بابک سرانیآذر، مترجم: دور نهایی از مرحله مقدماتی جامجهانی 2022 قطر، بهصورت رسمی آغاز شده و تیم ملی ایران در نخستین بازی خود در این رقابتها، امروز در ورزشگاه آزادی میزبان سوریه است. بازی مهم دو تیم ملی فوتبال ایران و سوریه بهانهای شد تا با یکی از اهالی رسانه کشور سوریه درباره این بازی صحبت کنیم و نظرش را جویا شویم. نسرین عثمان، نویسنده باسابقه سوری در خبرگزاری ملی سوریه (SANA) فعالیت خبری میکند و در حوزه ورزشی کارنامه درخشان نگارشی و خبری دارد اما بهواسطه جنگ طولانیمدت در خاک کشورش دستکم در 4 سال گذشته در حوزه اجتماعی و فرهنگی بهنفع مردم ستمدیده مناطق مختلف سوریه یادداشت نوشته و فعالیت خبری مستقل داشته است. او عاشقانه ورزش کشورش را تحتپوشش خبری قرار میدهد و در بیوگرافی خود دلیل این همه تلاش را تزریق امید و شادی در قلب مردم سوریه عنوان کرده است. گفتوگوی «فرهیختگان» با نسرین عثمان را در ادامه میخوانید.
بهعنوان سوال اول از شما درباره وضعیت کنونی تیم ملی فوتبال سوریه میپرسیم. نقاط قوتش را در چه میدانید؟
وضعیت تیم ملی ما خوب است اما واقعا نمیشود درباره جزئیات صحبت کرد، تیم ساده و شفافی نیست که بتوانم به راحتی تحلیلش کنم، بهنظر من برگبرنده سوریه میتواند روحیه این تیم باشد، آنها بهخاطر مردم سوریه در هر بازی خود را محکوم به پیروزی میدانند و بسیار باانگیزه هستند اما اگر بخواهید به برگبرنده دیگری اشاره کنم، جوابی ندارم. بازیکنان خوشتکنیکی داریم اما در مقایسه با تیم ایران نمیدانم چه بگویم.
آیا شما بین فوتبال ایران و سوریه اختلافی مشاهده میکنید؟
اگر منظور شما حواشی است که اخیرا در فضای مجازی به آن دامن زده شده، به نظر من نه، هرگز. دو کشور ایران و سوریه دوست و برادر هم هستند و دلیلی ندارد دو تیم ملی فوتبال دو کشور مشکلی به این دلیل باهم داشته باشند. نباید به این شایعات دامن زد. اگر هم موضوعی بوده باید به آن بهصورت حرفهای نگاه کرد، مثلا چندی پیش بهخاطر خطر ویروس کرونا مطالبی از سوی مربیان و مقامات فوتبال سوریه عنوان شد اما در رسانهها طور دیگری به این چیزها پرداختند.
به هرحال بر سر اینکه این بازی در خاک ایران باشد یا نه، اختلافاتی ایجاد شد!
به نظر من این اختلافات هم بیشتر در رسانهها بود تا در واقعیت بین دو تیم. از دید من این بازی دیدار دو برادر در خانه مشترک است، این خانه مشترک هم استادیوم آزادی شماست و هم استادیومی در دمشق یا هرجای دیگری که ممکن بود این بازی در آن برگزار شود. دو تیم ریشهدار و قدیمی در فوتبال آسیا درگیر این حواشی نشده و نخواهند شد.
فدراسیون فوتبال سوریه در نامهای به کنفدراسیون فوتبال آسیا خواستار تغییر محل برگزاری دیدار با ایران شده بود.
به نظر من دلیل این درخواست درست بوده اما سوریه هم میدانست کنفدراسیون فوتبال آسیا این درخواست را قبول نخواهد کرد. ایران تنها کشوری نیست که این مشکل را دارد. البته آنها خطرات اپیدمی ویروس کرونا در ایران را که درحال گسترش است مدنظر قرار دادند و با چند دلیل مستند چنین درخواستی داشتند. حالا فقط این مهم است که بازی در شرایط آرام و بدونتنش برگزار شود و نتیجه عادلانه شکل بگیرد.
بهنظر میرسد واقعبینانه معتقد هستید که فوتبال ایران بسیار برتر از فوتبال سوریه است!
طبیعی است سطح فوتبال ایران بالاتر از فوتبال سوریه است، این را فقط به خاطر رنکینگ و ردهبندی فوتبال در جدول فیفا نمیگویم، آمار و ارقام و کارنامه دو تیم کاملا روشن و گویاست. البته فوتبال هیجان دارد و همین هم زیباست، تا این دو تیم مقابل یکدیگر بازی نکنند نمیشود نتیجه آن را با قاطعیت پیشبینی کرد، این ویژگی مهم فوتبال است.
ریوجی ساتو، داور سرشناس ژاپنی قضاوت این مسابقه را به عهده دارد.
بله این نشان داد کنفدراسیون فوتبال آسیا هم از اهمیت این بازی آگاه است، منظور من فقط نتیجه بازی نیست، دو تیم فوتبال ایران و سوریه دو رقیب قدیمی هستند و فوتبال بین این دو تیم معمولا فیزیکی و پربرخورد بوده است.
آیا با توجه به مشکلات اقتصادی در سوریه، تیم ملی فوتبال این کشور تدارکات خوبی داشته است؟
به نظر من در حد بضاعت سوریه زحمات زیادی برای تیم ملی کشیده شده و کافی بوده است، مربیان و بازیکنان راضی هستند و البته همیشه میشود بهتر عمل کرد.
محروس سرمربی تیم ملی سوریه هم از اردوی قطر راضی بوده است.
فهرست تیم ملی شامل 42 بازیکن بود و بهخاطر غیبت بازیکنان موثر به دلیل مصدومیت به 33 نفر کاهش پیدا کرده است. او کمی نگران بازیکنان است ولی درکل اردوی خیلی خوبی در قطر داشته و تیم منسجمی دارد.
سرمربی سوریه گفته کنفدراسیون فوتبال آسیا در تصمیمگیریهایش بیطرف عمل نمیکند.
من هم با او موافق هستم، البته نداشتن تکنولوژی کمکداور ویدئویی در استادیوم تهران خیلی ناامیدکننده است اما مهم نیست، به هرحال در مدتزمان باقیمانده نمیشد به این موضوع رسیدگی شود. سوریه اگر چنین اعتراض مهمی داشت باید بهموقع اعتراض میکرد نه اینکه چند روز مانده به بازی در رسانهها مدام آن را عنوان کند.
آیا میدانید تیم ملی فوتبال ایران هیچ بازی دوستانهای نداشته است؟
بله در جریان هستم، خیلی عجیب است و به هرحال این برای یک تیم ملی ریسک بزرگی محسوب میشود. به هرحال هر تیمی مسئولیت برد و باخت خود را روی دوش ریاست فدراسیون فوتبال کشورش میگذارد و رئیس فدراسیون در این شرایط باید پاسخگو باشد.