در گفت‌وگو با «فرهیختگان» مطرح شد
پیام مرادی، دبیر سابق اتحادیه انجمن اسلامی دانشجویان مستقل با اشاره به نکاتی که جنبش دانشجویی در آستانه سال تحصیلی جدید باید به آن عمل کنند، گفت: «کرونا ارتباطات چهره به چهره‌ای که در فضای دانشجویی وجود داشت و کانال اصلی برای آشنایی دانشجویان جدیدالورود با مناسبت‌های علمی، رویدادها و همایش‌ها و کلیت تشکل‌ها را مخدوش کرد. بسیاری از شاخصه‌های اصلی که هویت فکری و تشکیلاتی دانشجویان را می‌ساخت بعد از ورود به تشکل‌ها بود و تشکل‌ها می‌توانستند این کمک را برای تحکیم مبانی فکری و تحقیق نظرات سیاسی و اجتماعی و فرهنگی به دانشجویان ارائه کنند. آنچه کرونا مورد هدف قرار داد کانال گفت‌وگوی دانشجویان قدیمی‌تر و دانشجویان جدیدالورود بود.» وی افزود: «بخش دیگری از مشکلاتی که در پی کرونا ایجاد شده این است که بسیاری از اعضای قدیمی‌تر تشکل‌ها به مناسبت‌های مختلف تقویمی و اجتماعی گرد هم جمع می‌شدند و به کنشگری می‌پرداختند ولی کرونا همین فضای کنشگری و رشد فردی و اجتماعی در محیط تشکل را از دانشجویان گرفت و اگر وضعیت به همین منوال ادامه پیدا کند و طولانی شود، شاهد آثار و آسیب‌های بزرگ‌تر اجتماعی و سیاسی خواهیم بود و فضای رشد دانشجویان در دانشگاه کمتر خواهد شد و مشغولیت‌های غیرمفید می‌تواند جای فعالیت تشکیلاتی مثمرثمر را بگیرد.»
دبیر سابق اتحادیه انجمن اسلامی دانشجویان سراسر کشور، ادامه داد: «درباره راهکارهایی که برای جذب نیرو وجود دارد باید بگویم بخشی از دانشجویان در دانشگاه معمولا براساس علایق فرهنگی و سیاسی که داشتند جذب تشکل‌ها می‌شدند. پس تا زمانی‌که دانشگاه‌ها بازگشایی شوند به نظر می‌آید آشنایی گسترده دانشجویان با تشکل‌ها با مشکل مواجه خواهد شد. البته تلاش بسیاری شده تا خلأ این برنامه‌های حضوری جبران شود و درحال حاضر کاری که تشکل‌ها باید انجام بدهند تداوم این برنامه‌های مجازی تا پایان کرونا برای حفظ اعضای موجود است.» مرادی گفت: «همچنین باید توجه داشت وقتی دانشجویان وارد دانشگاه می‌شوند ۱۰ دفاع فردی دارند که می‌توان از طریق همین دغدغه‌های فردی که دارند با آنها وارد گفت‌وگو شد و آنها را از این طریق با فضای دانشگاه، فرصت‌های شغلی آینده، زیست خوابگاهی، مهارت‌آموزی در دانشگاه و... آشنا کرد و در کنار اینها رسالت اجتماعی که بر دوش دانشجویان است و می‌تواند جامعه را تحت‌تاثیر خود قرار بدهند را به آنها یادآوری کرد. درواقع باید دقت کنیم گفت‌وگوهای مجازی را از پاسخ‌دهی به دغدغه‌های دانشجویی آغاز کرده و سپس وارد مسائل و مباحث دیگر شوند.»
وی با اشاره به واکسیناسیون عمومی دانشجویان افزود: «اگر مساله واکسیناسیون سرعت بیشتری گرفت و مساله حضور در دانشگاه به روال قبل از کرونا از سال آینده آغاز شد باید برگزاری دوره‌های آموزشی، اردوهای نخبه‌پروری و زیارتی، چاپ نشریات و تمام برنامه‌هایی که دلیلی بود برای حضور دانشجویان و دور هم جمع شدن آنها در تشکل دوباره پا بگیرد. همچنین اعضایی که در دوران کرونا تجربه فعالیت در تشکیلات را داشتند در دوران پسا کرونا باید دوباره وارد کار شوند و کمک کنند تا وضعیت تشکل‌ها به حالت قبل برگردد. مسئولان دانشگاه‌ها باید وارد کار شوند و باتوجه به شرایطی که هست نقش حمایتی خود را ایفا کنند. با توجه به اینکه اطلاعات دانشجویان جدیدالورود در اختیار آنها قرار دارد این اطلاعات را در اختیار تشکل‌ها قرار دهند و امکان گفت‌وگوی بیشتری را فراهم کرده و از این طریق نقش حمایتی خود را در وصل کردن تشکل‌ها با دانشجویان ایفا کنند.»
دبیر سابق اتحادیه انجمن اسلامی دانشجویان مستقل سراسر کشور گفت: «اما اینکه تشکل‌ها چه وظایفی دربرابر دولت دارند مساله‌ای است که به نقش ذاتی تشکل بازمی‌گردد. ذات تشکل‌ها مطالبه‌گری، پیشرو بودن و نخبگانی بودن است. حفظ این رویکرد برای پیشرفت کشور لازم است و اگر این رویکرد کنار گذاشته شود بنا بر دلایل سیاسی کشور، موجب ضرر است. لذا همه دستگاه‌ها چه دولت چه مجلس و چه نهادهای غیردولتی موظف به پاسخگویی هستند و تشکل‌ها باید برحسب انصاف، قانون و برحسب ارزش‌ها آرمان‌های انقلابی نقد کنند و این نقد قطعا سازنده خواهد بود و در شرایط کنونی کشور به واسطه اینکه صادقانه هست و منشا حزبی و گروهی ندارد موثر می‌شود. مثل همیشه تشکل‌ها باید استقلال خود را حفظ کنند و این حفظ استقلال از گروه‌ها و احزاب همیشه موردتایید رهبری نیز بوده است، این به این معنا نیست که همه گروه‌های سیاسی اشکال دارند یا علاقه‌ای وجود ندارد بلکه به‌عنوان یک کار جمعی و تشکیلاتی مطالبه‌گرایانه حفظ این استقلال لازم بوده و از اهمیت بالایی برخوردار است، به این معنا که اساسی‌ترین چیزی که بر رفتار و مناسبات ما باید تاثیر بگذارد چارچوب‌های ارزشی و نظام ارزشی و آرمان‌های ما است و ما نباید از مناسبات حزبی و گروه‌های قدرت‌طلبانه یاد بگیریم.»
وی ادامه داد: «یک امکان همیشگی که در کشور ما وجود دارد، آزاد‌اندیشی است و در شرایطی که ما هستیم به واسطه کج‌کارکردی برخی نهادها خصوصا در دولت روحانی نارضایتی بالایی وجود داشت. در این دوران ما مواردی را پشت‌سر گذاشتیم که پیش از این تجربه نشده بود. لذا در چنین شرایطی برگزاری کرسی‌های آزاد‌اندیشی برای ارائه راهبردها یا راهکارهایی برای خروج از بن‌بست و بن‌بست‌شکنی به خودی خود می‌تواند یک امکانی برای جذب نیرو باشد. وقتی دانشجویان ببینند مجموعه‌ای در دانشگاه به دور از جانبداری و حزبی‌گرایی به دنبال فراهم کردن یک امکان گفت‌وگوی صادقانه است به خودی خود کانالی برای جذب محسوب می‌شود و تشکل به‌عنوان یک تشکل منصف و عاقل و متکی بر عقلانیت و انصاف شناخته می‌شود که تاثیر خوبی بر جذب خواهد داشت.»
مطالب پیشنهادی
