچه که لازمه کارش در آینده است را بفهمد. امید داشتیم که امکان برگزاری کلاسهای عملی با رعایت پروتکلهای بهداشتی حداقل در دانشگاه دولتی بیشتر باشد و کیفیت آموزش نیز به مراتب بالاتر باشد؛ چراکه با این اقدام دانشجو سینما اصول فیلمسازی را درک میکند و نبود این جریان، بزرگترین چالش و دغدغه دانشجویان سینما حداقل در دانشگاه تربیت مدرس است.»
دانشجو کارشناسیارشد رشته سینما دانشگاه تربیت مدرس در ادامه توضیح داد: «نوع برنامهریزی دانشگاه باید جوری تغییر کند که فضای برگزاری کارگاههای عملی برای دانشجویان رشته سینما فراهم شود. هماهنگی برگزاری کلاسها چه بهصورت آنلاین و چه حضوری وظیفه دانشگاه است که قطعا با این کار دانشجویان این رشته نیز برای فعالیت بیشتر در این حوزه و حتی کارهای دانشگاهی ترغیب میشوند؛ اما اگر به این صورت نباشد، برخی از دانشجویان رفتن به موسسات آموزشی خصوصی برای یادگیری رشته سینما را به دانشگاه ترجیح میدهند.» وی با اشاره به کیفیت آموزش و تدریس رشته سینما در دانشگاهها بیان کرد: «وقتی از دوستانم که در کلاسهای خصوصی شرکت کردهبودند، پرسیدم، به این نتیجه رسیدم که یادگیری سینما در این موسسات بیشتر از دانشگاههاست؛ چراکه امکان برپایی کارگاههای دروس عملی و آموزش حضوری بیشتر است که این جریان، یادگیری را برای دانشجویان سینما راحتتر میکند.»
تعامل دانشگاه با بدنه سینما، امنیت شغلی دانشجویان این رشته را تضمین میکند
قنبری تاکید کرد: «با وجود اینکه کرونا همچنان در کشور پا برجاست، اما پیشنهاد من این است که نباید از برگزاری کلاسهای عملی غافل شد و کارگاههای رشته سینمایی مجازی نباشد. از نظر من، راههای بسیاری برای حضور دانشجویان در کلاسهای عملی و یادگیری با ابزار وجود دارد و صرفا نیازمند برنامهریزی است.»
این دانشجو رشته سینما در پایان با اشاره به دغدغه بازار کار برای دانشجویان رشته سینما پس از تحصیل گفت: «دانشجویان رشته هنر همیشه با بحث نبود بازار کار پس از اتمام تحصیل مواجه هستند. اگر بدنه دانشگاه بتواند دانشجویان سینما را با محیط حرفه ای همراه کند و حتی برای کارهای سینمایی پیشنهاد بدهد، قطعا کمی از این دغدغهها و چالشها برطرف خواهد شد.»