

جاده ابریشم یکی از راههای تاریخی است که در عصر قدیم و حتی عصر آغازین دوران قرون وسطی مهمترین شاهراه ارتباطی میان کشورهای سه قاره آسیا، اروپا و آفریقا محسوب میشد، حالا پکن در تلاش است تا با احیای زیرساختهای این مسیر تاریخی بار دیگر به تجارت و مبادلات تجاری میان کشورهای این سه قاره را جانی تازه دهد. در همین راستا همانگونه که شیجین پینگ، رئیسجمهوری چین اعلام کرد پکن برای تحقق خواستهاش و همچنین ساخت بنادر، ساختن راه، خطوط راهآهن و سایر زیرساختهای این پروژه به بیش از 100 میلیارد یورو اعتبار مالی نیازمند است، اعتباری که باید توسط شرکتکننده در این نشست تامین شود. در پایان این نشست کشورهای شرکتکننده بیانیهای را امضا کردند و طی آن بار دیگر بر جهانیسازی آزاد تاکید کردند، اصلی که همه اعضای عضو بیانیه بتوانند از منافع حاصل از آن سود ببرند. با این حال این نشست دو روزه خالی از حاشیه نبود. نماینده هند در نشست راه جدید ابریشم شرکت نکرد چراکه بخشی از جاده از کشمیر میگذرد، منطقهای پرتنش که اختلافات پاکستان و هندوستان به دلیل رقابت دو کشور در این منطقه اوج گرفته است. از طرفی دیگر کشورهای اروپایی هم با محتوای بیانیه پایانی این نشست مخالف بودند، در یک طرف کشورهای اروپایی بر تجارتی آزاد، اقتصاد آزاد و کاهش کنترلهای دولتی تاکید میکردند در مقابل چین مخالف اصل کاهش کنترلهای دولتی بود و در همین راستا بیانیه پایانی به موضوع مورد اختلاف دو طرف تبدیل شد. بریگیته سیپریس، وزیر اقتصاد آلمان در اینباره بهطور خصوصی با مقامهای پکن رایزنی کرد، به گفته وی اروپا به همکاری چین نیاز دارد، چراکه بهعنوان نمونه آلمان به تنهایی نمیتواند در بازار خودروی چین فعالیت کند و برای ورود به بازار چین نیازمند همکاری رهبران پکن است، با این حال عدم تمایل چین به اقتصادباز، بازار آزاد و همچنین کاهش یا رفع نظارتهای دولتی موجب شد تا بسیاری از کشورهای اروپایی از امضای بیانیه نهایی خودداری کنند و نوعی شکاف میان اتحادیه اروپا و چین، کشوری که قدت را ابرقدرت آسیا قلمداد میکند ایجاد شود.
