نسیم شیرازی، روزنامهنگار: سپیده توکلی دختر نامآشنای دوومیدانی ایران که این روزها مانند 7 سال گذشته سرمربیگری تیم دوومیدانی دانشگاه آزاد اسلامی را برعهده دارد در اولین مرحله این لیگ، به همراه ورزشکارانش هم در صدر جدول ایستاد و هم رکورد تاریخی ایران را شکست. توکلی که برای اولین سال در زمین لیگ فقط بهعنوان مربی حضور دارد و خودش مسابقهای ندارد از این فرصت برای گذاشتن تمام و کمال انرژیاش روی ورزشکاران استفاده میکند و همین کوچ کردن را برایش راحتتر از سالهای قبل کرده است. او امسال علاوهبر قهرمانی به دنبال ثبت رکوردشکنی در مادههای مختلف است. گفتوگوی «فرهیختگان» با توکلی را در ادامه خواهید میخوانید.
با این شروع در مرحله اول انگار باز هم دانشگاه آزاد اسلامی به دنبال قهرمانی است.
هفتمین سال است که در لیگ دوومیدانی شرکت میکنیم و دانشگاه آزاد اسلامی یکی از قدیمیترین و پرافتخارترین تیمهای دوومیدانی بانوان است. ما 5 سال قهرمانی متوالی داشتیم و سال گذشته به خاطر بدشانسی و آسیبدیدگی، 5 بازیکن اصلیمان و با توجه به شرایط کرونا قهرمانیمان به نایبقهرمانی تبدیل شد ولی امسال بهطور جدی و قوی برای پس گرفتن قهرمانی و تکرار ششمین مقام اولی لیگ دوومیدانی رقابت میکنیم.
رکورد سال 1353 را در ماده 4 در 100 متر که متعلق به تیم ملی دوومیدانی بود شکستید، احساستان را از این تاریخسازی بگویید.
ما برای این رکورد خیلی زحمت کشیدیم، پارسال باید این اتفاق میافتاد ولی هر بار به یک دلیل و با اختلاف چندصدم ثانیه از این اتفاق مهم باز ماندیم. امسال عزممان را جزم کردیم و از همان ابتدا که تیم را میبستیم برای زدن رکورد ملی ماده 4 در 100 متر بود. در این راه همسرم «ایمان روغنی» که رکورددار اسبق 200 متر ایران است خیلی کمکم کرد و برای این کار چندین روز تمرینات تخصصی داشتیم تا بتوانند چوبگیری را تمرین کنند و در سریعترین زمان تعویض چوب داشته باشیم تا بتوانیم رکورد را جابهجا کنیم و بالاخره این اتفاق بعد از یکی دو سال تلاش افتاد و من خیلی خوشحالم که توانستم این رکورد که قدیمیترین رکورد دوومیدانی در این ماده بود را جابهجا کنیم و معتقدم این دختران ایران که واقعا شایستهاند، توانستند نام خود را بهعنوان رکورددار ثبت کنند.
هدف امسال تیم دوومیدانی دانشگاه آزاد اسلامی غیر از قهرمانی چیست؟
اعضای تیم دوومیدانی دانشگاه آزاد از کادر گرفته تا ورزشکاران اسلامی همه با هم همدل و دوستند و برای پیشرفت و ارتقای سطح خودشان تلاش میکنند. یکی از اصلیترین هدفهایمان قهرمان شدن است و هدف بعدیمان این است که بتوانیم در تکتک مادهها رکوردهای ملی و باشگاهی را جابهجا کنیم.
اولین سالی است که شما فقط مربیگری میکنید و بهعنوان ورزشکار کنار تیم نیستید.
بله، امسال اولین بار است، در 6 سال گذشته هم مربیگری میکردم و هم ورزشکار بودم، امسال کارم خیلی راحتتر است، سالهای قبل خیلی سخت بود چون همزمان در زمین مسابقه میدادم و باید حواسم به بچهها هم میبود که این برایم خیلی سختتر بود. ضمن اینکه در کادرفنی کنارم خانم دکتر کلهر هست که او هم از مربیهای خوب و حرفهای و از دوستانم که قهرمان دوومیدانی هم بودند، هستند. او قبلا بهعنوان ورزشکار عضو تیم دانشگاه آزاد اسلامی بود.
رقیب اصلی تیم دانشگاه آزاد اسلامی در این دوره کدام تیمها هستند؟
درحال حاضر فقط «پلیمر» رقابت تنگاتنگی با ما دارد و بعد از آن «سپاهان» است که تا الان جایگاه سومی را دارد. امیدوارم بتوانیم رقابت خوب و جذابی با هم تا پایان لیگ داشته باشیم.
سطح این دوره از مسابقات تا الان چطور بود؟
سطح مسابقات خوب است. بچهها از آمادگی خوبی برخوردارند که البته یک مقدار به خاطر تعویق دو سه باره مسابقات برای شرایط کرونا و تغییر تاریخ لیگ فکر میکنم بچهها از پیک بدنیشان خارج شدند ولی خب این استارتی که داشتند، قطعا شروع خوبی بود و لیگ دوم میتوانند آمادهتر و بهتر مسابقاتشان را برگزار کنند.
وضعیت حمایت از تیم دوومیدانی و قراردادهای امسال چطور است؟
قرارادادها نسبت به پارسال خیلی بیشتر و تقریبا دو برابر شده است، ما هم با لطف دکتر لشگری توانستیم تیم دانشگاه آزاد اسلامی را برای هفتمین بار دورهم جمع کنیم و بودجه مورد نیازمان را تامین کنیم که امیدوارم باز هم سالهای بعد این اتفاق بیفتد و قراردادها باز هم بهتر شود. درست است که قراردادها نسبت به سالهای پیش بهتر شده ولی باز هم دوومیدانی نسبت به سایر رشتهها قراردادهای پایینتری دارد و امیدوارم این اتفاق بیفتد و زودتر قراردادها به سطح بالاتری برسد؛ چراکه واقعا ورزشکاران دوومیدانی ارزش و شایستگی این قراردادها را دارند و بیشتر از این لیاقتشان است.
با اینکه از المپیک گذشته ولی از حضور تاریخی فرزانه فصیحی بگویید، عملکردش را چطور دیدید و فکر میکنید این آغاز و انگیزهای برای حضور دوومیدانیکاران خانم در المپیک بود؟
به نظر من یکی از بهترین اتفاقهای امسال حضور فرزانه فصیحی در المپیک بود؛ عملکردش خوب بود چون تقریبا نزدیک به رکورد شخصیاش دوید و با توجه به اینکه مسابقات از نظر زمانی با ایران متفاوت بود و 4 یا 5 صبح برگزار شد و از آنجایی که المپیک آوردگاه بزرگی است و ورزشکار در آن شرایط یک مقدار استرس بیشتری هم دارد، نتیجه خوب و قابل قبولی داشت و دقیقا میخواستم اشاره کنم که حضور او میتواند نویدبخش روزهای خوب برای دوومیدانی بانوان و ورزشکاران جوانترمان باشد. ورزشکاران جوانتر دوومیدانی الان باانگیزه خیلی بیشتری کار میکنند چون به چشم دیدند که با همت و تلاش حتی به المپیک هم میتوانند برسند.