نسیم شیرازی، روزنامه‌نگار: مسابقات والیبال قهرمانی مردان آسیا از 21 شهریور به میزبانی ژاپن برگزار می‌شود و بلندقامتان والیبال ایران این روزها برای حضور پرقدرت در این رقابت‌ها زیرنظر بهروز عطایی سخت تمرین می‌کنند تا اولین تجربه حضور تیم ملی والیبال با سرمربی ایرانی را با موفقیت به پایان برسانند. والیبالی‌ها که هنوز خستگی حاصل از شکست‌ها و ناکامی‌ها در لیگ ملت‌ها و المپیک را روی دوش خود حس می‌کنند این‌بار مصمم هستند تا قهرمانی در مسابقات قهرمانی آسیا را روی زمین بگذارند و با آرامش بیشتر به پاریس فکر کنند. علی‌اصغر مجرد که در تیم ملی جوانان هم بازیکن محبوب بهروز عطایی بود این‌بار هم نامش در ترکیب مورداعتماد عطایی قرار دارد تا به همراه دیگر ملی‌پوشان والیبال سهمی در کم‌شدن فشار روی والیبال داشته باشد. با او از المپیک گفتیم و کار با مربی ایرانی و اعتمادش به تیم ملی که درحال حاضر برای قهرمانی آسیا آماده می‌شود. او که این روزها درگیر بهبود آسیب‌دیدگی پایش که از لیگ ملت‌ها تاکنون با او همراه بوده، است به سوالات خبرنگار «فرهیختگان» اینگونه پاسخ داد.

از شرایط الانت و از حس‌وحال الان خودت درباره المپیکی که گذشت، بگو.

درگیر مصدومیت پا و تمرینات تیم ملی بودم که خب الان خداراشکر تمرینات به خوبی پیش می‌رود. راستش با توجه به نتایج بدی که در المپیک رقم خورد همه ناراحتیم و سرمان پایین است و منتظر یک فرصت جدید هستیم تا حداقل بتوانیم در آن موقعیت، با عملکرد خوب، نتیجه خوبی هم بگیریم و دل مردم را شاد کنیم. هرجا می‌رویم همه می‌گویند حیف شد و واقعا هم حیف شد چون خودمان هم برای بازی‌ها حرص خوردیم.

با اینکه از المپیک مدتی گذشته ولی بگو بعد از باخت غیرمنتظره مقابل ژاپن بر خودت و بقیه اعضای تیم چطور گذشت؟

بعد از باخت به ژاپن که واقعا یک روز خیلی تلخ برای زندگی من و بچه‌ها و والیبال ایران بود، هیچ‌کدام اوضاع خوبی نداشتیم و همه با قلب شکسته ناراحت بودیم؛ چراکه ما برای المپیک زحمت زیادی کشیده بودیم که متاسفانه نشد. باید قبول کنیم والیبال ورزش لحظه‌هاست و امتیازهای حساس نتیجه یک بازی را عوض می‌کند.

والیبال شروع خوبی داشت ولی دوباره با خلأ‌هایی مواجه شد که منجر به باخت‌های متوالی شد، تیم‌ها خیلی قوی بودند یا تیم ملی ضعیف عمل کرد؟

شروع مسابقات خیلی خوب کار کردیم ولی به‌طور کلی از لیگ ملت‌ها شروع شد و روی دور باخت افتادیم و هنوز هم نمی‌دانم چه اتفاقی افتاد که روی دور باخت رفتیم و واقعا نشد که جمعش کنیم و بتوانیم نتیجه را با برد عوض کنیم. خودمان هم خیلی حرص خوردیم، به نظر من والیبال ضعیف عمل نکرد، یک‌سری شرایط باعث شد نتوانیم نتیجه بگیریم هم از سمت خودمان و هم یک‌سری شرایط دیگر.

چه شرایطی؟ خیلی از کارشناسان از سرویس‌ها و فضاهای خالی زمین انتقاد داشتند، این انتقادها را قبول دارید؟ اگر قبول دارید چرا این اشتباهات تکرار می‌شد؟

این نکاتی که می‌گویید همه‌اش فنی است و من که بازیکن هستم زیاد نمی‌توانم درباره این مسائل نظر بدهم. درباره اینها باید کارشناسان، بزرگ‌ترها و مربیان نظر بدهند ولی یک سیستمی آلکنو روی تیم ما پیاده کرده بود که سرویس ریسکی داشت و باید سرویس خوب می‌زدیم و چون سرویس‌ها با قدرت بالا زده می‌شود باید دریافت‌کننده‌ها جاهایی را ریسک کنند. پشت همه اینها دلیل هست، حالا کارشناسان یا مردم شاید یک‌سری دلایل فنی را ندانند اما درکل نتیجه خوبی نداشت و هم کارشناسان و هم مردم حق انتقاد دارند یا هرحرفی که دوست دارند بگویند. ما به همه‌شان ارادت داریم و به امید خدا من این قول را می‌دهم که در فرصت‌های آینده نتایج خوبی را بگیریم و دل‌شان را شاد کنیم.

بچه‌ها تمام وجودشان را در زمین گذاشتند و ما می‌دانیم قدرت شما و تیم ملی والیبال خیلی بیشتر از چیزی بود که در چند بازی آخر دیدیم، چرا تمام تلاش‌تان تمام قدرت‌تان نبود؟ چه چیزی کم بود؟

ما همه تلاش‌مان را کردیم، هم من و هم همه بچه‌های دیگر. میدان المپیک هم میدان خیلی بزرگی است و واقعا هرکسی نمی‌تواند در آن بازی کند. من خودم در بعضی از امتیازها دست و پایم می‌لرزید، خیلی استرس داشتم. اسم المپیک خیلی اسم سنگینی است وگرنه همه تلاش‌مان را کردیم و بعضی وقت‌ها واقعا نمی‌شود؛ واقعا حیف شد.

از عملکرد خودت راضی بودی؟

من نه می‌گویم خیلی خوب و نه خیلی بد بودم، نرمال بودم ولی خیلی بهتر از این می‌توانستم باشم، چون تجربه اولم در المپیک بود و کمی هم پاهایم درد می‌کرد؛ این دو کمی اذیتم کرد و نشد که آن عملکردم را نشان بدهم وگرنه من بازیکنی‌ هستم که در تمام لحظه‌ها و بازی‌ها تلاشم را برای بهترین بودن می‌کنم و می‌خواهم به تیم ملی کمک ‌کنم. آن تعصب و عرقی که همه بازیکنان روی کشورشان، پرچم‌شان و پیراهن تیم ملی‌شان دارند، قابل‌مقایسه با تیم‌های باشگاهی نیست. ما بازیکنی داشتیم که با پاهای آسیب‌دیده و زانوی خراب و با کتف‌پاره بازی کرده و بازهم از او انتقاد شده است. من هم این‌گونه بودم و اصلا نمی‌خواهم بهانه بیاورم ولی خداوکیلی طوری بود که بعضی بازی‌ها با مسکن به زمین مسابقه می‌رفتم، الان خداراشکر شرایطم بهتر است ولی آنقدر از ما انتقاد می‌شد که واقعا خیلی ناراحت می‌شدم.

بعد از حذف، با خداحافظی و ناراحتی سعید معروف هم مواجه شدید و حتی زمزمه خداحافظی موسوی هم به گوش می‌رسد، نظرت درباره این خداحافظی‌ها چیست؟

یکی از روزهای واقعا تلخ والیبال‌مان بود، هم صعود نکردیم هم سعید معروف از بازی‌های تیم ملی خداحافظی کرد و همه ناراحت شدیم. کاش این اتفاق نمی‌افتاد. سعید معروف علاوه‌بر اینکه بازیکن بزرگ و اسطوره بود در زندگی عادی هم خیلی بزرگ بود و خیلی چیزها را می‌شد از او یاد بگیریم و خیلی به ما کمک کرد. سعید به خود من خیلی کمک کرد و واقعا حیف شد این اتفاق افتاد، راستش از زمزمه خداحافظی موسوی ما فعلا چیزی نشنیدیم ولی خدا کند این اتفاق نیفتد، چون من از سعید معروف و محمد موسوی خیلی چیزها یاد گرفتم و این دو واقعا آدم‌های خیلی بزرگی‌اند و والیبال ما واقعا به دست این آدم‌ها به جایگاهی رسیده و با توجه به این جایگاه باید مدیون این بازیکنان باشیم که زحمت زیادی برای والیبال کشیدند.

تیم ملی والیبال جوان‌های آینده‌داری مثل شما دارد، برای پاریس و قبل از آن بازی‌های مهمی که تیم ملی در پیش دارد «مجرد» قوی‌تری خواهیم داشت؟

صددرصد حالا من که نه، ولی به همراه بچه‌های دیگر همه تلاش‌مان بر این است که در مسابقات آینده بهترین عملکرد را داشته باشیم و خودمان را نشان بدهیم. صددرصد ما قوی‌تر از قبل برمی‌گردیم.

مردم مثل همیشه حمایت‌شان را از شما و تیم ملی حتی بعد از حذف تیم نشان دادند، حرفی با آنها دارید؟

مردم همیشه به ما لطف داشتند، بعد از باخت به ژاپن درست است که یک‌سری‌ها کمی اذیت کردند ولی هوادارهای واقعی والیبال حمایت‌مان کردند و متوجه هستند که والیبال برد و باخت دارد و قول می‌دهم بهترین نتایج را در بازی‌های آینده بگیریم و همه تلاش‌مان را بکنیم، از مردم بسیار ممنونم.

از شرایطی که باعث نتیجه‌نگرفتن شد گفتی ولی شرایط را نگفتی، دیر انتخاب‌شدن سرمربی تیم ملی و همین‌طور حاشیه‌های قبل از المپیک مثل مصاحبه‌های فرهاد قائمی و آلکنو تاثیری در روحیه و عملکرد تیم داشت؟

یک‌سری چیز‌ها به‌طور حتم در این‌باره تاثیر داشته ولی من راجع به آن صحبت نکنم بهتر است.

از انتخاب عطایی بگو، با او در تیم ملی جوانان هم کار کردی و شناخت کاملی داری. فکر می‌کنی حضور او به تیم ملی بزرگسالان کمکی بکند؟

عطایی مربی خیلی بزرگی است و من در تیم ملی جوانان با او کار کردم و کاملا آشنایی دارم. از عطایی به این خاطر که به من لطف داشت و قابل دانست در اردو باشم تشکر می‌کنم. او یکی از مربیان بزرگ ماست و واقعا از در کنار او کار کردن لذت می‌برم، چون خیلی راحت والیبال بازی می‌کند و به من اعتمادبه‌نفس می‌دهد که والیبال خوبی را ارائه بدهم.

قبلا در تیم ملی جوانان هم به بازی‌ات خیلی اعتماد داشت.

عطایی همیشه به من اعتماد داشت و دارد و خیلی از او برای این اعتماد تشکر می‌کنم. صددرصد در مسابقات آسیایی نتیجه خیلی خوبی را می‌گیریم و من به شما قول می‌دهم تا حداقل کمی از آن ناراحتی‌های قبل رفع بشود چون این شرایط برای ما هم هست و خودمان هنوز هم ناراحتیم و قبول داریم نتایج خوبی نگرفتیم و امیدواریم در مسابقات آینده آسیایی و دیگر مسابقات سعی کنیم، سعی که نه! صددرصد تلاش‌مان را می‌کنیم تا بهترین نتیجه را بگیریم و به امید خدا قهرمانی بیاوریم و حداقل کمی دل مردم شاد شود.

از تمرینات و اردوهای الان بگو.

خداراشکر همه در تمرینات سرحال، با‌انگیزه و با روحیه خوب هستیم و کار می‌کنیم و من خودم با اینکه کمی پاهایم درد می‌کند زیرنظر دکتر تمرین‌های توپی‌ام را انجام می‌دهم. تمرین‌های بدنسازی‌ام را هم انجام می‌دهم و خداراشکر شرایط‌مان خوب است و روزبه‌روز بهتر می‌شویم. همه دوست داریم که قهرمان آسیا شویم و من این قول را می‌دهم که این اتفاق می‌افتد. همه نتایج قبل را فراموش کردیم و نمی‌خواهیم روی‌مان تاثیر بگذارد و با فکر قهرمانی وارد این مسابقات می‌شویم. همه این را قبول کردند که باید انرژی خیلی خوبی در مسابقات آسیایی بگیریم.

فرق کار مربی ایرانی و خارجی را الان بهتر می‌توانی بگویی، نظرت درباره‌اش چیست؟

مربی خارجی با مربی ایرانی خیلی فرق دارد، هم از نظر طرز فکر و هم از نظر سلیقه خیلی چیزها می‌تواند فرق داشته باشد و به نظر من مربی ایرانی هم چیزی از آنها کم ندارد، فقط کم میدان دیده‌اند و شاید در سطح بزرگسالانی که باید دیده بشوند کمتر بودند، من چند سال است که می‌گویم تیم ملی ما هم می‌تواند با مربی ایرانی موفق شود به شرطی که همه امکانات و شرایط برای یک تیم مثل تیم ملی بزرگسالان رعایت شود.

تمرکز تمرینات بیشتر روی چه چیزهایی است؟

با توجه به اینکه بازی‌های آسیایی را پیش‌رو داریم و مثل بازی‌های لیگ جهانی یا المپیک سطحش خیلی بالا نیست باید طوری تمرین کنیم که یک سروگردن از همه تیم‌ها بهتر و بالاتر باشیم که اصلا اجازه خودنمایی به حریف‌هایمان ندهیم و نباید بگذاریم خودشان را نشان بدهند تا همه‌چیز به نفع ما باشد و بهترین عملکردمان را داشته باشیم. شرایط هم خداراشکر خوب است و هم خودم، هم همه بچه‌های تیم سخت تمرین می‌کنند و از خیلی چیزها می‌گذریم و حتی نتوانستیم تمرین‌های تیم باشگاهی‌مان را شرکت کنیم، فقط به خاطر تیم ملی و مردم که دوست داریم بهترین نتیجه را بگیریم.